Bad Blood + Blasphemy

opis:
Machina, 2001-09, ocena: * * * 1/2
Krótkie, lecz genialne piosenki o życiu i śmierci.
Perkusja, kontrabas, akordeon plus charakterystyczny falset Martyna Jacquesa, lidera grupy plus jeszcze literackie teksty interpretowane po aktorsku. Ni to jazz, ni kabaret, ni piosenka poetycka. Bliżej Waitsa i Cave'a niż Brechta i Weilla. Możecie ich znienawidzić za manierę wokalną a wreszcie za Toporowy styl mieszania makabry z dowcipem. Ale jeśli ich nie znienawidzicie, to pokochacie.
autor: Bartek Chaciński


TV Sat Magazine, 2001-09
Na drugim longplayu, zatytułowanym 'Bad Blood + Blasphemy', instrument ten pojawia się rzadziej, za to w tak wspaniałych utworach jak chociażby 'Angel'. Głos Jacques'a ma na tym krążku jaśniejszą barwę i operuje w jeszcze wyższych rejestrach (interesująca kompozycja 'Soho-Boy'). Obydwa longplaye dostarczają pokaźnej porcji muzyki (łącznie 40 utworów), która naprawdę zapada w pamięć, I można by się miło rozmarzyć słuchając utworów nowatorskiej grupy The Tiger Lillies, gdyby nie teksty - w większości miniaturowe makabreski o najciemniejszych stronach życia, a czasami wykraczające poza to, co życiem nazywamy. Brrr ...
autor: Grzegorz Walenda

więcej na naszych stronach