Daniel Herskedal w/Eyolf Dale: The Roc

Modern Jazz / Indie Jazz
premiera polska: 2017-03-30,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Europa
kraj: Norwegia
opakowanie: plastikowe etui
opis:
multikultiproject.blogspot.com - ocena * * * *1/2:
"The Roc" to kolejna po "Wolf Valley" Eyolfa Dale'a, doskonała pozycja młodego atmosferycznego jazzu rodem z Norwegii, w katalogu Edition Records.
Norweski tubista, kompozytor i aranżer Daniel Herskedal pojmuje istotę muzyki raczej, jako twórcze, spójne i osiągalne technicznie odczytanie partytury niż imponujące biegłością techniczną instrumentalne "galopady".

O wydanej w 2015 roku "Slow Eastbound Train" pisałem (...) 'Slow Eastbound Train' to muzyka duszy. Delikatna i niepokorna zarazem. Czasami tchnąca orientalną ornamentyką jak w hipnotycznym 'Slow Eastbound Boat', innym razem kameralnie i impresjonistycznie jak 'The Mistral Noir' lub 'The Solar Winds Effects on Earth'. Klasyczne inklinacje Herskedala słychać w eksponujących brzmienie solistów Orkiestry Kameralnej z Trondheim jak w 'Monsoon Coming'.

Daniel Herskedal nagrał piękny i melodyjny album, pełen różnorodnych wpływów i wycyzelowanych dźwięków, przejrzyste i głębokie brzmienie instrumentu lidera w zestawieniu z impresjonistyczną pianistyką Norwega Eyolfa Dale'a, adekwatną pracą perkusisty - Helge Andreasa Norbakkena i dopełniającą całość, unikalną brzmieniowo grą solistów Orkiestry Kameralnej z Trondheim dało w efekcie wybitne dzieło, ukazujące artystę ze świeżymi pomysłami, przygotowaniem instrumentalnym i umiejętnością prowadzenia sporego zespołu. Są to niezbędne umiejętności do przekraczania muzycznych granic (...)

Nowa, nagrana tym razem w kwintecie płyta, pełna jest orientalizującego uroku, który zasygnalizowany został już na wydanej w 2015 roku "Slow Eastbound Train". Nie oznacza to wcale rezygnacji z wycieczek w rewiry zarezerwowane dla awangardowej kameralistyki. Jest jej tu więcej, niesamowite momenty, w których wiolonczela i altówka kontrapunktowane są z fortepianem są jedną z ozdób płyty.
Pomimo niekonwencjonalnemu składowi instrumentów (tuba, altówka, wiolonczela, fortepian i perkusja) "The Roc" jest przyjemną lekturą – bardzo rytmiczną i spokojną. Dzięki powoli i miarowo rozwijającym się kompozycjom, licznym powtórzeniom i subtelnym współbrzmieniom Daniel Herskedal nadał swojej płycie niemal kontemplacyjny charakter.
Mimo, że ogólny charakter jest podobny do poprzedniej płyty Norwega, to w szczegółach nagranie przynosi więcej swobody, słychać, że muzycy nabrali pewności, mają do siebie zaufanie, więcej tu świetnych instrumentalnych interakcji. Herskedal swoimi kompozycjami tworzy wyraziste ramy dramaturgiczne, gdzie muzycy czują się pewnie.
Nie znajdziemy tutaj nawet śladów młodzieńczej dezynwoltury, nagranie zachwyca doskonałym opanowaniem materii idącym w parze z pewnego rodzaju pokorą, która każe muzykom realizować zamiary lidera, a nie eksponować samego siebie.

To muzyka w nieco majestatyczny, ale jednakowoż liryczny sposób łącząca wybitnie indywidualne wrażliwości, każdego z pięciu instrumentalistów. Piękne, kameralne muzykowanie, mądre i wyważone.
autor: Mateusz Matyjak
Copyright © 1996-2017 Multikulti Project. All rights reserved


"The Roc" jest dostępny na dwóch nośnikach:
CD i Vinyl 1LP

donos.blox.pl:
Norweski tubista Daniel Herskedal powraca z drugą płytą wydaną pod egidą Edition Records. Trio z pianistą Eylofem Dale i perkusistą Helge Andreasem Norbakkenem wydało w roku 2015 świetnie przyjęty album „Slow Eastbound Train”. Pojawiająca się właśnie „The Roc” inspirowana jest podróżami Herskedala do Syrii, Libanu i Palestyny. Wszystkie kompozycje są jego autorstwa. Tercetowi norweskich muzyków towarzyszą na płycie altowiolinista Bergmund Waal Skalisen oraz wiolonczelista Svante Henryson. To pewna różnica w stosunku do poprzedniego wydawnictwa, gdzie z jazzowym triem zaprezentowała się w pełnej okazałości cała Smyczkowa Orkiestra Kameralna z Trondheim. Różnica, która pozwoliła stworzyć różnorodny, acz spójny i niezwykle interesujący kwintet balansujący pomiędzy muzyką klasyczną, arabską i jazzem, między wołaniem muezzina i swingiem.

