oh! Trio - Martyna Pastuszka, Krzysztof Firlus, Anna Firlus - Joseph Marchand: Suites [3CD]
POLITYKA * * * * *
...Słuchanie „Marchand, Suites” jest ogromną przyjemnością nie tylko ze względu na jakość muzyki, ale też na zauważalną radość muzykowania całej trójki artystów...
Gazeta Wyborcza
Martyna Pastuszka wydała we francuskiej wytwórni płytowej Aparté prawdziwy muzyczny fajerwerk. Nagrania są tak dobre, że z pewnością odnajdziemy je w muzycznych podsumowaniach roku...
Ruch Muzyczny
Partytury Marchanda są niczym kwiaty, które można układać w różnorodne bukiety... bogactwo dźwiękowe trzech instrumentów przynosi poczucie głębokiego, nasyconego ansamblu, w którego brzmienie, intonację, retorykę zagłębiamy się w kolejnych suitach
Polityka prywatności
Zasady dostawy
Zasady reklamacji
Klasyczna Muzyka Barokowa
premiera polska: 2023-07-07
opakowanie: Digipackowe etui
opis:
POLITYKA * * * * *
Słuchanie „Marchand, Suites” jest ogromną przyjemnością nie tylko ze względu na jakość muzyki, ale też na zauważalną radość muzykowania całej trójki artystów.
Paru jest francuskich kompozytorów barokowych o nazwisku Marchand, m.in. Louis Marchand, którego suity klawesynowe nagrała parę lat temu dla firmy DUX Ewa Mrowca. Tu mamy muzykę innego Marchanda – Josepha, który żył w latach 1673–1747 i pracował jako skrzypek królewskich kapeli. Był postacią zupełnie zapomnianą – jak się okazuje, bardzo niesłusznie.
Gazeta Wyborcza
Martyna Pastuszka wydała we francuskiej wytwórni płytowej Aparté prawdziwy muzyczny fajerwerk. Nagrania są tak dobre, że z pewnością odnajdziemy je w muzycznych podsumowaniach roku...
Ruch Muzyczny
Martyna Pastuszka, buszując w internecie, natrafiła na dostępny w Bibliothèque nationale de France zbiór kompozycji niejakiego Josepha Marchanda. Rzut oka i bezbłędna diagnoza: materiał pod wieloma względami wspaniały i nigdy dotąd niezarejestrowany w komplecie.
Joseph Marchand, urodzony w 1673 roku, był synem Pierre’a Marchanda i Denise Beauchamps (córki Pierre’a, choreografa Moliera i Lully’ego). Pochodził z rodziny wiolistów – niespowinowaconej jednak z linią organistów z Burgundii i Owernii. Grał na gambie i był podporą zespołów królewskich – najpierw z ojcem, a potem z synem – dał 80 koncertów w 1734 roku, 103 w 1738, 93 w 1739. Liczby robią wrażenie. Wspierany przez króla, opublikował w 1707 roku zbiór swoich kompozycji: Suites de pièces mêlée de sonates pour le violon et la basse qui ont étées exéctuez plusieurs fois devant sa Majesté. Tytuł wyjaśnia wszystko – protekcja monarchy okazała się bodźcem marketingowym. Siedem utworów, „wykonywanych wiele razy przed Jego Królewską Mością”, to suity, choć kompozytor wspomniał także o sonatach. W I połowie XVIII wieku we Francji termin ten nie był bowiem do końca jasny: sonaty świeckie, czyli kolekcje tańców, przypominały suity. Mniejsza jednak o terminologię. Ważniejsza jest zawartość pionierskiego zbioru, który we Francji początku owego stulecia postawił skrzypce na pierwszym planie. Zabieg to wcale nie taki oczywisty, jako że włoska moda wiolinistyczna docierała nad Sekwanę z dużym opóźnieniem.
Martyna Pastuszka nie ma złudzeń: pod względem formy muzycznej próżno szukać w tym zbiorze sensacji, ale już „z punktu widzenia «technologii» skrzypcowej […], suity Marchanda są odkrywcze i innowacyjne”. Zawierają choćby wielodźwięki, tryle, akordy. „Repertuar ten pozostawia ogromne pole do popisu naszej wrażliwości i komunikacji między muzykami” – dodaje skrzypaczka i tym samym wskazuje klucz do interpretacji – przyznaję – zachwycającej. To najlepsza kameralna płyta tej artystki i najlepsza nagrana z {oh!} Trio, dowód subtelności na każdym poziomie dźwiękowego wtajemniczenia.
Partytury Marchanda są niczym kwiaty, które można układać w różnorodne bukiety. Trzeba mieć jednak pomysł.
