L'Arpeggiata / Christina Pluhar: Alla Napoletana [2CD]

Klasyczna Muzyka Barokowa
premiera polska: 21.10.2021
kontynent: Europa
kraj: Francja
opakowanie: Jewelcase
opis:
wkulturalnysposob.com * * * * *:
Styl L’Arpeggiaty ewoluuje. Od zawsze polega on na nieustannym przesuwaniu granic – często dobrego smaku i cierpliwości miłośników muzyki dawnej. Jeśli chcesz usłyszeć muzykę barokową z dodaną sekcją rytmiczną, współczesnym fortepianem, z improwizowanymi jam-sessions albo Hallelujah Leonarda Cohena wykonane na barokową modłę, to sięgnij po niektóre wcześniejsze płyty Christiny Pluhar i jej kompanów. Za taką L’Arpeggiatą nie przepadam, bo to już nie są artyści w służbie muzyki, a narcyzm i samouwielbienie.

Na szczęście L’Arpeggiata ma też drugie oblicze – to pierwsze, w którym lata temu rozkochali rzesze swoich fanów, w tym piszącego te słowa.

Wszystko zaczęło się na początku tego tysiąclecia. Już wtedy było jasne, że staną się prawdziwym zjawiskiem w świecie muzyki dawnej — zupełnie osobnym, oryginalnym, unikalnym. Nigdy do tego świata w pełni nie przystawali, ale od początku trwale wpisali w jego krajobraz.

Znakiem rozpoznawczym zespołu było granie muzyki tradycyjnej (przede wszystkim obszaru basenu Morza Śródziemnego i Ameryki Południowej) z użyciem barokowego instrumentarium i odwrotnie —granie muzyki baroku z improwizacyjną swobodą bliską praktykom ludowym.

Ich najnowsza płyta, Alla Napolitana, jest powrotem do takiej praktyki, bez wygłupów i małpowania jazzmanów. Christina Pluhar tym razem opowiada muzyczną historię XVII-wiecznego Neapolu, gdzie granica między muzyką religijną, a tą graną w pałacach lub na ulicach była płynna. W takich mieszankach L’Arpeggiata czuje się jak ryba w wodzie. Trwający godzinę i czterdzieści cztery minuty program płyty ani przez moment nie nuży, a wysiłek muzykologiczny liderki wręcz oszałamia.

Ze znakomitego eseju dołączonego do nagrania dowiadujemy się, że artystyczne i ludowe pieśni neapolitańskie zawierają elementy teatralne, wywodzące się z commedii dell’arte. Wielką radość daje śledzenie mieszanki włoskiego i neapolitańskiego dialektu, jak to ma miejsce w piosence La Pazza – kiedy to odgrywająca obłąkaną Luciana Mancini przechodzi na kalabryjski, w miarę jak traci zmysły.

Płyty warto słuchać z książeczką w ręku, ponieważ zawiera ona teksty piosenek. Niektóre z nich są naprawdę bajeczne: „moje serce jest drobno pokrojone w kostkę, niczym kapusta”.

Obsada śpiewaków jest znakomita. Po za Lucianą Mancini, uległem urokowi głosów Alessandra Giangrande i Zacharego Wildera. Tego drugiego znałem dotychczas z „poważniejszych” ról. Okazuje się, że ma on ogromny potencjał. Gdybym był dziewczyną, zatrzepotałoby mi serce, słysząc jak śpiewa O vezzosetta.

Mnóstwo podobnych detali rozsiała L’Arpeggiata po całej płycie, np. pizzicata i dzwoneczki w La Pastorale Cristoforo Caresany albo przejmujący lament wydobywający się z gardła Vincenza Capezzuto.
autor: Robert Majewski

operarara.pl
L’Arpeggiata jest prawdziwym zjawiskiem w świecie muzyki dawnej — zupełnie osobnym, oryginalnym, unikalnym, niby do niego nieprzystającym, ale już trwale wpisanym w jego krajobraz i zajmującym w nim poczesne miejsce. Zespół na samym początku istnienia wypracował pod przewodnictwem swojej założycielki i szefowej Christiny Pluhar formułę otwierającą mu drzwi do najbardziej prestiżowych sal koncertowych oraz festiwali od Ambronay po Salzburg i zaskarbiającą entuzjazm całych rzesz słuchaczy.
Otóż L’Arpeggiata postanowiła muzykę tradycyjną (przede wszystkim obszaru basenu Morza Śródziemnego i Ameryki Południowej) wykonywać z użyciem barokowego instrumentarium i odwrotnie — „uczoną” muzykę baroku grać z improwizacyjną swobodą bliską praktykom ludowym. Wszystko to, spięte jeszcze elementami jazzu, składa się na niepodrabialną i natychmiast rozpoznawalną estetykę zespołu, w której tak naturalnie stapiają się w jedno pozornie przeciwstawne żywioły. W jego wykonaniach twórczość wielkich kompozytorów XVII wieku jak na dłoni ujawnia bliskie związki z muzyką popularną swoich czasów, a wszelkie kategorie zacierają się, bo znów muzyka „niska” wsparta akompaniamentem teorby i klawesynu zaczyna bliźniaczo przypominać tę „wysoką”. Na koncertach L’Arpeggiaty panuje przez to doskonały ekumenizm i równość stylów i gatunków.
"Alla Napoletana" to muzyczna podróż przez Włochy epoki seicenta pozwalająca poznać nam repertuar teatrów muzycznych północnej, środkowej i południowej Italii.

