Speak For Yourself

Indie Pop / Avant Pop / Muzyka alternatywna
premiera polska: 2008-01-01
opakowanie: digipackowe etui
opis:
Opis Wydawcy:
Solowy album Imogen Heap, znanej również jako ex-wokalistka formacji Frou Frou, w której występowała z Guyem Sighsworthem (producent m.in. hitów Madonny). 'Speak For Yourself' to bardzo specjalna płyta, na wydanie której artysta zezwoliła tylko kilku krajom Europy, w tym Polsce. Zawiera 12 utworów, czasem wzmocnionych brzmieniem smyczków czy fortepianu.
Muzykę Imogen docenili twórcy amerykańskiego serialu 'The O.C.', w którym jej utwory 'Hide And Seek' i 'Goodnight And Go' umieszczone zostały w najważniejszych momentach finałowych odcinków. W Europie utwór 'Headlock' wykorzystany został w nowej reklamie Toyoty Yaris i to on został wybrany w Polsce na singel promujący całe wydawnictwo.




muzyka.gery.pl
Budzę się rano. Przechodzę po układzie planetarnym na posadzce swojego hallu, rzucając przelotne spojrzenie na ścianę ze skamieniałymi w marmurze morskimi skorupiakami sprzed 500 milionów lat. Mijam ponad 100 letni piec w salonie, podrzucając do ognia. Zakładam swoje alternatywne ubranie. Związuję swoje alternatywne włosy. Wypijam swoją alternatywną mieszankę kilku gatunków kaw. Wkładam swoje alternatywne buty. Skrapiam się swoją... bardzo komercyjną perfumą, zakładam różowe okulary i rozpoczynam kolejny dzień walki ze stereotypami... To mój świat. To moje życie.

Ona ma niebywałego pecha. Brytyjska kobieca linia muzyczna w stylu Kate Bush w czasach obecnych niestety trąci myszką. A ciuszek to Imogen lubi wygrzebać także z trącącej myszką babcinej szafy, a nawet i ze sklepików w odrapanych kamienicach typu 'Rzecz Nie Pospolita Babska.
Nie ma tandetnych ciuchów, najważniejsza jest umiejętność zestawienia najróżniejszych elementów ubioru ze sobą. Połączenie np. skóry z jakimś jaskrawym elementem z plastiku wnosi efekt piorunujący (do realizacji wyłącznie dla ludzi o mocnych nerwach i nie pustych głowach!). Ale to nic odkrywczego w świecie mody. Mój fryzjer powiedział mi ostatnio, że dopiero podczas pobytu w Anglii może sobie pozwolić na założenie niektórych swoich ciuchów. W Polsce społeczeństwo bowiem nie jest jeszcze przygotowane na takie widowisko, jak np. kurtka z piór pawia czy lisia czapka na głowie mężczyzny. Nawet już tu nie będę wspominać o bardziej ekstrawaganckich wyczynach...

Pomimo wielu nacisków i sztormowych fal przeciwności losu, Imogen uparła się, a raczej nie poddała i zrobiła pod prąd muzykę taką, jaką chciała, bez pójścia na kompromisy. Jak swego czasu Alicia Keys, zgarniając potem całą pulę mainstreamowych nagród.

Żadna wytwórnia nie chciała wspierać projektów Imogen. Niby komponowała nie tak... A z drugiej strony co rusz zapraszano ją nader często na różne akcje charytatywne. W końcu powiedziała: dość! Nie chciała już dłużej rzucać pereł przed wieprze.

