Le Voyage Dans La Lune

opis:
Opis Wydawcy:
Najnowsza płyta szalonych Franzuzów nie rozczaruje fanów. Za inspirację dla "Le Voyage Dans La Lune" posłużył muzykom film Georges'a Méliesa "Podróż na Księżyc" ("Le Voyage Dans La Lune"). Kilkunastominutowy niemy obraz z 1902 roku - pierwsza produkcja science fiction, w której wykorzystano animację i efekty specjalne - powstał na podstawie powieści "Z Ziemi na Księżyc" Juliusza Verne'a oraz "Pierwsi ludzie na Księżycu" H. G. Wellsa.

Wersja deluxe zawierać będzie DVD z filmem i oryginalnym soundtrackiem.


Polityka
[. . .] odrealniony klimat, filmowe prowadzenie tematów, wreszcie duch retro i brzmienie przypominające lata 70. Czasy, gdy ludzkość dość powszechnie marzyła o podbojach kosmosu, a nie tylko o nowym modelu iPhone'a. W instrumentalnej muzyce z rzadka wzbogacanej wokalami pojawia się też duch hipisowski, psychodeliczny, zwyczajowo już z wyprawy na orbitę czyniący podróż w głąb siebie [. . .]
autor: Bartek Chaciński


Onet.pl
[. . .] Kosmos w wersji Air jest jak zwykle trochę niepokojący, ale na pewno nie kojarzy się antymaterią i złą energią. To raczej kosmos, jaki wyobrażano sobie w czasach pierwszego kroku człowieka na Księżycu - brzmienie albumu jest bardzo retro, to nie najnowszy high - tech i promy kosmiczne startujące z przylądka Canaveral. Kojarzy się raczej z miękkim światłem lampy Lava niż z nowoczesnością [. . .]
autor: Anna Dziewit


Machina
[. . .] Otwierające "Astronomic Club" brzmi, jakby Massive Attack nagrali swoje "Mezzanine" przy udziale nieodżałowanego Johna Barry'ego. Powłóczystą, niespieszną kompozycję budują znakomite orkiestracje (doniosłe uderzenia timpani czy punktujące, sekundowe wejścia sekcji dętej). Zresztą nawet melodyka utworu nawiązuje do prac Barry'ego z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Podobnie jest w następnym "Seven Stars". Air nadal chętnie używa "żywych" instrumentów, ale robi to po swojemu. Już charakterystycznie nagrana perkusja (choćby brzmienie werbla, które otwiera "Parade") przypomina, że słuchamy właśnie kolejnej płyty francuskiego duetu. Nie zliczę doskonałych smaczków - posłuchajcie staccato z "Cosmic Trip" - w lewym kanale grają dzwonki, w prawym subtelny syntezator [. . .]
tekst: Marcin R. Nowicki