Peter Brötzmann, Steve Swell, Paal Nilssen-Love: Live In Copenhagen

opis:
multikulti.com:
Brötzmann i Nilssen-Love mają historią sięgającą 17 lat wstecz, opartą na skłonności do intensywności muzycznej, wrodzonym szacunku dla doskonałości technicznej i obojętności wobec szufladkowania gatunków.
Duet koncertował wielokrotnie w Europie, grał koncerty w Japonii i USA oraz wydał trzy albumy w ciągu sześciu lat: "SweetSweat" z 2008 roku i "Woodcuts" z 2010 roku, oba w oficynie Smalltown Supersound, a następnie "A Fish Stinks From The Head", w Brö w 2013 roku.
Po włączeniu do składu jednego z najbardziej śmiałych i płodnych członków nowojorskiej społeczności free-jazzowej, puzonistę Steve'a Swella wyłonił się nowy projekt, który wydaje właśnie swoją drugą płytę. Pierwsza została wydana także przez krakowską oficynę Not Two.
Ich muzykę cechuje wielka bezkompromisowość, ale też jakaś nieokreślona, surowa nostalgia. "Live In Copenhagen" to kolejna bezcenna pozycja w bogatej dyskografii Rzeźnika z Wuppertalu.

Tak kończył swoja recenzję z koncertu tria Piotr Rudnicki na jazzarium.pl:
(. . .) Siła tria Peter Brötzmann – Steve Swell – Paal Nilssen-Love tkwi w potencjale muzyków, który pozwala na szeroką, wielowątkową wypowiedź, odkrywającą wszelkie walory stylu poszczególnych jego członków. Porozumienie rozwija się szybko. Podczas gdy w niedzielę słychać było muzykę w budowie, drugi koncert uściślił ją i doprecyzował. Poniedziałek obfitował w formuły bardziej zwarte i może jaśniejsze (różnica in plus dotyczyła z pewnością perkusisty, który bardziej był już, niż dzień wcześniej, skoncentrowany na wspólnocie) a aylerowski utwór, który zagrano na bis stanowił kwintesencję tego, czym trio jest teraz i zapowiedź, czym może być w przyszłości. Mnie co prawda bardziej przypadł do gustu koncert pierwszy, ale to o drugim wypowiadano się wczoraj w superlatywach. Z chwilą, gdy piszę te słowa, końca prawdopodobnie dobiegł już zresztą trzeci, który miał dziś miejsce w Krakowie. Wieść niesie, że trio rejestrowało tam materiał na płytę. Na taki pośpiech pozwolić mogą sobie tylko najlepsi (. . .)