Tytuły poszczególnych utworów nawiązują do nazw skali i rytmów zastosowanych w utworach, do arabskich powiedzeń, a także miejsc, które bezpośrednio inspirowały powstanie poszczególnych kompozycji. Tytuł samej płyty to nawiązanie wprost do mitologicznego (z mitologii perskiej i arabskiej) gigantycznego, drapieżnego ptaka. Wyróżniają się spośród nagrań rozpoczynający płytę, melodyjny „Seeds of Language”, piękna ballada „Ethernal Sunshine Creates A Desert” i „The Afrit z kapitalną partią smyczków. Płytę zamyka „All That Has Happened Happened As Fate Willed” – utwór będący niczym powrót do domu, do estetyki skandynawskiego, ascetycznego brzmienia.

Bardzo ciekawa płyta, budząca zainteresowanie zarówno oryginalnym zestawieniem instrumentów (mało spotykana tuba w charakterze lidera, choć w tym wypadku nie nadużywająca swojej pozycji) jak i odniesieniami do inspirujących artystów kultur i ich przetworzeniem na język nowoczesnej muzyki.
by k_carol

Editor's info:
Over the last 2 years, Daniel Herskedal, Helge Andreas Norbakken and Eyolf Dale (also on Edition) have defined themselves as one of the most unique and innovative small ensembles in Europe today, bringing together a vast mix of influences from Folk, Jazz, Classical and Arabic music.

The sublime Slow Eastbound Train, released in 2015, took Herskedal’s international profile to new heights. He toured extensively throughout Europe and Japan, culminating in a 26min commission from the BBC Concert Orchestra, performed at London Jazz Festival 2016.

A strong Arabic influence runs throughout The Roc, which has its roots in inspiring trips Herskedal made to Syria, Lebanon and Palestine. Themes of place and travelling are ever-present, as they were on Slow Eastbound Train. The titles of some of the compositions originate from the names of scales (Kurd, Bayat, Nahawand To Kurd) and rhythms (Thuraaya) used in them, others from Arabic sayings (There Are Three Things You Cannot Hide, Love, Smoke And A Man Riding On A Camel) and places that inspired the musicians (Hijaz Train Station). The title of the LP itself is a reference to the great bird of pan-Asian mythology.

Audiophile Audition - ocena * * * * *:
Unprecedented musical journey with odd ensemble of Norwegian musicians led by tuba virtuoso Daniel Herskedal.

If you wish to construct a fresh ensemble sound, start with subtraction. Permit neither saxophone nor drum-kit, and then do away with the guitars. Once done, you might end up with something like this band, composed of cello and bass trumpet/tuba, percussion and viola, its only concession to jazz conventions, the piano. It is an unusual ensemble. In a further confounding of one’s expectations, this group of Norwegian musicians embarks on a musical journey to the Middle East under the direction of tuba player/composer Daniel Herskedal. The title “The Roc” refers to a mythological bird which shows up in the folklore of Iran and Arabia. Marco Polo, a naturalist of a fanciful cast of mind added it to his bird life-list with a helpful description.

“It was for all the world like an eagle, but one indeed of enormous size, so big in fact that its quills were twelve paces long and thick in proportion. And it is so strong that it will seize an elephant in its talons and carry him high into the air and drop him so that he is smashed to pieces, having so killed him, the bird swoops down on him and eats him at leisure.”

The bird is less extravagant in The 1001 Nights and the 12th-century Persian classic, Conference of the Birds (a tale of numerous musical evocations). In the CD under review, the Roc of the title shows up on the second track, a piece which conveys a dream-like image, the opposite of a threat. Instead, we are invited into a place of luminous kindness. The tuba-piano unisons are strikingly original. Herskedal growls, bends notes, deftly flutters and navigates this most cumbersome instrument with assurance. Meanwhile, the rhythm weaves and dances busily but without clutter or striving for effect.

The pianist serves to orient us within the recording. Eyolf Dale is an Oslo-based composer and pianist who collaborated on Herskedal’s critically acclaimed East-Bound Train. He subsequently recorded the acclaimed Wolf Valley with an octet (reviewed previously on this site) that has many affinities to the recording here under review, ensemble cohesiveness and interplay with not much soloing, melodies that breathe, and an air of patience and introspection that never sinks into gloom. Here too, each instrument achieves an individuality without assertion or virtuosic display. The conventional long solo over the form is mostly absent.

Each tune is model of concision, and each solo shapes a mood or evokes a scene. This is the secret to the music’s personableness and emotional potency. The melodies are well-crafted and the arrangements make the most of the sonic palate of the double strings and low brass. Special commendation should be paid to the percussionist, who has comprehended the entire repertoire of middle eastern drumming. However, the real magic takes place not at the low end with the powerful tuba sound, nor at the top with the keening plangency of the viola, but in the middle range with the seamless unisons and rhythmic accents shared between the piano, strings and percussion.