Skrzypce (uwodzicielskie, ale i wirtuozowskie) zyskują godnych partnerów w, często traktowanej solowo, violi da gamba Krzysztofa Firlusa oraz w partii klawesynu Anny Firlus. Bogactwo dźwiękowe tych trzech instrumentów przynosi poczucie głębokiego, nasyconego ansamblu, w którego brzmienie, intonację, retorykę zagłębiamy się w kolejnych suitach. W Drugiej Anna Firlus gra na pozytywie, w Trzeciej zaś continuo realizuje na lutni Jan Čižmář.
Trudno się od Marchanda oderwać. Dwa lata pracy, trzy płyty, 150 minut muzyki. Wzruszeń co niemiara.
autor: Jacek Hawryluk
Martyna Pastuszka: Skrzypce barokowe
Wykładowca akademicki, muzyczny „entrepreneur”. Dzięki połączeniu muzycznej archeologii z osobowością charyzmatycznego lidera i niebanalną wyobraźnią muzyczną, prowadzone przez nią wykonania cechuje ogromna wyrazistość w narracji muzycznej.
W latach 2019 oraz 2020 otrzymała nominację do dwóch prestiżowych nagród: „Koryfeusz Muzyki Polskiej” w kategorii Osobowość roku i Wydarzenie roku oraz „Paszporty Polityki” w kategorii Muzyka poważna.
Od niemal dwudziestu lat współpracuje z zespołami jako zaproszony koncertmistrz, solistka bądź kameralistka. Regularne zaproszenia do orkiestr i zespołów w Paryżu, Gent, Monachium, Berlinie czy Kolonii wypełniają kalendarz artystki, pozwalając prowadzić od skrzypiec programy kameralne, wokalno-instrumentalne, operowe oraz symfoniczne - także te eksponujące repertuar romantyczny. Z pasją poświęca czas swoim muzycznym fascynacjom: repertuarowi francuskiemu XVII i XVIII wieku oraz ekstrawaganckiej literaturze skrzypcowej włoskiego baroku.
Artystka - w odpowiedzi na potrzebę przedstawiania muzyki od strony jej emocjonalności, sensualności i porywającej rytmiczności - w 2012 założyła {oh!} Orkiestrę Historyczną, postrzeganą obecnie jako zespół wiodący na polskiej scenie muzyki dawnej i otrzymujący ponawiające się zaproszenia międzynarodowych festiwali oraz europejskich prestiżowych sal koncertowych.
Ostatnio wydane płyty zespołu spotkały się ze niezwykle entuzjastycznym przyjęciem przez międzynarodową krytykę, a sama orkiestra i jej charyzmatyczna koncertmistrzyni stała się w ich opinii „ odkryciem”.
Krzysztof Firlus: Viola da gamba
Muzyk, z powodzeniem łączący karierę kontrabasisty oraz gambisty, koncertujący na obu instrumentach zarówno w charakterze solisty, kameralisty, jak i muzyka orkiestrowego; wychowanek Uniwersytetu Mozarteum w Salzburgu (klasa Vittorio Ghielmiego) oraz Akademii Muzycznej w Katowicach (klasa prof.… Marka Caudle’a). Na stałe związany z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach oraz {oh!} Orkiestrą Historyczną.Współpracował m.in.… Z Kwartetem Śląskim, Le Poème Harmonique, BachAkademie Stuttgart, Leilą Schayegh, Aline Zylberajch, Markiem Toporowskim, Martyną Pastuszką czy Marcinem Świątkiewiczem.
Jest laureatem Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla Twórców Kultury, programu stypendialnego „Młoda Polska” oraz konkursów instrumentalnych – zarówno międzynarodowych (w Andernach, Brnie, Wrocławiu, Żorach), jak i ogólnopolskich (w Poznaniu, Łodzi, Dąbrowie Górniczej). Spośród licznych nagrań płytowych artysty wymienić można m.in.… Nagraną wraz z żoną – Anną Firlus – znakomicie przyjętą przez krytykę międzynarodową pierwszą polską solową płytę gambowąGamba Sonatas, nominowaną do nagrody „Fryderyk 2019”,C.F. Abel – Sonatas from the MaltzanCollection, zawierającą pierwsze na świecie nagrania sonat C.F. Abla, odkrytych w poznańskiej Bibliotece Uniwersyteckiej (nominacja do International Classical Music Awards 2020 oraz „Fryderyk 2020”), płytę Muzyka Francuskich Mistrzów – Muzyka Zamku Warszawskiego z {oh!} Orkiestrą Historyczną (partia solowa w koncercie na viole da gamba Le Phénix Michela Corrette) – nominacja do nagrody „Fryderyk 2018”, Telemann – Solos&Trios z Extempore Ensemble, Tansman – od tria do oktetu z Kwartetem Śląskim, Barok Progresywny z Nikola Kołodziejczyk Orchestra (nagroda „Fryderyk 2016”), Music in Dresden in the Times of Augustus II the Strong z Martyną Pastuszką oraz Marcinem Świątkiewiczem czy Lithuanian birbyne and Seventeenth Century Music of Poland andLithuania z Markiem Toporowskim i zespołem Ensemble Reversio.
