Pogodno: Wasza Wspaniałość

Indie Rock/Muzyka alternatywna
premiera polska: 2010-05-10
kontynent: Europa
kraj: Polska
opakowanie: digipackowe etui
opis:
Polskie Radio
[...] Brzmieniowo jest to chyba najbardziej chropowata płyta zespołu. 'Nie 1' przypomina starą Aptekę. Minimalizm, powolny pochód gitary basowej i leniwego, surowego riffu gitary, podkład jakiejś telefonicznej infolinii, i melodia refrenu, wszystko to przywołuje na myśl twórczości Kodyma. W 'Nie 2' pojawia się podkład elektro. 'Magnes' chyba najbardziej przypomina brzmienie zespołu sprzed 'Pielgrzymki Psów'. Ogólnie jest tak, jak zwykle z 'Pogodno': z jednej strony misz-masz wszystkiego ze wszystkim, z drugiej powstaje efekt jakby znany, oczekiwany podobający się tym, którzy lubią Pogodno i drażniący tych, którzy Pogodno nie znoszą.
W równie znanym, absurdalnym, najczęściej bez sensu, surrealistycznym potoku świadomości wyrzucanym do mikrofonu przez Szymkiewicza, zdarzają się perełki, choć najczęściej wygląda to na miły, ale jednak bełkot. Najfajniejsza i najsensowniejsza jest pod tym względem pogodno-rebel propozycja w 'Piosence terrorystycznej', aby 'wysadzić parę mostów' i 'porwanym Jumbo Jetem polecieć na Bora Bora'. [...]
autor: Radek Oryszczyszyn


www.cgm.pl
[...] Jeśli ktoś zdążył już polubić Pogodno, po 'Waszej Wspaniałości' zdania nie zmieni, a w swej admiracji może się tylko umocnić. Trudno nie podziwiać tego, że zespół ze swobodą skacze z alternatywnego rocka w rejony mocno glamrockowe ('Suka'), zahacza o jazzowe improwizacje ('Oda do młodości'), nieźle czuje się także posiłkując się dźwiękami, które słyszeliśmy w nowofalowych czasach Killing Joke, w niektórych numerach Bauhaus czy na pierwszych płytach U2 ('Nie 2'). Jest odrobina country i bluesa oraz takiego knajpianego, kabaretowego klimatu ('Piosenka Terrorystyczna'), a nawet mrocznie brudnego grunge'u ('Nie 1') z wkomponowanymi komunikatami z różnych infolinii, który w dalszej części przeistacza się w numer, który z powodzeniem mógłby śpiewać Tom Waits.
Dodatkowe kolory pochodzą z tekstów, dotyczących relacji międzyludzkich. Słowa sprawiają czasem wrażenie wariackiego bełkotu, ale jeśli uważniej się wsłuchać, to okaże się, że Budyń napisał coś prawdziwego, przenikliwego i mocno gorzkiego. Choćby jak w 'Magnesie': 'Już nie chce słuchać twoich słów; Usztywniać bagnet na ten dźwięk, ten jęk...; Niech skończy się; Zamieć pod dywan kurz; Zamknij na kłódkę drzwi; Skończmy udawać że ty i ja mamy jakieś coś; Zgniłą miłości kość; Wyrzuć i...; Nie dzwoń do mnie!'. Może nie ma tu evergreenów na miarę 'Pani w obuwniczym', 'Orkiestry', czy 'Spierdalacza', lecz jest dużo muzyki, którą young man i young woman będą słuchać z wielką przyjemnością. [...]
autor: Lesław Dutkowski


utwory:
1. Ale 6:27
2. Suka 5:58
3. Ciłość 6:28
4. Piosenka Terrorystyczna 3:49
5. Nie 1 3:58
6. Nie 2 3:41
7. Magnes 3:32
8. Czemu wciąż jest czwartek 4:00
9. Oda do młodości 7:55


wydano: 2010-05-10