Mazurki

opis: opis wydawcy:
Na płycie znajdują się tradycyjne wiejskie melodie z Polski Centralnej w rytmach mazurkowych, zagrane i zaśpiewane w zróżnicowany sposób. Muzycy poruszają się pomiędzy dwoma biegunami ekspresji - z jednej strony wiernością muzycznemu językowi mistrzów wiejskich, takich jak Jan Lewandowski, Kazimierz Meto, Jan Ciarkowski, Piotr i Jan Gacowie i wielu innych, z drugiej strony zaś wewnętrznej swobodzie i naturalności, pozwalającej na zabrzmienie nowej muzyki, nowych mazurków.


Gazeta Wyborcza
Na tym rynku nowości ukazują się niezmiernie rzadko - nagrania skrzypków z okolic Radomia można znaleźć na płytach, które wyszły przed laty w serii Muzyka Źródeł Polskiego Radia, potem w pojedynczych nagraniach Domu Tańca, a ostatnio w serii Muzyka Odnaleziona wydawanej przez Andrzeja Bieńkowskiego.
Na płycie Mazurki znów słyszymy melodie wiejskich mistrzów z Mazowsza - Jana Lewandowskiego, Kazimierza Mety i wielu innych, tym razem grane przez trio Janusza Prusinowskiego. Od 15 lat Prusinowski jeździ do muzykantów i uczy się grać. Kiedyś grał na gitarze basowej w kapelach heavymetalowych, potem zachwyciły go wiejskie skrzypce. W latach 90. współtworzył Dom Tańca, gdzie co tydzień gościli najlepsi muzykanci z całej Polski i Bractwo Ubogich - pierwszy w Polsce zespół, w którym ludzie z miasta grali muzykę ze wsi.
Mazurki, oberki, kujawiaki grane i śpiewane na płycie są oryginalnymi melodiami konkretnych skrzypków, nazywają się nawet: Lewandowskiego, Jedynaka, Metów, a jednocześnie jest to autorska wypowiedź Prusinowskiego. - Jest czas na praktykowanie u mistrza, na poznanie jego stylu i tajników gry - mówi Prusinowski, a potem się idzie na swoje i gra się tak, jak serce dyktuje, w tym fachu zawsze tak się działo. Teraz, swobodnie władając językiem wiejskich skrzypiec Prusinowski mówi o tym co w jego duszy gra. Tworzy pomost między przeszłością, a tym co tu i teraz.
Nagranie na płytę muzyki, która w istocie swej powstaje z dynamiki ciała, z tego co dzieje się między muzykantami a tańczącymi to duże wyzwanie. Fakt, że rytm na bębnie i basach grają tu świetni tancerze- Piotr Piszczatowski i Piotr Zgorzelski, bardzo pomaga. Flet drewniany i szałamaja (Michał Żak), doskonale zgrane ze skrzypcami, dodają wrażenie trójwymiarowości nagrania, przestrzeni.
autorka: Jagna Knittel