Turbamulta: Turbamulta

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2018-04-12
opakowanie: kartonowe etui
opis:
multikulti.com - ocena * * * * 1/2:
Po enigmatyczną nazwą Turbamulta kryje się piątka portugalskich muzyków, z których najbardziej znani to Eduardo Raon (współpraca z Maria Joao & Mário Laginha) i Joana Sa, a to dzięki autorskim płytom wydanym przez Shhpuma Records. Pozostała trójka pojawia się w składach współczesnych improwizatorów, których na Półwyspie Iberyjskim obecnie nie brakuje.
Liderem kwintetu wydaje się być Eduardo Raon, którego nominalnym instrumentem jest klasyczna harfa. Prowadzi znakomite POWERTRIO, wraz z Joaną Sá i Luísem Martinsem. Harfa to instrument, który na dobre zadomowił się w świecie muzyki improwizowanej, wystarczy wspomnieć nazwisko Zeeny Parkins, lub formacji Pedra Contida, w której harfa Angéliki V. Salvi jest brzmieniowym fundamentem.

Debiutancki album, wydany nakładem nieocenionej Clean Feed Records to trzy kompozycje, podzielone na mniejsze części. Nie tylko to łączy nagranie ze światem współczesnej muzyki klasycznej, choć może bliżej Turbamulcie do modern classical... Można by snuć gatunkowe przypuszczenia w nieskończoność, a i tak bylibyśmy o krok za muzyką, która mieni się wieloma barwami, pulsuje i charczy. Swobodnie improwizowana kameralistyka z pewną dozą abstrakcyjnej elektroakustyki przykuwa uwagę od pierwszych dźwięków harfy Raona i fortepianu Sa. To muzyka momentami melancholijna, nastrojowa, momentami gęsta i buzująca gwałtownymi emocjami, a równocześnie płynąca niczym niepowstrzymany, nie do końca uporządkowany strumień dźwięków.

Ten znakomity kwintet prowadzi wyrafinowaną grę ze słuchaczem, który w uświęconym tradycją muzycznym gąszczu napotyka wciąż dźwięki, interakcje, akty muzyczne, które wytrącają go z wypracowanych przez lata nawyków i przyzwyczajeń. Turbamulta to wędrówka po labiryntach muzyki, trwale zakotwiczonej w przeszłości, pełnej jednak futurystycznej odwagi. Całość delikatna akustycznie, ale pełna emocji i niezbędnej dynamiki. Słuchacz wystawiony na działanie muzyków, którzy prezentują elektryzujące erudycyjne gry i twory wyobraźni, pozostaje nagi i bezbronny.

Piękna płyta utkana z zadziwiających mikronarracji, z bardzo oryginalnym instrumentarium - harfą, idiofonem, wiolonczelą, daxofonem i live elektroniką!
autor: Tomasz Konwent
Copyright © 1996-2018 Multikulti Project. All rights reserved
Editor's info:
"Five musicians came together to create a place where new dynamics of performance and musical creation materialize - the Turbamulta (a Portuguese word we could translate as "rowdy mob"). Each instrument, an original, individual voice magnified by new sound production techniques, existing on the border between interpreter and composer, embodies both beyond the confines of formal contemporary classical music ensembles. Musical gestures recovered by listening to improvisation sessions lead to new sessions and new gestures, remaining constantly open - be it for the purpose of a recording or a live performance.

Open to new convergences, divergences, uproars and romanticisms, each musician wandering in their own thoughts until another one calls out, pulling them by the arm to come out to play, or at something else. If one can be made to feel a bit like Borges' Averróis, watching children playing in the yard while failing to understand what games they're playing at, it's because the union of this turbamulta develops forms of communication that are almost indiscernible (unlike the very well-defined "patterns of relationship" of improvised forms: reiteration, imitation and melodic transposition, or alternating between fixed and free moments), and the music they play is intense and bright, profoundly articulated, enigmatic and endlessly surprising.

This communication has to do with the fact that, in short, the group brings together two new interpreters to the preexisting trio of Eduardo Raon, Joana Sá and Luís Martins (Powertrio), whose granular and glistening clouds of sound the percussionist Nuno Aroso thickens and the cellist Luís André Ferreira makes long notes and lines stand out from. The symbiotic rapport between the quintet becomes quite clear, after the introduction, in the central section of (like a mast, an arm, a head) where the first cluster of bass notes on the piano leads to short and energetic sounds, and the second one leads to fine and delicate textures.

Listening more and more intently, one can sense other signs of what happens between them. That first movement leads to the sound of cow bells', which all of them play, then to Bartók pizzicatos on the guitar and the cello, to low-pitched attacks from the harp and the piano, finally rising to a series of inverted sounds - a similar mechanism appears during the metamorphosis at the center of in holes, when all the instruments become, for an elongated time, percussive. The romanticism of exagero minúsculo reoccurs on the first section of and they would stumble upon some figure, accompanied by echoes of the harp that progress until the end, in the background, as pulsating chords sounding off the guitar, at first, then the harp, and later the piano and the vibraphone. As if from the bottom of ocean, the other musicians join these distant pulses briefly, leading us to back away from the metaphor of the restless children and reminding us that music can be founded upon the spontaneous relations between mysterious beings of the abyss, whom we can admire without worrying ourselves with trying to fully understand."-Clean Feed

muzycy:
Eduardo Raon: harp, electronics, daxophone
Joana Sa: piano, idiophones
Luis Andre Ferreira: cello, electronics
Luis Jose Martins: classical guitar, electronics
Nuno Aroso: percussion, sampling

utwory:
1. (Like A Mast, An Arm, A Head) - I 4:51
2. (Like A Mast, An Arm, A Head) - II 6:37
3. (Like A Mast, An Arm, A Head) - III 3:50
4. (Like A Mast, An Arm, A Head) - O Exagero Minúscolo 1:29
5. And They Would Stumble Upon Some Figure - I 6:34
6. And They Would Stumble Upon Some Figure - II 9:51
7. And They Would Stumble Upon Some Figure - In Holes 13:10

wydano: 2018-03-20
nagrano: Recorded at Estúdios Namouche, Lisboa

more info: www.cleanfeed-records.com