Paweł Mykietyn: II Koncert na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną, Hommage a Oskar Dawicki na orkiestrę symfoniczną

Współczesna Muzyka Klasyczna
premiera polska: 2021-11-19
kontynent: Europa
kraj: Polska
opakowanie: digipackowe etui
opis:
Liner Notes:
„Starałem się w tym utworze – powiedział o II Koncercie Paweł Mykietyn – dokonać syntezy moich poszukiwań związanych z czasem w muzyce. Starałem się też oczywiście, żeby był komunikatywny. Zależało mi na tym, żeby w tę żelazną konstrukcję matematyczną wlać jakąś silną ludzką emocję”. Sądząc po reakcji warszawskiej publiczności, zgromadzonej 29 marca 2019 roku w Studiu Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego, kompozytor swój cel w pełni osiągnął. A może nawet z nawiązką, skoro obecny wówczas na sali aktor i reżyser Maciej Stuhr, podczas słuchania Marcina Zdunika i Orkiestry Sinfonia Varsovia pod wodzą polsko-libańskiego dyrygenta Bassema Akiki, oczami wyobraźni „zobaczył” niemą etiudę filmową (zatytułowaną później po prostu: II Koncert wiolonczelowy). Swoją wizję Stuhr w sposób precyzyjny, co do sekundy przystający do warszawskiego nagrania koncertowego, przeniósł na ekran i stworzył poniekąd zupełnie nową formę artystyczną, rodzaj „filmu z ducha muzyki”.

Otrzymując możliwość wielokrotnego wysłuchania studyjnej rejestracji II Koncertu wiolonczelowego – z Marcinem Zdunikiem i NFM Filharmonią Wrocławską pod batutą Bassema Akiki – warto sobie odpowiedzieć na następujące, ważne pytanie: czy ten bez reszty zagarniający słuchacza utwór Pawła Mykietyna nie jest arcydziełem porównywalnym z Koncertem wiolonczelowym Witolda Lutosławskiego?

Hommage a Oskar Dawicki na orkiestrę symfoniczną jest drugim, po Koncercie fletowym z 2013 toku, dużych rozmiarów utworem Mykietyna, w którym – dzięki precyzyjnym wyliczeniom matematycznym – eksploruje on dramaturgiczne możliwości wywoływania przez muzykę iluzji rozciągania bądź skracania czasu. Orkiestra jest w tym dziele stosunkowo oszczędna w środkach: z wyjątkiem pojedynczego oboju instrumenty dęte (flety, klarnety, rogi, trąbki i puzony) ograniczone zostały do klasycznej, podwójnej obsady. Oprócz tego kompozytor angażuje wymiennie czelestę z fortepianem, sekcję perkusyjną oraz 28, często solistycznie traktowanych, smyczków. Kompozycja grana jest bez przerwy i składa się z trzech połączonych ogniw.
autor: Marcin Gmys

muzycy:
Marcin Zdunik: cello
NFM Filharmonia Wrocławska
Bassem Akiki: conductor
Benjamin Shwartz: conductro

utwory:
1. Paweł Mykietyn: II Koncert na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną (2018) 32:13
2. Paweł Mykietyn: Hommage a Oskar Dawicki na orkiestrę symfoniczną (2014) 32:09

total time - 64:31
wydano: 2021-11-19
more info: www.cdaccord.com.pl