One song stands out as one of the most ravishing things I have heard in months: The penultimate “The Kroderen Line.” It begins with a lyrical melody, which broadens into a dialog with strings. It evokes a special mood of patience and curiosity and then touches on the deepest feeling of sadness only to rise up again into musical affirmation of belonging. Much of this depends on the micro-shifts and communication between members of the band. It also features a dazzling solo by Eyolf Dale.

Given the leader’s reputed tuba virtuosity, I expected this CD to feature some genre-bending tuba extravagance, but it does not. If the tuba (and bass trumpet) sound is distinct, (at times it approximates the eery sound of the valveless serpent), it is no more so than that of the excitable viola. The much alluded to sense of travel is reflected in the titles such as “Hijaz Train Station,” “Thurraya Railways,” “Love Smoke,” and “A Man Riding on a Camel, Kurd, Bayat, Nahawand.” It is also felt throughout in a gentle but propulsive forward motion through exotic landscapes.

At just 48 minutes, the end produces exhilaration but also a sense of wanting, much, much more. In fact, I immediately listened to the whole thing again, with an even deeper appreciation of its expressive and formal perfection, even as labels such as “jazz” and “improvised music” and “Middle Eastern Music” faded away. It became melody, pure and simple. Much gratitude to the composer and leader, as well as to Eyolf Dale for artistic wisdom, and to the others for making this my first nomination (so far) for Best of 2017.

TrackList: The Seeds of Language, The Roc, Eternal Sunshine Creates a Desert, Kurd, Bayat, Nahawand to Kurd, Hijaz Train Station, Thurayya Railways, The Afrit, There Are Three Things You Cannot Hide, THe Kroderen Line, All That Has Happened, Happened As Fate Willed It.
by Fritz Balwit

All About Jazz - ocena * * * *:
The Roc is Norwegian tuba player Daniel Herskedal's follow-up album to his 2015 recording for Edition Records, Slow Eastbound Train which like its predecessor again features Eydolf Dale on piano and Helge Andreas Norbakken on percussion. However, that record also benefitted from the massive Trondheim Soloists chamber string orchestra.

A pastoral beginning with "The Seeds Of Language" belies the nature of the ensuing tracks, things taking a more overtly oriental turn on the title track and beyond. Specifically, there's a clearly perceptible Arabic influence running through the album, derived from Hersekdal's travels through Syria, Lebanon and Palestine. These geographically-based motifs are especially evinced by Bergmund Waal Skaslien's lustrously serpentine viola playing. The titles of many of the tracks reflect the Middle Eastern character of the pieces. Such as "Eternal Sunshine Creates A Desert," "Kurd Bayat," "Nahawand To Kurd" and "Hijaz Train Station."

Although both his albums have a similar quality to them, what is notable here is how Herskedal can obtain such a full sound with just a quintet, as opposed to his previous record using a trio with a full string orchestra. Another praiseworthy element is the lithe richness and versatility of Herskedal's tuba playing. Whilst his music is generically not in the same ball park as that of other, more obviously jazz inspired tuba players such as Bob Stewart and Howard Johnson, he shares the same ability as those tuba pioneers to push the instrument to the fore and utilise the skill of subtle improvisation within the context of notated composition.

A mesmerizingly dramatic soundscape is manifested by the rich strings of Bergmund Waal Skaslien and Svante Henryson on the quirkily titled "There Are Three Things You Cannot Hide: Love, Smoke And A Man Riding On A Camel." Equally entrancing is Eyolf Dale's tintinnabulating piano on "All That Has Happened, Happened As Fate Willed." Throughout the album, the listener cannot fail to be transported to another place of heat and dust and occasionally, to another dimension entirely.
By ROGER FARBEY

muzycy:
DANIEL HERSKEDAL: tuba and bass trumpet
BERGMUND WAAL SKASLIEN: viola
SVANTE HENRYSON: cello
EYOLF DALE: piano
HELGE ANDREAS NORBAKKEN: percussion

All music by Daniel Herskedal

utwory:
1. The Seeds of Language [4.46]
2. The Roc [5.28]
3. Eternal Sunshine Creates A Desert [4.19]
4. Kurd, Bayat, Nahawand To Kurd [4.46]
5. Hijaz Train Station [3.20]
6. Thurayya Railways [6.31]
7. The Afrit [3.22]
8. There Are Three Things You Cannot Hide, Love, Smoke And A Man Riding On A Camel [5.01]
9. The Kroderen Line [5.52]
10. All That Has Happened, Happened As Fate Willed [4.50]

wydano: 24th February 2017
nagrano: Recorded by August Wanngren at Athletic Sound, Halden, Norway in June 6-8 2016

more info: www.editionrecords.com
more info2: www.danielherskedal.com