Tarkat Tajje / Let's Go!

opis:
Machina, 02/2011, ocena: * * * *
Pomiędzy festiwalową gwiazdą Tinariwen a kultowymi wśród wtajemniczonych zespołami z kręgu wywtwórni Sublime Frequencies jest miejsce na złoty środek saharyjskiego bluesa. Tam właśnie lokują się Etran Finatawa, kwintet w którym grają muzycy z dwóch koczowniczych ludów - pozostający w kręgu wpływów arabskich Tuaregowie i Wodaabe, którym bliżej do Czarnej Afryki. Spotkanie czarnych polirytmii i bliskowschodniej hipnotyczności przynosi kapitalny efekt. Etran Finatawa, którzy zaczęli pod znakiem brzmień rozjechanych, psychodelicznych gitar przy okazji trzeciego albumu chowają pazur na rzecz transu. Na plan pierwszy wydobyli ciężki pochód instrumentów perkusyjnych, gitary brzmią lekko jakby napędzał je pustynny wiatr i pełnią rolę głównie melodyczną, a nad tym wszystkim unoszą się chóralne plemienne zaśpiewy. Tej nowej dla kwintetu formule sprzyja czyste, acz treściwe brzmienie, które niby zbliża ich do mainstreamu world music, ale bez strat dla korzennego tchnienia.
autor: Rafał Księżyk


Editor's info:
Etran Finatawa's hypnotic musical groove evokes the breathless heat and shimmering horizon of the Sahara. With laid back guitars, driving rhythms and compelling voices, Tarkat Tajje/Let's Go! invites you to accompany this dynamic band of Wodaabe and Toureg nomads on their evolving musical journey. 'Two groups of desert nomads meld their music in the sparse, spellbinding songs of Etran Finatawa...mesmerizing' New York Times

'charming, urgent, dark and rockin' - a celebration of life and expression of the profound pain of separation and loss.'
LA Weekly

'gloriously chanted layered group vocals'
Washington Post