Kathrine Windfeld Big Band: Orca

Modern Jazz / Indie Jazz
premiera polska: 2020-12-18,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Europa
kraj: Dania
opakowanie: digipackowe etui
opis:
multikulti.com * * * * 1/2:
To druga big bandowa rewelacja 2020 roku. Pierwsza to oczywiście "Music of Wayne Shorter" Jazz at Lincoln Center Orchestra with Wynton Marsalis & Wayne Shorter (Blue Engine Records, 2020). Ale tego można się było spodziewać, Wynton Marsalis uczynił z Jazz at Lincoln Center Orchestra jednym z najlepszych big bandów w historii jazzu. Jednak to, że raczej mało znana Dunka, z założonym przez siebie w 2014 roku big bandem, wejdzie w szranki z samym Wyntonem, nie mógł przewidzieć chyba nikt.

"Orca" to już trzecia płyta tej nieprzeciętnie uzdolnionej liderki jazzowej orkiestry. Komponuje, aranżuje oraz gra na fortepianie. Debiutanckim albumem "Aircraft" zdobyła tytuł Młodego Talentu Roku w Danii. Poprzednim "Latency" (Stunt Records, 2018) zyskała pochwały także poza Skandynawią. Teraz prezentuje album, który bez kompleksów sytuuje się obok nagrań innych wielkich bandleadrek w historii, jak Toshiko Akyioshi, Mary Lou Williams, Carla Bley czy Maria Schneider.

Tytuł płyty "Orca" nie jest przypadkowy. Orki to prawdziwy postrach oceanów. Są największymi i najgroźniejszymi morskimi drapieżnikami. Chociaż kultura masowa stworzyła obraz przyjaznego, uroczego walenia, orka jest bezwzględnym drapieżnikiem, który wykorzystuje swoją zwinność i szybkość, aby polować zarówno na mniejsze foki i pingwiny, ale także na olbrzymiego płetwala błękitnego. Gdy dopadną zdobycz, zanim ją zjedzą bawią się nią, podobnie jak kot myszą.

Niepohamowany zapał, niezwykła giętkość i zwinność tworzących orkiestrę muzyków, wyborna zespołowa współpraca to niejedyne podobieństwa do tytułowych morskich "słodziaków". Już w otwierającym płytę "Undertow" słyszymy orkę ścigającą swoją ofiarę. Oto trębacz Rolf Thofte Lokke i saksofonista barytonowy Aske Drabak prześcigają się nawzajem, w towarzystwie rozpędzającego się big-bandu, od kolektywnego kontrapunktu do chwytliwego melodyjnego riffu. Skandynawowie skutecznie poszerzają zakres ekspresji i wprowadzają odważne instrumentalne kombinacje.
Na nowej płycie orkiestry Kathrine Windfeld, gęsta mikstura aranżacyjnych pomysłów i zaskakujących zwrotów akcji ma niepomiernie większą siłę niż w innych, stylizowanych retro big-bandów. Kathrine Windfeld Big Band potrafi szarpać emocje, pieścić zmysły bądź uwodzić melancholijnym nastrojem. Gdy liderka rozpoczyna miękką, melodyjną frazą na fortepianie, kolejni muzycy dołączając do niej, oplatają ją dźwiękami swoich instrumentów, niczym liany oplatające pień drzewa. Kruchość i determinacja spotyka się tutaj na chwałę potęgi Muzyki.

Płyty słucha się wybornie, podziwiając zarówno kunszt aranżerski, jak i maestrię instrumentalistów, zarówno w partiach solowych jak i zespołowych. Pomimo takiej mnogości narracyjnych wątków, Kathrine Windfeld koncentruje się na logicznej narracji, nie ulegając pokusie taniego efektu, jaką stwarza bogata instrumentacja. Dzięki temu otrzymujemy nagranie jednocześnie przystępne i wysoce erudycyjne.
autor: Krzysztof Szamot
Copyright © 1996-2021 Multikulti Project. All rights reserved

AUDIO – wykonanie * * * */ Nagranie * * * *
W świecie postępującej minimalizacji, co odbija się również echem w jazzie (kiedyś trio było formacją najmniejszą, obecnie zaś już średnią), należą się szczególne brawa postaciom takim, jak Windfeld, która na przekór modzie udowadnia, że big-band to big-band!

"Orca" to już trzeci album tej 17-osobowej orkiestry firmowany przez duńską pianistkę, kompozytorkę i aranżerkę o nietuzinkowych uzdolnieniach. Jej orkiestra skupia młodych muzyków z Danii, Norwegii oraz Szwecji.

Zapewne zapał organizatorski i współczesny repertuar zaproponowany przez Kathrine Windfeld powodują, że formacja działa efektywnie 6 lat, zdobywając liczne nagrody. Estetyka korzeni aranżacyjnych orkiestry sięga ciągle żywej tradycji uformowanej przez Gila Evansa, a dalej rozwijanej przez Carlę Bley i Marię Schneider.

Kathrine Windfeld maluje atrakcyjne tematy w klimatach pastelowych, by nadawać im później jaskrawości w aranżowanych wejściach poszczególnych sekcji.

