Bernardo Sassetti Trio: Culturgest, 2007

Piano Jazz / Contemporary Jazz
premiera polska: 2022-12-15
opakowanie: Gatefoldowe etui
opis:
multikulti * * * * *:
Trio Bernardo Sassettiego w swoim najwspanialszym składzie, z Alexandrem Frazão za perkusją i Carlosem Barretto na kontrabasie wspięło się na Mount Everest triowej pianistyki. Trio wydało tylko trzy płyty: „Motion” w 2010, „Ascent” w 2005 i „Nocturno” w 2002, wszystkie ukazały się w katalogu Clean Feed Records. Wszystkie warte są zainteresowania. Teraz otrzymujemy nagranie, które przeleżało się 14 lat. Jeśli prawdą jest, że skarbem okazuje się coś cudownie odnalezione, płyta "Culturgest, 2007" jest tego zaprzeczeniem. Bowiem to nagranie było skarbem już w momencie rejestracji, a tak naprawdę skarbem musiał być koncert w Culturgest.
Słuchając płyty po raz pierwszy od razu pomyślałem o trio Billa Evansa ze Scottem LaFaro w składzie. Tak jak nagła śmierć w 1961 roku w wypadku samochodowym Scott LaFaro, tak śmierć Sassettiego w 2012 pozbawiło nas szansy na obserwację idealnego wzoru fortepianowego trio w procesie rozwoju i doskonalenia. A każdy uważny fan jazzu wie, że nie ma większej przyjemności, gdy uznany mistrz pozytywnie zaskakuje nas nowym detalem, pomysłem i koncepcją. Tak przecież było w krótkiej historii Tria Evansa z LaFaro i Motianem, i tak jest z triem Sassettiego z Frazão i Barretto.
Kolejne podobieństwo to szczególnie zauważalny związek pomiędzy fortepianem a kontrabasem w obu składach, Evans-LaFaro i Sassetti-Barretto to fundament, na którym wielopoziomowa muzyka rozkwita z pełną mocą - faktura, barwa, światłocień zlewają się w rezonującą narrację jazzową, zapadającą głęboko w świadomości słuchacza.
Czy to uprawnione porównanie, możecie sami ocenić, polecam zacząć od początku, od płyty „Nocturno” w 2002. Te trzy dotąd opublikowane płyty to nagrania studyjne, teraz otrzymujemy płytę live. Nagrania koncertowe zawsze mają dla mnie posmak obcowania z rysunkiem odręcznym, swoistym wrażeniowym zapisem. Wielu artystów ma z tym wielki problem, wersje koncertowe nieróżniące się o tych studyjnych ujawniają deficyty warsztatowe muzyków. W przypadku pianistów takich jak Bill Evans czy Bernardo Sassetti mamy do czynienia z "rysunkiem odręcznym", który spełnia wszystkie przesłanki arcydzieła sztuki, tak jest na pewno jest w przypadku rejestracji koncertu w Culturgest.
Sześć kompozycji lidera plus piosenka znana z wykonań Binga Crosby'ego "I’m thru with love" (Matt Malneck-Fud Livingston-Gus Kahn) ujawniają wszystkie atuty pianistyki Sassettiego, dotąd rozproszone po triowych płytach studyjnych. Już otwierający płytę utwór "Abertura", w który zaszyta jest rzewność fado, rozwija się w wolnym i przemyślanym tempie. Po nim następuje frywolna, pełna wigoru "I'm Thru With Love", panowie popychają się delikatnymi szturchnięciami do przodu. Solówka Sassettiego jest swobodna, enigmatyczna, zawsze wieloznaczna. "Reflexos" znany z debiutanckiej płyty tria "Nocturno", Carlos Barretto w pełnej krasie. Frazão za perkusją jest niczym akwarelista, nadający swojemu instrumentowi niezwykłą lekkość i wielobarwność. Po nim "Algumas Graças Não Mudam", fortepianowe arcydzieło, Sassetti odsłania oblicze potężnego muzycznego demiurga, całkowicie wychodząc poza muzykę i tworząc wiele równoległych światów. "Tristeza dos dois" z ciepłym i głębokim brzmieniem fortepianu to swoiste wyznanie wiary, całość emanują skupieniem, spokojem i pewnością każdego dźwięku. "Um Dia Atrás do Vidro" powraca do szybszych i tanecznych kadencji. Alexandre Frazão porzuca pałeczki i gra na perkusji rękoma. Po raz kolejny Sassetti zachwyca publiczność. Na koniec słyszymy "Quando volta o encanto", wrażenie intymności osiąga swoją kulminację, miękkie brzmienie zespołu otula słuchacza delikatnym woalem. Tak kończy się ten doskonale skonstruowany spektakl, i można tylko podziękować szefowi Clean Feed Records - Pedro Costa, że uraczył nas tym nagraniem!
autor: Andrzej Majak
Copyright © 1996-2023 Multikulti Project. All rights reserved

Editor's Info:
On March 23rd 2021, Nelson Carvalho, the amazing sound engineer who accompanied all of Bernardo Sassetti”s recordings and concerts, texted me with a finding. The recording of the memorable concert held in 2007 at Culturgest’s Auditorium (Lisbon), one of Bernardo’s favourite venues, was intact and waiting to be published.
The occasion celebrated the Trio’s 10th anniversary but, in truth, Bernardo Sassetti, Carlos Barreto and Alex Frazão had been playing together for 12 years.
The Trio was at it's sharpest shape, playing almost telepathically, and Bernardo knew this concert had to be properly registered.
Years went by, with Bernardo focusing on the future, planning new albums, composing and recording with meticulous care, and this live recording piece was left behind.
With Bernardo’s unexpected disappearance, in 2012, it took us time to learn how to live his abscence and listen to his music.
I believe you are holding in your hands the Trio’s best example of its artistry, a precious register of the band's search for an unique voice.
My gratidude goes primarly to Bernardo, for all of his beautifull gifts, to Beatriz Batarda, Carlos Barretto, Alexandre Frazão and Nelson Ca listening to Bernardo's music.
By Pedro Costa

muzycy:
Bernardo Sassetti: piano
Carlos Barretto: double bass
Alexandre Frazão: drums

utwory:
1. Abertura 09:01
2. I’m thru with love 10:44
3. Reflexos 15:34
4. Algumas coisas não mudam 13:20
5. Tristeza dos dois 05:08
6. Um dia através do vidro 07:49
7. Quando volta o encanto 15:59

wydano: March 18, 2022
nagrano: Recorded live at Grande Auditório da Culturgest, Lisbon, September 29th, 2007 by Nelson Carvalho

more info: www.cleanfeed-records.com