Betwixt

opis:
diapazon.pl, 2009-01:
'...Nie powiem, że spodziewałem nie wiadomo czego wspaniałego i od razu zastrzegam, że nie jest to płyta wybitna, ale z pewnością warto ją posłuchać.
Zacząć należy jednak od repertuaru tego albumu, bowiem znajdują się na nim perełki takie jak utwory Theloniousa Monka, Sun Ra, Duke'a Ellingtona, Wayne'a Shortera, które przeplecione są własnymi kompozycjami Karayorgisa. Układ płyty jest więc wielce obiecujący.
Karayorgis wyraźnie faworyzuje Monka, bo aż 4 na 12 kompozycji jest autorstwa tego wielkiego pianisty, ale przyznam, że mnie najbardziej podoba się potraktowanie przez trio 'Saturna' Sun Ra i 'Pinocchia' Shortera.
Pierwsze skrzypce, a raczej piano Fendera, oczywiście wodzi lider. To jego śmiałe eskapady dominują na tej płycie, ale trzeba przyznać, że McBride i Newton dzielnie mu w tym sekundują. Ciekawostką jest, że tym razem McBride nie gra na elektrycznym basie, a z dużym wyczuciem swinguje na kontrabasie...'
[Robert Żurawski]
pełny tekst recenzji na diapazon.pl

Machina, 10/2008:
[...] W roli głównej elektryczny fortepian Fender Rhodes. Jeden z najbardziej charaktersytycznych i kultowych instrumentów. Szczególnie w dziejach jazzu. Rozsławiony w zespołach Davisa współtworzył brzmienie fusion lat 70., a dziś doczekał się renesansu popularności na gruncie wszelkiej maści nu jazzowych i postrockowych projektów. Są jednak i tacy twórcy, którzy miast odtwarzać brzmieniowe kanony, postanowili wykrzesać z Fendera nowe możliwości. Jednemu z najciekawszych dziś jazzowych pianistów Karayorgisowi bez wątpienia to się udało. Biorąc na warsztat tematy Monka, Sun Ra, Ellingtona, Mengelberga i własne, Karayorgis zachwyca serią kosmiczno-kwaśnych, kapryśnych abstrakcji. Jedyny prbolem z tą płytą to fakt, iż bębniarz sadzi gęste jazzowe walkingi, a tu przydałby się konkretny funkowy beat. Brzmieniowo kapitlane, groove'owo już mniej. [... ]
autor: Rafał Księżyk

All About Jazz, 2008-06-23
'...Pianist Pandelis Karayorgis, bassist Nate McBride and drummer Curt Newton debuted as the Mi3 trio in 2005 with We Will Make A Home For You (Clean Feed), a riotous live recording that featured Karayorgis leading the trio on a vintage Fender Rhodes. Their studio follow up, Free Advice (Clean Feed, 2007) found Karayorgis back on home turf, playing acoustic piano. Their most definitive statement yet, Betwixt combines the electronic experimentation of their live debut with the sonic precision of the later studio session.
Dispensing with their ensemble name, the Boston-based, New England Conservatory grads continue down the adventurous path they blazed three years ago. Once again trafficking in a mix of thorny originals and under-sung covers, the trio shines new light on harmonically robust, but underexposed compositions by acknowledged masters, refracting them through a heavily amplified, kaleidoscopic lens.
Drawing from a rich well of classics, pieces by Duke Ellington ('Heaven'), Sun Ra ('Saturn') and Wayne Shorter ('Pinocchio') sit alongside obscure, yet striking tunes by Misha Mengelberg ('Hypochrismutreefuzz') and the trio's spiritual forefather, Hasaan Ibn Ali ('Off My Back Jack'). The inclusion of four covers by Thelonious Monk re-affirms Karayorgis reputation as a foremost interpreter of the master's idiosyncratic aesthetic.
A former student of Paul Bley and adherent of the elliptical approach of Thelonious Monk and Lennie Tristano, Karayorgis uses analog electronics to generate unorthodox alien timbres that transform pitch and tone in the same way his progenitors re-imagined conventional melody and harmony with asymmetrical structures. Karayorgis augments his Fender Rhodes with a Mutron auto-wah pedal, a distortion pedal and a ring modulator, a volatile combination that lends his instrument a mercurial temperament with limitless sonic potential. At his most deconstructive, he pitch bends craggy chromatic tones into other planes of there on Sun Ra's 'Saturn.'
McBride and Newton tackle elastic swing rhythms with an oblique approach, seamlessly incorporating rubato pulses, infectious ostinatos and intuitive call and response sections. They alternate between sublime coloration and spirited brio, allowing space for Karayorgis to unleash cadences that oscillate from gauzy whispers on the plaintive 'Heaven' to psychedelic squalls of gritty feedback on the careening 'Humph.'
Free Advice was a welcome reminder of Karayorgis' abilities in a traditional acoustic setting. Betwixt reveals him as a sonic architect of the highest order, a visionary improviser whose enthusiasm for the possibilities of sound knows no limit. Together, Karayorgis, McBride and Newton offer a thrilling set guaranteed to turn heads...'
[Troy Collins]
www.allaboutjazz.com