Krzysztof Firlus prowadzi obecnie klasę violi da gamba w Akademii Muzycznej w Katowicach oraz klasę kontrabasu w Akademii Muzycznej w Krakowie.
Anna Firlus: Klawesyn
Koncertuje jako solistka i kameralistka, zarówno na organach, jak i na klawesynie, sięgając po repertuar od renesansu po współczesność. Jest członkiem Orkiestry Historycznej {oh!}. Współpracuje ponadto z wieloma innymi zespołami zajmującymi się wykonawstwem muzyki dawnej.
Występuje na licznych festiwalach krajowych i zagranicznych, takich jak: BayreuthBarockFestspiele, Letni slavnosti stare hudby w Pradze,Misteria Paschalia,Międzynarodowy Festiwal Muzyki Europy Środkowo - Wschodniej EUFONIE, Mixtur im Bass, GroßräschenerOrgelkonzerte,FestiwalZamkowyw Brühl, Międzynarodowy Festiwal Bachowski w Świdnicy, All'improvviso, Musica Poetica w Tarnowie, Muzyka na Szczytach w Zakopanem, Międzynarodowy Festiwal Muzyki SakralnejGaudeMater. Spośród licznych nagrań płytowych artystki wymienić można m.in.… Dwie solowe płyty organowe: Music in the Times of breaktrough z nieznaną muzyką organową przełomu XIX i XX wieku, płytę wydaną w serii OrgellandschaftNiederlausitzMonografien, nagraną wraz z mężem – Krzysztofem Firlusem – „Gamba Sonatas”, nominowaną do nagrody Fryderyk 2019, C.F. Abel – Sonatas from the Maltzan Collection (nominacja do nagrody International Classical Music Award 2020), Concerto Grosso: Emigre To The British Isles. Music By F Scarlatti / A Scarlatti / F Geminiani / A Corelliz {oh!} Orkiestrą Historyczną - nominacjado nagrody Fryderyk 2020, płytę Muzyka Francuskich Mistrzów – Muzyka Zamku Warszawskiego z {oh!} Orkiestrą Historyczną – nominacja do nagrody Fryderyk 2018, Telemann – solos&triosz Extempore Ensemble.
Anna Firlus ukończyła Akademię Muzyczną im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie organów prof.… J. Gembalskiego oraz w klasie klawesynu prof.… M. Toporowskiego. Obecnie jest wykładowcą w klasie historycznych praktyk wykonawczych tejże uczelni.
Editor's info:
In 1707, Joseph Marchand published his seven Suites de pièces mêlée[s] de sonates pour le violon et la basse.
Now completely forgotten, Marchand was one of the king’s musicians under Louis XIV, playing the basse de violon in the prestigious Chapelle Royale, the 24 Violons and the Petits Violons du Roi.
He was renowned as a teacher, and as a musician he was gifted with a very singular playing style. His suites were the first in the repertoire to make use of the perilous double trill.
In some respects, his music bears witness to the Italianisation of musical tastes, but in the sheer abundance of his musical ideas, the beauty of his harmonies, his virtuosity, particularly in the bass parts, and his concern for the balance of forms and voices, Marchand is not so much an epigone as an heir to the art.… Of Marin Marais, Sainte-Colombe or François Couperin.
Playing the violin, the pardessus de viole (the highest-pitched member of the viol family), the positive organ, the viola da gamba or the harpsichord, the {oh!} trio - Martyna Pastuszka and Krzysztof and Anna Firlus - revive here a gem of the early Eighteenth Century, with all its poetry and refinement of expression.
muzycy:
Martyna Pastuszka: Skrzypce barokowe
Krzysztof Firlus: Viola da gamba
Anna Firlus: Klawesyn
utwory:
Marchand: Première Suite in a Fantaisie
Marchand: Quatrième Suite in D Sonate
Marchand: Sixième Suite in F Sonate
wydano: MAR 17 2023
more info: www.apartemusic.com
Opis
- Wydawca
- Aparté
- Kompozytor
- Joseph Marchand (1673–1747)
- Instrument
- violin
- Zawiera
- 3CD