Ton Koopman - Dietrich Buxtehude: Complete Chamber Music [3CD]

Klasyczna Muzyka Barokowa
premiera polska: 2021-09-08
opakowanie: Jewell caseowe etui
opis:
multikulti.com * * * * *:
Któż nie zna Glena Goulda. Ten kanadyjski pianista stworzył artystyczną symbiozę z kompozycjami Jana Sebastiana Bacha.
Zaryzykuję twierdzenie, że holenderski dyrygent, organista i klawesynista Ton Koopman dokonał czegoś analogicznego z dorobkiem kompozytorskim Dietricha Buxtehudego. W 2006 roku, rok przed trzechsetną rocznicą śmierci kompozytora, holenderski dyrygent i organista, rozpoczął wraz z oficyną Challenge Classics edycję dzieł wszystkich Buxtehudego.
Teraz otrzymujemy trzypłytowe wydawnictwo z dziełami kameralnymi Dietricha Buxtehudego, kompozytora, którego znamy przede wszystkim, jako jednego z najwybitniejszych organistów swojej epoki, do którego pielgrzymował młody Bach. I to głównie jego organowa muzyka jest znana i ceniona. Z czasem melomani docenili jego muzykę wokalną, ze szczególnym uwzględnieniem cyklu kantat "Membra Iesu nostri". Jego dorobek kameralny nadal nie doczekał się należytej popularności.
Nowe wydawnictwo Challenge Classics ma szansę przyczynić się do zmiany. Obsada wprost bajeczna, by wymienić tylko gambistę Paolo Pandolfo i lutnistę Mike'a Fentrossa. Do tego sam Ton Koopman na klawesynie.

Dorobek muzyki kameralnej Buxtehudego to zaledwie dwadzieścia dwa utwory, wszystkie one prezentują bardzo wyrafinowaną formę, należą do najbardziej atrakcyjnych i wymagających technicznie przykładów gatunku sonaty zespołowej, która w okresie wczesnego niemieckiego baroku była jeszcze w powijakach. Pod wieloma względami przypominają sześć sonat Hortus musicus (Hamburg, 1688) przyjaciela Buxtehudego, Johanna Adama Reinkena, organisty kościoła św. Katarzyny w Hamburgu. Podobnie jak utwory Reinkena, inspirowane były wzorami włoskimi, zwłaszcza sonatami instrumentalnymi weneckiego kompozytora Giovanniego Legrenziego (1626-1690). Mamy zatem do czynienia z muzyką o dużym walorze improwizacyjnym, bardzo fantazyjną i ekspresyjną, jednocześni (sic!) bez zbędnych ozdób i pretensji. To barok w najczystszej postaci, o którym potomni muzykologowie mawiają „stylus fantasticus”.

Ton Koopman z zespołem wybornych instrumentalistów podeszli do kameralnych dzieł mistrza z Lubeki z ujmującą pokorą i prostotą, uzyskując najwyższy stopień wtajemniczenia. Szczególnie sonaty triowe (płyta druga i trzecia) jawią się, jako dzieło głębokie i poruszające!
autor: Witek Marynowski
Copyright © 1996-2021 Multikulti Project. All rights reserved

Editor's info:
Dieterich Buxtehude’s chamber works today counts among the least known of his compositions. They were already forgotten soon after 1700, and this despite the fact that two third of Buxtehude’s chamber sonatas, unlike any other category in the composers creative output, were published during his lifetime. The publication of sonatas indicates that there was a market for this repertoire in the later 17th century. Moreover, the publication of two sets of such works suggests that the fame of the Lübeck master and the success of the first set must have created the demand for a second.
However, the primary reason for these works getting out of fashion by the time of Buxtehude’s death was their unconventional instrumental scoring and, more importantly, the triumphant rise of the modern Italian trio sonata by Corelli, Albinoni, and others in the early 18th century.
Buxtehude’s chamber music repertoire consists of altogether twenty-two works. All of Buxtehude’s chamber works present highly sophisticated compositions that belong among the most attractive and technically most demanding examples of the genre of ensemble sonata, then still in its infancy. They resemble in many ways the six sonatas of the Hortus musicus (Hamburg, 1688) by Buxtehude’s colleague and friend, Johann Adam Reinken, organist at St. Catherine’s Church in Hamburg. But like Reinken’s pieces, they were influenced by Italian models, especially the instrumental sonatas by the Venetian composer Giovanni Legrenzi (1626-1690), which were circulating widely also in Northern Europe. At the same time, they
deeply reflect the improvisational, fanciful, expressive and colorful mannerisms of Buxtehude and his school, which the writer Johann Mattheson in
1739 referred to as “stylus fantasticus”.

muzycy:
Paolo Pandolfo - viola da gamba
Catherine Manson - Violin
David Rabinovich - Violin
Jonathan Manson - Viola
Mike Fentross - Lute
Christine Sticher - Violone

Ton Koopman: direction, clavecin

utwory:
CD1 - Sonatas from Manuscript Sources:
1. Sonata in C for two violins, viola da gamba and basso continuo BuxWV 266 (07:54)
2. Sonata in a for violin, viola da gamba and basso continuo BuxWV 272 (06:50)
3. Sonata in D for viola da gamba, violone and basso continuo BuxWV 267 (07:54)
4. Sonata (with Suite) in B flat for violin, viola da gamba and basso continuo BuxWV 273 (13:12)
5. Sonata in d for violin, viola da gamba and basso continuo BuxWV Anh. 5 (02:58)
6. Sonata in G for two violins, viola da gamba and basso continuo BuxWV 271 (08:31)
7. Sonata in D for viola da gamba and basso continuo BuxWV 268 (04:35)
8. Sonata in F for two violins, viola da gamba and basso continuo BuxWV 269 (06:53)

CD2 - Trio sonatas opus 1:
1. Trio sonatas opus 1 - Sonata in F op. 1 nr. 1 BuxWV 252 (09:21)
2. Trio sonatas opus 1 - Sonata in G op. 1 nr. 2 BuxWV 253 (07:15)
3. Trio sonatas opus 1 - Sonata in a op. 1 nr. 3 BuxWV 254 (10:14)
4. Trio sonatas opus 1 - Sonata in B op. 1 nr. 4 BuxWV 255 (08:04)
5. Trio sonatas opus 1 - Sonata in C op. 1 nr. 5 BuxWV 256 (08:23)
6. Trio sonatas opus 1 - Sonata in d op. 1 nr. 6 BuxWV 257 (09:33)
7. Trio sonatas opus 1 - Sonata in e op. 1 nr. 7 BuxWV 258 (07:00)

CD3 - Trio sonatas opus 2:
1. Trio sonatas opus 2 - Sonata in B flat op.2 nr.1 BuxWV 259 (08:27)
2. Trio sonatas opus 2 - Sonata in D op.2 nr.2 BuxWV 260 (14:16)
3. Trio sonatas opus 2 - Sonata in g op.2 nr. 3 BuxWV 261 (13:18)
4. Trio sonatas opus 2 - Sonata in c op.2 nr. 4 BuxWV 262 (08:20)
5. Trio sonatas opus 2 - Sonata in A op.2 nr. 5 BuxWV 263 (10:41)
6. Trio sonatas opus 2 - Sonata in E op.2 nr. 6 BuxWV 264 (09:30)
7. Trio sonatas opus 2 - Sonata in F op.2 nr. 7 BuxWV 265 (08:51)

wydano: 2021-07-12
more info: www.challenge.nl