Zgodnie z tytułem płyty "Orca" (zwierzęcia jakże pięknego, a okrutnego), Windfeld zręcznie łączy w swych kompozycjach spokojny klimat powierzchni morskich wód z mrocznością ich głębin pełnych niebezpieczeństw. W siedmiu utworach udaje się jej niezwykle trafnie balansować między atrybutami tych dwóch integralnych światów.
autor: Cezary Gumiński

Editor's info:
The orca is a beautiful animal. Graceful and harmoniously shaped, it even bears what we humans see as a friendly facial expression. But make no mistake – the aptly named killer whale is also a peerlessly ruthless and greedy predator, exploiting its speed and agility to catch and devour all other kinds of sea creatures it encounters on its journeys through the oceans. All oceans, in fact.

We can hear how it sounds when a killer whale hunts its prey on this album’s title track, where trumpeter Rolf Thofte Lokke and baritone saxophonist Aske Drasbak chase each other accompanied by the ensemble’s furious counterpoint over the catchy melodic motif. Europe’s new jazz big band star, Danish Kathrine Windfeld, has captured the essence of the sea predator on her third release with her own music with her own big band, each composition largely devoted to maritime themes.

It’s no surprise that she is fascinated by the sea. Windfeld was born and raised along some of the most picturesque waters in the world – the South Funen Archipelago in Denmark, the country with the longest coastline in relation to its size. The archipelago stretches out from her town, Svendborg, with heavy sea traffic, and highlighted by its beautiful natural land and seascapes. No wonder, then, that her fascination for a remembrance of all this is paired with her strong impressionistic genes and transformed into music.

In her instrumental choices, we really hear how dark Dark Navy can be. With her rhythmic dance in Ferry, we’re on board the busy vessel that will take us from one island to another, and the muted and busy traffic of the fish at the bottom of the sea get a voice in the short, snatched melodic motifs and the advancing ostinato in Fish. Seaweed not only bends softly back and forth for gentle currents on the ocean floor, there are also far more violent movements when the elements rage in the piece, and the same is emphasized by Windfeld in the more fugitive Undertow: ocean currents are not only gentle, they can be life-threatening – communicated in Magnus Thuelund’s alto saxophone solo, or unfathomable during Magnus Aannestad Oseth’s solo on flugelhorn. In the non-maritime-inspired pieces, Windfeld maintains her impressionism: Harvest is lively and energetic, yet strongly autumnal in its basic tone, and in Lifting, she sets the power of nature completely free, enhanced by guest soloist Gabor Bolla’s powerful tenor saxophone solo.

Kathrine Windfeld attended great schools, both as a pianist and composer, and has studied both classical and jazz music disciplines at various educational institutions in Denmark and Sweden. As the leader of smaller groups, she was known as an original artist in her field, until in 2014 assembling a full-fledged jazz big band, which she has kept together on the side. This is something that can be neither taught nor learned at any conservatory.

As the jazz musician communities work today, it must be considered one of the most difficult disciplines to gather 16 individuals to play music by one composer, find venues to hold rehearsals in, organize concerts and tours, constantly get the 16 musicians’ private appointments in tune with the band, convince record labels that the music should be released – and, in particular, continue to do so tirelessly that, to listeners, the ensemble remains a unit performing regularly, assuming a high and recognizable artistic identity, making it unmistakable in its sound.

Kathrine Windfeld has done all this, so that her band – now six years, numerous concerts, and now three album releases later – stands out as an artistic beacon in Scandinavian jazz. The 16 musicians, many of whom were quite untested when the orchestra first emerged, now play with an unbridled fire and sensitivity, as their Maestro continues to expand her palette of expressions, coloring the music with bold instrument combinations and telling fascinating personal stories in the music.
Despite the fact that jazz’s core audience often consists of people who want to see themselves as progressive, it’s a fact that the emancipation process between male and female musicians in jazz has taken a very long time and is far from over. But in one area, an area many consider the most difficult – to lead their own large orchestra in their own music – enough progress has been made that we can now say that women surpass men in number on prominent conductor podiums: Toshiko Akyioshi, Mary Lou Williams, Carla Bley, Maria Schneider, Anita Brown, Junko Moryia, Miho Hazama, Maria Baptist, Sherisse Rogers…

And Kathrine Windfeld fits in beautifully among them.

muzycy:
André Bak (tp), Rolf Thofte Sorensen (tp), Magnus Oseth (tp, flh), Maj Berit Guassora (tp), Göran Abelli (tb), Mikkel Vig Aagaard (tb), Anders Larson (tb), Andre Jensen (tb), Jakob Lundbak (as), Magnus Thuelund (as), Roald Elm Larsen (ts), Ida Karlsson (ts), Aske Drasbak (bs, bcl), Viktor Sandström (g), Johannes Vaht (b), Henrik Holst Hansen (dr), Kathrine Windfeld (p), Claus Sorenseen (cond)

utwory:
1. Undertow
2. The Lifting
3. Orca
4. Dark Navy
5. Harvest
6. Fish
7. Ferry
8. Seaweed

wydano: 2020-11
more info: www.sundance.dk