Kwartet Śląski - A.Lasoń, K.Meyer, Z.Krauze, Z.Bargielski, B.Skrzypczak, B.Witkowski: Polskie Kwintety fortepianowe [2CD]

Współczesna Muzyka Klasyczna
premiera polska: 2024-03-22
kontynent: Europa
kraj: Polska
opakowanie: Digipackowe etui
opis:
opis wydawcy:
Sześcioro kompozytorów – siedem kwintetów – czterech pianistów – jeden kwartet. Najnowszy, dwupłytowy album Kwartetu Śląskiego zawiera kompozycje Aleksandra Lasonia, Krzysztofa Meyera, Zbigniewa Bargielskiego, Bettiny Skrzypczak i Bartosza Witkowskiego. Kwartetowi towarzyszą pianiści: Eugeniusz Knapik, Piotr Sałajczyk, Zygmunt Krazue i Tymoteusz Bies.
Aleksander Lasoń należy do tzw. pokolenia stalowowolskiego, które weszło przebojem w świat muzyki, prezentując swe dzieła podczas festiwalu Młodzi Muzycy Młodemu Miastu, organizowanego w Stalowej Woli w drugiej połowie lat 70. XX wieku. Był to czas zmęczenia „terrorem awangardy”, poszukiwania w muzyce ekspresji, piękna i prawdy wewnętrznej. Lasoń obrał drogę realizacji tych ideałów poprzez podjęcie tradycji muzyki absolutnej – czystej, pozbawionej programowych treści ide- owych. Katalog jego dzieł to przede wszystkim symfonika, gatunki koncertujące oraz kameralistyka. Stworzył w nich świat muzyczny jedyny w swym rodzaju, oparty na kontraście wigoru i kontemplacji, pełen intonacji quasi-ludowych i orientalnych.
Krzysztof Meyer – kompozytor, pianista, kameralista (m.in. członek zespołu MW2), pedagog, pisarz . Jego droga twórcza odzwierciedla przemiany stylów muzycznych XX i XXI wieku: od awangardowych, sonorystycznych początków, po indywidualną odnowę języków tradycji. Bogata twórczość Meyera obejmuje całe spektrum gatunków: opery, pieśni, symfonie (w tym symfonie-kantaty), koncerty, gatunki kameralne (z naciskiem na kwartety smyczkowe) i solowe. Poetyka Meyera łączy aspekty konstruktywistyczne (zwłaszcza różnego rodzaju symetrie) z emocjonalnymi. Te ostatnie dotyczą także całościowej koncepcji formy, która – tak jak u Witolda Lutosławskiego – powinna uwzględniać psychologię słuchania, tworząc narrację („akcję muzyczną”) niepozostawiającą słuchacza obojętnym.
Zygmunt Krauze – kompozytor, pianista i pedagog; założyciel zespołu Warsztat Muzyczny; doradca muzyczny IRCAM-u; profesor kompozycji na kilku uniwersytetach amerykańskich, europejskich i azjatyckich – stworzył mikrokosmos dźwiękowy będący wypadkową francuskiej elegancji, słowiańskiej żarliwości i dalekowschodniej powściągliwości. Jednym z kluczy do jego stylu jest malarstwo Władysława Strzemińskiego, a pierwszym owocem tej fascynacji – Pięć kompozycji unistycznych (1963) na fortepian.
Zbigniew Bargielski łączy w swej muzyce różne nurty i stylistyki XX wieku, nie stroniąc przy tym od nawiązań do muzyki wcześniejszej. Polistylistyka? Owszem, ale z ważnym zastrzeżeniem: za fasadą różnorodności kryje się u niego jakaś narracyjna zasada (do pewnego stopnia) jednocząca zróżnicowaną powierzchnię muzyki. W muzyce Bargielskiego, oprócz cech szkoły polskiej, zaznacza się także francuski dystans estetyczny (być może ślad studiów u Nadii Boulanger) oraz paradoksalnie z nim powiązana ekspresyjność. Muzyka kameralna jest ważnym rozdziałem jego twórczości.
Bettina Skrzypczak po ukończeniu studiów z zakresu teorii muzyki i kompozycji w Poznaniu kontynuowała edukację w Szwajcarii, gdzie mieszka i wykłada na Uni- wersytecie w Lucernie. Kompozytorka tak przedstawia główne idee swojej twórczości: „Z pewną nostalgią spoglądam na epoki przeszłe, w których myśliciele, naukowcy i artyści mieli bardziej uniwersalny sposób patrzenia na świat i jego rozumienia. Dla mnie również komponowanie jest czymś więcej niż fascynacją światem dźwięków, a każdy utwór zawiera jakąś szerszą refleksję.”
Bartosz Witkowski studia kompozytorskie ukończył w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie Eugeniusza Knapika. Jest laureatem m.in. Konkursu Kompozytorskiego im. Tadeusza Ochlewskiego (I nagroda, 2021), a także Konkursu Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda (wyróżnienie, 2022) i Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Karola Szymanowskiego (wyróżnienie, 2022). Swój styl określa jako eklektyczny: świat form i środków muzyki dawniejszej łączy się w nim z osiągnięciami kolorystycznymi różnych szkół muzyki nowej. Mimo sięgania po poetykę ironii głębszy nurt muzyki Witkowskiego jest czysto ekspresyjny, „romantyczny”.