Płytę o znamiennym tytule 'Speak For Yourself' czyli: 'Mówiąc We Własnym Imieniu', (a biorąc pod uwagę oprócz tekstów także okoliczności w jakich powstawała, miałabym ochotę przetłumaczyć jako: 'Mowa-Trawa'), sama napisała, skomponowała, wyprodukowała i, jak to określiła na okładce płyty: 'I wszystko pomiędzy'. Rok czasu w samodzielnie założonym z konieczności własnym studio: komputery, konsoleta, kwiatek przy oknie z różową zasłoną, klawisze, oparta o nie gitara elektryczna, mała sofa pod drugim oknem z żółtą zasłoną, zestaw perkusyjny, łóżko, a obok niego wiolonczela, pianino, półka na CD i obeszliśmy całe pomieszczenie. To jej świat. To jej życie.

Styl brzmienia Imogen w znacznym stopniu przejęła od Guya Sigswortha, który współpracował z nią od zawsze, np. w ramach Frou Frou, i który już kilkakrotnie, wespół z kilkoma innymi postaciami ze świata undergroundu, uszlachetniał dokonania np. Madonny, wnosząc istotny zwrot w jej twórczości, poprzez dodanie elementu dojrzałości i klasy muzycznej w chwili, kiedy (mówiąc delikatnie) stała na krawędzi zmiany mentalnej odbiorcy i nie bardzo wiedziała co ze sobą zrobić.

Fuzja mainstreamu z awangardą zawsze zresztą wszystkim wychodziła na dobre. Chwytliwa melodia, uszlachetniona odrobiną skomplikowanej nuty, pozostawia po sobie bowiem ślad nie do zatarcia w gąszczu muzycznej różnorodności. I vice versa: nie rezygnując z wysokiego poziomu dzieła, artysta awangardowy dodając tak ważny element zharmonizowanej melodyjności, znajduje szersze grono odbiorców, czyniąc swoje dzieło bardziej uniwersalnym. A mówiąc językiem ulicy, czyli ekonomicznym: robi kasę.

I właśnie ten zmiksowany typ brzmienia w sposób istotny i decydujący świadczy o odrębności i tożsamości muzycznej tej niezwykle utalentowanej, oryginalnej, łączącej w sposób naturalny i wszechstronny wysoką klasę muzyczną z dobrym gustem, brytyjskiej wokalistki. Imponująca siła wewnętrzna. Odkrywam Imogen Heap i staję się jej dozgonną fanką.

Dobrze by było powiedzieć słówko więcej o samej muzyce. To muzyka inteligentna, prosta, a jednocześnie złożona z wielu trójwymiarowych struktur, wrażliwa na sposób kobiecy, ponadczasowa, idealna do współczesnego tańca alternatywnego. Oficjalnie jest to pop. Dziś wszystko to pop, inaczej źle się sprzeda. Poruszane przez Imogen tematy są głównie damsko - męskie, czyli pop, bo w przeciwnym razie też by się źle sprzedało. Zamiast wymieniać ciekawsze momenty i utwory, to odsyłam poniżej do pełnej tracklisty. Od 1 do 12 to wyłącznie muzyka najwyższej jakości. Totalny eliksir!

Fajnie, że Madonna pobija swoje własne rekordy popularności na koncertach. W tej chwili nic tak mnie nie ekscytuje, jak chęć zobaczenia na żywo Imogen, która na scenie gra swoje fantastyczne piosenki absolutnie sama, nie licząc wielości obsługiwanych przez siebie instrumentów oczywiście. Notabene w 'Hide And Seek' mamy do czynienia zaledwie z jakimś totalnie śladowym zastosowaniem wokodera i dosłownie szczypty klawiszy, a efekt i wrażenie jest takie, jakiemu by nie dorównała niejedna partia na orkiestrę.

Prawdopodobnie trącę myszką...
Autor: Dorota Denys Binduga

utwory:
1. Headlock
2. Goodnight and Go
3. Have You Got It In You?
4. Loose Ends
5. Hide and Seek
6. Clear The Area
7. Daylight Robbery
8. The Walk
9. Just For Now
10. I Am In Love With You
11. Closing In
12. The Moment I Said It

wydano: 2008-01-01
more info2: www.imogenheap.com