I Fagiolini: Amuse - Bouche

Muzyka Dawna
premiera polska: 2016-04-01
opis:
Opis wydawcy:
Z okazji 30-lecia istnienia, wielokrotnie nagradzany zespół wokalny I Fagiolini prezentuje album „Amuse Bouche” ukazujący bogaty wybór XX-wiecznych rarytasów wokalnych tak odmienny od ich dotychczasowych nagrań z muzyką włoskiego renesansu. Niezwykle smakowicie przyrządzony album wydany przez wytwórnię Decca Classics zawiera dwa światowe prawykonania o wyraźnie galijskim smaku.

Najważniejszą pozycję stanowi pierwsze światowe nagranie pełnego humoru i erotycznych podtekstów hommage dla francuskiej kuchni autorstwa Jeana Françaix. Jego Ode à la Gastronomie to pełna namiętności parodia uczonych przepisów z wielkiego XIX-wiecznego przewodnika po francuskiej kuchni: La Physiologie du goût Brillat-Savarina. Skomponowany w 1953 roku, ale nigdy dotąd niewykonany ani nigdy nienagrany cykl pieśni Françaix można najlepiej scharakteryzować jako „9½ tygodnia spędzone w towarzystwie Jacquesa Brela i Raymonda Blanca (słynny kucharz francuski)”.
Poruszane tematy przechodzą płynnie od przyczyn niestrawności po erotyczne konsekwencje spożywania białej trufli, a towarzyszy im muzyka zawdzięczająca wiele Poulencowi, ale także wzmocniona aromatem intelektualnym zaczerpniętym z życia kawiarni paryskich lat 50. XX wieku.

Według syna kompozytora, Jacquesa, ta szczególnie złożona parodia zawierająca onomatopeiczne gry słów i wiele gastronomicznych igraszek, wymaga „fondu exceptionnel”, doskonałej mieszaniny głosów, które, jak wierdzi zespół I Fagiolini zapewnia w sposób doskonały. Dyrektor muzyczny i dyrygent zespołu Robert Hollingworth mówi: „śpiewanie jest radością i samo w sobie doskonały daniem”.

Oprócz wymyślnej mikstury przyrządzonej przez Francaix album zawiera Cantique Des Cantiques, kompozycję Jean-Yves Daniel-Lesur powstałą dwa lata po dziele Francaix. Utwór ten to niewolny od erotycznych znaczeń dialog pomiędzy Chrystusem a Kościołem oparty na biblijnej Pieśni nad pieśniami. Poprzez oszałamiająco zmieniające się kalejdoskopowe kombinacje kolorów osiągane poprzez zmiany układu głosów wersy Starego Tedstamentu w dziele Daniela – Lesura przemieniają się w głęboką, chrześcijańską medytację.

Te dwa dzieła dużego formatu są przedzielone zbiorem mniejszych kompozycji pomyślanych jako “amuse bouche” (przekąski) pomiędzy głównymi daniami. Francis Poulenc przez dwadzieścia lat zmagał się z tekstami swojego przyjaciela, surrealisty Paula Éluarda, używając dramatycznych zwrotów harmonicznych, aby oddać emocje oscylujące pomiędzy skrajnościami i odnaleźć wyrafinowane momenty o niezwykłej delikatności. Znajdziemy tu też ukłon w stronę 150 urodzin Erica Satiego: pianistka Anna Markland wykonuje trzy z sześciu eterycznych Gnossiennes tego autora.

utwory:
1. Pro Fumo
2. Hotel Banalites No.2
3. La Physiologie du goût
4. Père Bernadin et la truffe noire
5. Gastéréa, dixième des Muses
6. Gnossienne No.4
7. Dialogue
8. La Voix du Bien-Aimé
9. Le Songe
10. Le Roi Salomon
11. Le Jardin Clos
12. La Sulamite
13. Épithalame
14. Gnossienne No.5
15. La Blanche Neige
16. À peine défigurée
17. Par une nuit nouvelle
18. Tous les droits
19. Belle et ressemblante
20. Marie
21. Luire
22. Gnossienne No.6
23. Éloge V
24. Le Brick
25. Le feu
26. Un loup
27. Derniers Instants
28. Du dehors
29. Adagio Assai from Piano Concerto In G Major

wydano: 2016-04-01
nagrano: 2016
more info2: www.tedeschitrucksband.com