Vi Redd: Bird Call [Vinyl 1LP]

Straightahead / Mainstream Jazz
premiera polska: 2023-05-26
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: Singlefoldowe etui
opis:
multikulti.com
W trakcie swojej kariery, koncertując w nie tylko amerykańskich klubach jazzowych (londyński Ronnie Scott Jazz Club) i festiwalach (Las Vegas Jazz Festival, Monterey Jazz Festival) zdołała wydać TYLKO dwa albumy "Bird Call" (1963) i "Lady in Soul" (1963). Jedynym powodem tak małego fonograficznego dorobku była płeć tej znakomitej saksofonistki i wokalistki. Stereotyp przypisywania niektórych instrumentów do płci (perkusja czy saksofon są tymi męskimi, gitara raczej też, ale flet, harfa czy wiolonczela – żeńskimi) ma się doskonale.
Kobieta-saksofonistka to do dzisiaj nieakceptowana figura, no chyba, że mamy do czynienia z kimś w rodzaju Candy Dulfer, która idealnie wpisała się w kulturowy szablon "płci pięknej", uwiarygadniającej każdą profesję.
Vi Redd nijak nie wpisywała się w obyczajowe schematy USA lat 50 i 60. Kolor skóry, płeć i instrument muzyczny (saksofon altowy) to zestaw, który powaliłby marvelowską superbohaterkę, szczególnie w połowie XX wieku.
Dwie sesje nagraniowe, wydane pod tytułem "Bird Call" na winylu ujawniają niezwykły fenomen tej artystki.
Pierwsza sesja sextetowa: Vi Redd - alto sax & vocals, Carmell Jones - trumpet, Roy Ayers - vibes, Russ Freeman - piano, Leroy Vinnegar - bass, Richie Goldberg - drums z 21 maja 1962, druga kwintetowa: Vi Redd - alto sax & vocals, Russ Freeman - piano, Herb Ellis - guitar, Bob Whitlock - bass, Richie Goldberg - drums dzień później, 22 maja 1962.
Dziesięć jazzowych szlagierów, wśród nich fenomenalne odczytanie gershwinowskiego "Summertime" (w pierwszej części Vi bluesową frazą śpiewa tę pieśń z opery "Porgy and Bess", w drugiej części sięga po alt i znakomicie ciągnie narrację dalej), wykonanych w sposób spójny narracyjnie i unikający banalizujących istotę kompozycji miałkich rozwiązań, tak często spotykanych w nagraniach o podobnych programach. Vi Redd w doborowym towarzystwie podąża ścieżką środka jazzu, z głęboko zaszytym bluesem.
Vi Redd nie była elegancką zabaweczką, zapłaciła za to dużą cenę, po ostatecznym zakończeniu kariery pod koniec lat 60-tych słuch po niej zaginął. Można powiedzieć, że zapłaciła wyższą cenę niż zmagająca się z podobnymi problemami Nina Simone.
"Bird Call" to samoświadoma opowieść o jazzie i jego tworzeniu, stworzona przez saksofonistkę i wokalistkę przez dziesięciolecia nieznaną szerszej publiczności, zdecydowanie warto to nadrobić!
autor: Tomasz Konwent
Copyright © 1996-2025 Multikulti Project. All rights reserved

Editor's info:
A quite obscure release from a Los Angeles based alto saxophonist named Vi (Elvira) Redd (1928-2022), a blues infected player, singer and educator who since the early 50's has performed with many Jazz greats like Dexter Gordon, Max Roach, Roland Kirk, Count Basie and others.
Vi Redd began singing in church at the age of five and, after studying piano for a while, went on to blow a C Melody saxophone that her great-aunt Alma Hightower, a noted music teacher, had given her at 10 years old, while she was still in high school.
In 1948, she started performing on neighborhood sessions while continuing to study music and making social science her major. In 1954 after she graduated from the L.A. State College, she played and sang with small local bands, such as the Dick Hart orchestra, among others. At the same time, she discovered the obstacles that explained the scarcity of jazzwomen. “I can’t see any advantages for a girl musician. I found nothing but disadvantages,” explained Vi. In 1957, she decided to gave up music and only came back to jazz after three years as a county social worker.
Originally released in 1962 on 12-inch LP as Vi Redd “Bird Call” (United Artists UAJS 15016) was Redd's debut album, a hard swinging studio session featuring a top class band that included pianist Russ Freeman, Leroy Vinnegar or Bob Whitlock on bass, guitarist Herb Ellis, trumpeter Carmell Jones, vibraphonist Roy Ayers and her then-husband, Richie Goldberg, on drums. Another invaluable document from the historical yet unknown L.A.'s black community Jazz scene.

muzycy:
Vi Redd (as, vcl)
Carmell Jones (tp)
Russ Freeman (p)
Roy Ayers (vib)
Herb Ellis (g)
Leroy Vinnegar, Bob Whitlock (b)
Richie Goldberg (d)

utwory:
A1. If I Should Lose You (Rainger-Robin) 4:33
A2. Summertime (Gershwin-Heyward) 4:06
A3. Anthropology (Gillespie-Parker-Bishop) 3:05
A4. All the Things You Are (Kern-Hammerstein II) 6:13
A5. I'd Rather Have a Memory Than a Dream (Feather-Gaver-Russell) 3:52
B1. Now's the Time (Charlie Parker) 5:06
B2. Just Friends (Klenner-Lewis) 2:58
B3. Medley (Charlie Parker) 3:46
-Perhaps
-Cool Blues
B4. I Remember Bird (Leonard Feather) 4:33
B5. Old Folks (Robison-Lee Hill) 5:35

wydano: Jul 14, 2023