Editor's Info:
Six composers – seven quintets – four pianists – one quartet. The latest double-CD album of the Silesian Quartet contains compositions by Aleksander Lasoń, Krzysztof Meyer, Zbigniew Bargielski, Bettina Skrzypczak and Bartosz Witkowski. The quartet is accompanied by pianists: Eugeniusz Knapik, Piotr Sałajczyk, Zygmunt Krazue and Tymoteusz Bies.
Aleksander Lasoń belongs to the Stalowa Wola generation, thus called because they entered the music world by storm, presenting their works during the festival ‘Young Musicians to the Young City’, which was organised in Stalowa Wola in the late 1970s. It was a time when composers, tired of the ‘terror of the avant-garde’, began to seek for expressive qualities in music, exploring its beauty and internal truths. Lasoń implemented these ideals by embracing the traditions of absolute or ‘pure’ music, devoid of any programmatic content. His output is thus composed mainly of symphonic and concerto-type works, as well as chamber music genres. In his compositions, he has created a unique musical world, based on contrasts between vigorous action and contemplation, and replete with folk-related or Oriental motifs.
Krzysztof Meyer is a composer, pianist, chamber musician, lecturer, and author. His creative path reflects the transformations of musical styles in the 20th and 21st centuries, from the avant-garde and sonoristic beginnings, to an individual manner of reviving different types of traditional mu- sical language. Meyer’s rich oeuvre comprises a vast spectrum of musical genres, from operas to songs, symphonies (including symphony-cantatas), concertos, chamber music (string quartets in particular), and solo pieces. Meyer’s language combines constructivism (most prominently, various types of symmetries) with emotional considerations. The latter also impact the overall concept of form, which, as in Witold Lutosławski, is expected to take into account the psychology of music perception by creating narratives (‘musical action’) that leave no listener indifferent.
Zygmunt Krauze is a composer, pianist, and educator, founder of Music Workshop ensemble and IRCAM’s music advisor, composition teacher at several universities in America, Europe, and Asia. His musical microcosm is a combination of French ele- gance, Slav ardency, and Far Eastern self-restraint. One of the keys to Krauze’s style can be found in the art of Władysław Strzemiński. The first fruit of the composer’s fascination with these paintings was his cycle of Five Unistic Pieces (1963) for piano.
Zbigniew Bargielski fuses various trends and styles of 20th-century music in his works, combined with references to what came before. Could we call it polystylism then? The term seems to fit, except that behind this façade of multiplicity there is an underlying narrative principle which unifies (to some extent) the varied surface of the music. Apart from some qualities of the Polish school, Bargielski’s music is also marked by French-type aesthetic distance (a possible result of the composer’s studies with Nadia Boulanger), paradoxically combined with expressive power (which may derive from his long-time periods of residence in Austria, including his studies in Graz). Chamber music occupies an important place in Bargielski’s oeuvre.
Bettina Skrzypczak’s degrees in music theory and composition from the Poznań Academy of Music were followed by further studies in Switzerland, where she now resides as a lecturer at the University of Lucerne. The composer expounds the main tenets of her artistic work as follows: “It is with a certain nostalgia that I look at the past ages, in which thinkers, scientists, and artists viewed and understood the world from a more universal perspective. To me, similarly, composing music is something more than just a fascination with the world of sound.”
Bartosz Witkowski graduated in composition from Eugeniusz Knapik’s class at the Karol Szymanowski Academy of Music in Katowice. He has won accolades in, among others, the Tadeusz Ochlewski Composition Competition (1st prize, 2021), the Tadeusz Baird Young Composers’ Competition (an honourable mention, 2022), and the Karol Szymanowski International Music Competition (an honourable mention, 2022). Witkowski describes his musical style as an eclectic combination of historical musical forms and techniques with the coloristic achievements of various new music schools. Despite exploring an ironic poetics, in its deeper undercurrent his music is purely expressive and ‘Romantic’.

muzycy:
Kwartet Śląski:
skrzypce I: Szymon Krzeszowiec [CD I: 3–7; CD II: 1–6],
Marek Moś: coductor [CD I: 1–2]
skrzypce II: Arkadiusz Kubica
altówka: Łukasz Syrnicki [CD I: 3–7; CD II: 1–6],
Witold Serafin [CD I: 1–2]
wiolonczela: Piotr Janosik [CD I: 3–7; CD II: 1–6],
Józef Gomolka: coductor [CD I: 1–2]

fortepian:
Eugeniusz Knapik [CD I: 1–2]
Piotr Sałajczyk [CD I: 3–6; CD II: 1, 5]
Zygmunt Krauze [CD I: 7]
Tymoteusz Bies [CD II: 2–4, 6]

utwory:
CD1:
Aleksander Lasoń: Muzyka kameralna nr 1 „Stalowowolska” na fortepian i kwartet smyczkowy [12’30]
[1] I 6’30
[2] II 6’00
Krzysztof Meyer: Kwintet fortepianowy op. 76 (1990–1991) [40’09]
[3] Maestoso – Più mosso – Tempo I 10’44
[4] Misterioso (attacca) 13’50
[5] Inquieto 4’29
[6] Adagio – Presto – Tempo I 11’04
[7] Zygmunt Krauze: Kwintet fortepianowy (1993) 15’51

CD2:
[1] Zbigniew Bargielski: Schizofonia na kwartet smyczkowy i fortepian (2012) 19’32
Aleksander Lasoń: Ananda na fortepian i kwartet smyczkowy* (2020–2021) [18’14]
[2] Vedana: Tranquillo. Ma poco più espressivo7’03
[3] Vinnana: Espressivo e mistico5’26
[4] Nibbana: Deciso con energia5’44
[5] Bettina Skrzypczak: Kwintet fortepianowy (2021) 14’13
[6] Bartosz Witkowski: Kwintet fortepianowy Pejzaż z Harendy* (2023) 14’18

wydano: 2024-03-22
more info: www.cdaccord.com.pl
more info2: www.kwartet-slaski.com