Editor's Info:
Christina Pluhar, L’Arpeggiata and eight guest singers explore the musical highways and byways of Italy’s most kaleidoscopic city. Alla Napoletana, a double album, expresses the mercurial personality of Naples in music from the 17th to the 20th centuries. Varied, colourful and sometimes surprising, the repertoire ranges from sacred cantatas to songs famously interpreted by Enrico Caruso, Mario Lanza and Nina Simone … from the operatic style of the so-called Neapolitan School to popular dances such as the electrifying tarantella.
Joining Pluhar and the other multi-faceted instrumentalists of L’Arpeggiata are sopranos Céline Scheen and Bruno de Sá, mezzo-soprano Luciana Mancini, countertenor Valer Sabadus and alto Vincenzo Capezzuto, tenors Alessandro Giangrande and Zachary Wilder, and bass João Fernandes.

muzycy:
L’Arpeggiata - Christina Pluhar

Vincenzo Capezzuto - alto

Doron Sherwin – cornetto
Lathika Vithanage – baroque violin
Rodney Prada – viola da gamba
Josep Maria Marti Duran – baroque guitare, theorbo
Leonardo Terruggi – double bass
Sergey Saprychev - percussions

utwory:
1. A la fiera de Mast’Andrè. Tarentella (Arr. Pluhar)
Traditional - Christina Pluhar, Vincenzo Capezzuto & L'Arpeggiata 1:40
2. O vezzosetta (Aria sopra la Ciaccona) - L’Eroica [Arr. Pluhar]
Andrea Falconieri - Christina Pluhar, Joao Fernandes, L'Arpeggiata & Zachary Wilder 2:40
3. Dormite o pupille (Arr. Pluhar)
Pietro Andrea Ziani - Christina Pluhar, Valer Sabadus & L'Arpeggiata 5:43
4. Cuccopinto de st’arma
Francesco Provenzale - Joao Fernandes, Christina Pluhar, L'Arpeggiata & Alessandro Giangrande 2:14
5. Lo Guarracino. Tarentella (Arr. Pluhar)
Traditional - Christina Pluhar, L'Arpeggiata & Alessandro Giangrande 6:17
6. Dicitencello vuje! (Arr. Pluhar)
Rodolfo Falvo - Christina Pluhar, Vincenzo Capezzuto & L'Arpeggiata 3:54
7. Se dormi, ben mio
Antonio Farina - Christina Pluhar, L'Arpeggiata & Céline Scheen 4:02
8. La Tarantella (Arr. Pluhar)
Cristoforo Caresana - Christina Pluhar, Joao Fernandes, Valer Sabadus, Vincenzo Capezzuto, L'Arpeggiata, Luciana Mancini, Céline Scheen & Zachary Wilder 4:01
9. Raziella (Arr. Pluhar)
Traditional - Christina Pluhar, Vincenzo Capezzuto & L'Arpeggiata 4:55
10. Chi vidde più lieto (Arr. Pluhar)
Pietro Antonio Giramo - Christina Pluhar, Valer Sabadus, L'Arpeggiata & Céline Scheen 4:07
11. Con cent’occhi (Arr. Pluhar)
Giovanni Legrenzi - Christina Pluhar, Bruno De Sá & L'Arpeggiata 3:56
12. Il spiritillo Brando
Andrea Falconieri - Christina Pluhar & L'Arpeggiata 2:02
13. La Pazza
Pietro Antonio Giramo - Christina Pluhar, L'Arpeggiata & Luciana Mancini 9:34
14. La Veglia: Una dama, la più fortunata - Ballo detto la Barerra - Non è vero (Arr. Pluhar)
Cristoforo Caresana - Christina Pluhar, Vincenzo Capezzuto, L'Arpeggiata, Luciana Mancini, Céline Scheen, Alessandro Giangrande & Zachary Wilder 3:47
15. La Veglia: Basti, sospenda il ballo (Arr. Pluhar)
Cristoforo Caresana - Christina Pluhar, L'Arpeggiata & Luciana Mancini 0:48
16. La Veglia: Dormi o ninno (Arr. Pluhar)
Cristoforo Caresana - Christina Pluhar, Joao Fernandes & L'Arpeggiata 3:39
17. La Veglia: Silenzio o voci (Arr. Pluhar)
Cristoforo Caresana - Christina Pluhar, Vincenzo Capezzuto & L'Arpeggiata 0:28
18. La Veglia: Gioca al ombre il mio bel sole (Arr. Pluhar)
Cristoforo Caresana - Christina Pluhar, Joao Fernandes, Valer Sabadus, Vincenzo Capezzuto, L'Arpeggiata, Luciana Mancini, Céline Scheen, Alessandro Giangrande & Zachary Wilder 4:48
19. Sfere fermate (Arr. Pluhar)
Sigismondo d'India - Christina Pluhar, Bruno De Sá & L'Arpeggiata 1:35
20. Serenata: La Pastorale (Arr. Pluhar)
Cristoforo Caresana - Christina Pluhar, Joao Fernandes, Valer Sabadus, Vincenzo Capezzuto, L'Arpeggiata, Luciana Mancini, Céline Scheen, Alessandro Giangrande & Zachary Wilder 4:52
21. Che più far degg’io (Arr. Pluhar)
Luigi Rossi - Christina Pluhar, Valer Sabadus, L'Arpeggiata & Céline Scheen 3:19
22. Aure voi che sussurrate (Arr. Pluhar)
Pietro Andrea Ziani - Christina Pluhar, L'Arpeggiata & Céline Scheen 2:50
23. Il Pazzo (Arr. Pluhar)
Pietro Antonio Giramo - Christina Pluhar, Joao Fernandes & L'Arpeggiata 17:29
24. Fenesta che lucive. Lamento funebre (Arr. Pluhar)
Traditional - Christina Pluhar, Vincenzo Capezzuto & L'Arpeggiata 5:31

wydano: Oct 29, 2021
more info: www.erato.com
more info2: www.arpeggiata.com