Anthony Braxton / Milford Graves / William Parker: Beyond Quantum

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 21.10.2008
seria wydawnicza: Key Series
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: Jewelcaseowe etui
opis:

Miło nam poinformować, iż płyta 'Beyond Quantum' została uznana za najważniejszą zagraniczną płytę jazzową 2008 roku w ankiecie współpracowników portalu Diapazon.pl. Oto wyniki:
1. Anthony Braxton / William Parker / Milford Graves 'Beyond Quantum
2. E.S.T. 'Leucocyte'
3. Ken Vandermark 'Resonance Ensemble'


multikulti.com:
Pierwsza płyta Anthony'ego Braxtona dla wytwórnii Tzadik to również pierwsze jego muzyczne potkanie z dwoma innymi legendami jazzowej sceny - Williamem Parkerem i Milfordem Graves'em. To także jedna z nielicznych jego płyt gdzie gra on w pełni free, nic wczesniej nie komponując. Muzyka na płycie to siedemdziesiąt minut ekstatycznej improwizacji - muzycy nie oszczędzają tu ani siebie, ani swoich słuchaczy. Znakomita płyta i na pewno jeden z najciekawszych free jazzowych albumów w 2008 roku!

diapazon.pl; 2008-10
'...Nazwiska Braxton i Parker z miejsca zapewniają 'Beyond Quantum' zainteresowanie jazzowych afficionados. Wybitny saksofonista, jeden z największych innowatorów współczesnej muzyki i basista, o którym powiedzieć 'wybitny' byłoby eufemizmem, działają na fanów free jazzu jak lep na muchy. Ale pole position wywalczone przez lata działalności artystycznej przez Williama Parkera i Anthony'ego Braxtona daje im, co najwyżej, fory na początku. Na końcowy sukces muszą zapracować sami. I robią to, pokładane nadzieje spełniając z nawiązką.
W tym nieco apologetycznym wprowadzeniu zabrakło jednej trzeciej składu: perkusjonalisty Milforda Gravesa. Nie przypadkowo, bo jego gra to temat na osobny wątek. Były współpracownik Alberta Aylera stosuje rytm nie tylko podczas nagrywania płyt, ale też w specyficznej muzycznej terapii, głównie przy użyciu hinduskiej techniki Unani. Metoda ma za zadanie wyczuć puls pacjenta i dopasować doń jego własny, indywidualny rytm. Brzmi to raczej jak szarlatanizm par excellence, ale na szczęście nie jesteśmy przedmiotem kuracji, a podmiotem estetycznym. Gdyby jednak bębnienie Gravesa na 'Beyond...' komuś pomogło, np.... Pozbyć się czkawki, niech da znać na adres Diapazonu.
Całkiem poważnie: polirytmiczna, ataktyczna gra perkusji Gravesa to olbrzymi walor nagranego w studiu Billa Laswella wydawnictwa. Graves nie tworzy figur rytmicznych o wyraźnych rysach, perkusja pulsuje, ale nie jest to standardowe metrum, nie ma tu tradycyjnej synkopy. Przez ponad godzinę bębniarz intuicyjnie podąża za kolegami, starając się każdy takt, każdy beat inaczej zaakcentować, urozmaicać barwę płyty. Dlatego wykładowca Bennington College gra z częstym wykorzystaniem dzwonków i rantów bębnów, pałeczek z otulinami i szczoteczek oraz przypuszczalnie dłoni. W każdym razie stara się uciec od sztampy i nie brzmieć jak rasowy jazz drummer, a nie ulega wątpliwości, że mógłby, gdyby tylko chciał - tak dobrą ma technikę. Summa summarum - można zaryzykować twierdzenie, że gdyby z krążka usunąć partie kolegów i zostawić same bębny, to i tak byłoby ciekawie.
Momentami Graves przypomina nieco Rashida Aliego, ale jeden wpływ jest tak wyraźny, że nie do przeoczenia: Afryka z jej żarem i pierwotną energią. Czarny Kontynent to zresztą lejtmotyw całego albumu, co widoczne jest w prawie każdym momencie, np.... W 'Drugim spotkaniu', które otwiera się niepokojącym popisem wokalnym Gravesa. Pierwsze skojarzenie to zaśpiewy o afrykańskiej, transowej, rytualnej proweniencji...'
autor: Paweł Franczak


Audio Video; 2009-01
'...Oto jedna z żelaznych kandydatek do tytułu płyty roku. Jest to zapis studyjnej sesji podczas której po raz pierwszy w historii zagrali razem trzej giganci awangardowego jazzu: Anthony Braxton, Wiliam Parker i Milford Graves. Jest to równocześnie jedna z niewielu płyt na których Braxton gra zupełnie free, nie stosując wizualnych partytur, graficznych symboli ani jakichkolwiek sposobów muzycznej notacji - wychodzi i gra. Nie ma tu chwili przestoju - trzech szaleńców napędza się wzajemnie i na chwilkę nawet nie zwalnia. Gdy Braxton zaczyna utwór niemal balladowego sola ('Second Meeting') pozostała dwójka natychmiast przyspiesza; gdy Graves śpiewem nadaje muzyce bardziej rytualny charakter - Braxton tnie ostrą jak brzytwa, szaloną solówką. Rewelacyjne nagranie...'

Gazeta Wyborcza; 2008-12:
'...Na saksofonie uczył się grać wwojsku,w 1966r. dołączył do słynnego chicagowskiego Association for the Advencement of Creative Musicians, a dwa lata później nagrał przełomowy album '3 Compositions of New Jazz' - bodaj najlepszy przykład eksperymentalnych doświadczeń amerykańskiego jazzu. I choć od samego początku uchodził za trudnego we współpracy ekscentryka, Anthony Braxton jest dziś ikoną jazzowej awangardy imuzyki free. 'Beyond Quantum' to rejestracja pierwszego studyjnego spotkania trzech weteranów jazzowej awangardy: basisty Williama Parkera, perkusisty Milforda Gravesa i Braxtona. Zdawać by się mogło, że muzyczne legendy nie są wstanie niczym nas zaskoczyć, tymczasem ich freejazzowe szaleństwa to ostra jatka bez chwili wytchnienia...'
[Tomasz Handzlik]
Editor's info:
Anthony Braxton, Milford Graves and William Parker are quite literally three of the most important virtuoso instrumentalists in new music, each a vivid conceptualist as well an influential composer / performer. This intense improvisational outing features them at their best: excited, inspired and in complete communication. Recorded and mixed by musical alchemist Bill Laswell, sparks fly in this important and historic meeting of creative music masters.

muzycy:
Anthony Braxton: Saxophones
Milford Graves: Percussion
William Parker: Bass

utwory:
1. First Meeting
2. Second Meeting
3. Third Meeting
4. Fourth Meeting
5. Fifth Meeting

wydano: 2008-08
more info: www.tzadik.com