The Gnawa Berber

opis:
multikulti.com - ocena: * * * * 1/2
Członkowie grupy etnicznej Gnawa są potomkami przybyszów z rejonu Sahelu, z subsaharyjskiej Afryki, z terenów obecnej Mauretanii, Senegalu, Gambii, Burkina Faso i Mali. Przyjmując islam, ludność Gnawa zachowała swoje tradycyjne rytuały, jednym, z których są ich tradycyjne tańce przy akompaniamencie muzyki wykonywanej przez głównego artystę i jego zespół. Hipnotyczna muzyka wykonywana przez lud Gnawa, będąca mieszanką rytmów Afryki subsaharyjskiej, berberyjskich i arabskich, nierozerwalnie związana jest z tańcem, towarzyszą jej niemalże akrobatyczne figury (taniec pełen na pozór nieskoordynowanych ruchów głową i podskoków). Wierzy się, że muzyka wykonywana przez Gnawa ma właściwości lecznicze. W tradycji i kulturze marokańskiej muzycy Gnawa są postrzegani, jako mistrzowie w magicznym usuwaniu skutków zatrucia jadem skorpiona i specjaliści leczeniu chorób o podłożu psychicznym.

Głęboko hipnotyczne, transowe dźwięki, wyróżniające się nisko brzmiącymi, rytmicznymi melodiami były inspiracją dla wielu poszukujących muzyków, wystarczy wspomnieć chociażby Billa Laswella, Pharoaha Sandersa, Randy'ego Westona, Adama Rudolpha, Roberta Planta i Jimmy'ego Page'a. Prawdziwym ambasadorem muzyki Gnawa w świecie zachodnim jest Hassan Hakmoun, który współpracował m.in z Donem Cherry'm.

Wirtuoz gry na Guembri (inaczej zwanego Sintir) - Simo Lagnawi otrzymał przez opiniotwórcze pismo SONGLINES dwie nominacje w kategoriach BEST NEWCOMER 2014 i BEST ARTIST 2014. Najnowszy album otrzymał zaszczytny tytuł 'Top of the World Albums' pisma SONGLINES, płyta otrzymała entuzjastyczne oceny m.in. w The Evening Standard (4****stars) i The Independent On Sunday (4****stars).
Występował na Glastonbury Festival, V&A, BBC 6Music, BBC World Service, Rhythm Tree Festival, 'Re Re Riga' festival na Litwie, Bestival, Smugglers Festival w Hrabstwie Kent, Leighton House, Wilderness festival, Boom Town Festival, The Third line Dubai, 5.0 Refuse Kuwait, Film Middle East Now Italy, Tabernacle.
Poza tradycjną muzyką Gnawa występuje także w składach Gnawa Fusion jak Electric Jalaba, Gnawa Griot, czy Gnawa Blues Allstars.

Na płycie 'The Gnawa Berber' poza Simo Lagnawi'm śpiewającym i grającym na Guembri/Sintir usłyszymy jeszcze Freaya Rae na flecie, Louisa Binghama na banjo i Griseldę Sanderson na fiddach.

Głęboko hipnotyczne, transowe kompozycje zaczerpnięte z muzyki tradycyjnej, basowe brzmienie trzystrunowego instrumentu pokrytego wielbłądzią skórą Guembri/Sintiru wibrują w słuchaczu na długo po skończeniu płyty. Simo Lagnawa z wielkim talentem i zaangażowaniem kultywuje muzyczna tradycję Gnawa, marokańskiej grupy etnicznej wyznającej specyficzną odmianę islamskiego mistycyzmu.
autor: Jacek Palczewski


Editor's info:
All across Morocco the Berber yaz symbol is etched into the country’s red rolling mountains and stretching Atlantic and Mediterranean coastlines. This universal sign can be spotted in graffiti sprayed rebelliously onto crumbled city walls, hanging as pendants on the necks of proud Berber people, above their home doorways, or dangling from their rear-view mirrors. The good-luck emblem represents a ‘free man’, the meaning of the word ‘Amazigh’, the Berbers’ name for themselves.

Simo Lagnawi is of Berber heritage and embodies these cultural sentiments of freedom and liberation perfectly. He has travelled across his North African homeland, learning gnawa grooves and ahwash chants from teachers and friends along the way. As Simo puts it, ‘some people learn from just one mâalem [gnawa master] … I learned with lots of different masters’. This approach has impressed Simo’s music with a breadth of sound influences that span everything from the gnawa tradition to South Moroccan folk and sub-Saharan lute styles, on this album stretching further to include banjo and Scottish fiddle.

It is impossible to underplay, however, the deep-reaching influence Moroccan gnawa has had on Simo’s sound. Like the yaz, gnawa is ubiquitous in Morocco: the instantly recognisable percussive grooves that wind around snaking souk paths, pound out of street-side sound systems and are performed late-night in communal squares by local troupes pitched up alongside fortune-tellers, game-makers and snack-sellers. Gnawa is both an ethnic group and a cultural tradition that can be traced back to the slaves brought to Morocco from sub-Saharan Africa and the ancient empire of Ouagadougou. The krakebs percussion, so omnipresent in gnawa, create the hypnotising clip-clopping sound that loops under the texture. These instruments have their origins in the iron manacles that shackled the slaves together on their ill-fated journey northwards. Simo says: ‘When my mother was pregnant my grandmother dreamed that the baby was playing the krakebs before she even knew if it was a boy or a girl.’

Simo’s main instrument, the guembri, is a three-stringed plucked lute from Morocco. The body of the instrument is carved from hollowed wood covered with taut camel-skin, goat gut strings are flexed across the resonator.

After studying his craft in Morocco, Simo decided to travel to the UK in 2008. On arrival he busked on the rain-soaked streets, attracting crowds with his Technicolor clothes and elastic acrobatic displays, before picking up his guembri and singing out his unique brand of gnawa fusion. His enthusiastic musical evangelism has led him to collaborate with musicians from all over the world including Japanese producer DJ Koichi Sakai, Jally Keba Susso from Gambia and Amadou Diagne from Senegal.

The tracks on this album leap from Saharan folk songs to those of the Hausa and Bambara. Simo employs the trance-inducing state of gnawa to summon the likes of forest spirit Sandiye, who is called for on ‘Sandika’, and Abdelkader Gilani who is invoked on the track ‘Gilani’– he guards the door to the spirit world. Traditionally gnawa music – along with ritual singing, poetry, healing and dance – is played at lilas, all night celebrations that call upon ancient spirits. On ‘Malo’ Simo narrates his own life journey, from musical wanderer to London’s very own gnawa maâlem [master] supreme. As part of his quest to bring Moroccan culture to the UK, Simo has also kickstarted his own ‘School of Gnawa’. In a creative corner of London’s East End Simo holds krakeb classes, gnawa tutorials and far-out world music jams.

On this Riverboat Records release Simo’s live energy and thirst for unusual international collaborations reaches symbiosis with his classic gnawa vibrations. Simo Lagnawi, free man, states his musical mission on this outstanding album.