Michelangelo Falvetti: Il diluvio universale

Klasyczna Muzyka Barokowa
premiera polska: 2011-10-08
kontynent: Europa
opakowanie: Digipackowe etui
opis:
dwutygodnik.com - Barokowe perły 2011 roku
Kompozytorzy epoki baroku często brali za kanwę swoich utworów starotestamentowe wydarzenia. Mamy więc muzycznie opracowaną krwawą historię Kaina i Abla (Scarlatti), dramatyczną wędrówkę Mojżesza przez pustynię (Hasse), a już z samych oratoriów Haendla ("Esther", "Deborah", "Belshazzar" etc.) można by zrekonstruować sporą część starotestamentowych opowieści. Tym bardziej dziwne, że nikt wcześniej na taką skalę nie pomyślał, że biblijny Potop, to świetny materiał na stworzenie muzycznej dramaturgii. Ileż tu możliwości, zwrotów akcji, bohaterów (ludzkich i zwierzęcych!), nieposkromiony żywioł wodny, szczęśliwe zakończenie... Alarcon wspomina, że temat Potopu nawiedzał jego wyobraźnię od samego dzieciństwa. Kiedy pewnego dnia otrzymał na Sycylii nieznaną szerzej partyturę "Il diluvio uniwersale" sądzić można te pierwsze emocje ożyły z podwójną mocą.

Pozostajemy dalej w klimatach południowych. Michelangelo Falvetti był bowiem kompozytorem sycylijskim, pełnił funkcję maestro di capella katedry w Messynie. Niewykluczone, że to bliskość dymiącej Etny pozwoliła mu tak znakomicie oddać muzycznie ruch naturalnych żywiołów. Jego oratorium wykonano po raz pierwszy w roku 1682 i słuch po nim zaginął. Świetnie pomyślane libretto (Vincezno Giattini) dzieli oratorium na cztery części: "In cielo", "In terra", "Il diluvi", "In l'arca di Noe". Występują: Noe, jego żona (o wymyślonym imieniu Rad), Bóg, Śmierć, a także figury alegoryczne: Natura Ludzka i Sprawiedliwość Boska. W planie tekstowym rzecz jest dydaktyczną czytanką, ale to w muzyce dzieją się rzeczy niemożliwe. To zapoznane arcydzieło jest przede wszystkim świetną kompozycją! Bogatą, zróżnicowaną kolorystycznie, dramatyczną. Capella Mediterrana gra jak by była na arce Noego, a śpiewacy (Mariana Flores jako Rad!) sprawiają wrażenie jakby bronili się przed morskim żywiołem. Wspomnieć trzeba też o znakomitym perskim perkusiście Kevyanie Chemiranim, bez którego obecności ta płyta byłaby uboższa. Nikt tak pięknie się nie tłucze jak Chemiranyi! Do tego świetnego wykonania wprowadził on jeszcze nutę improwizacyjnego szaleństwa. Jest moc, klękajcie narody.
autor: Dariusz Czaja

Editor's info:
Il diluvio universale has lain forgotten for three centuries and displays an originality unparalleled in the history of the Italian oratorio. What image is more powerful than the Flood for a composer, choirmaster of a city ravaged by earthquakes and tidal waves? In 1682, this was the theme that inspired Michelangelo Falvetti to write his oratorio, in Messina, Sicily. Leonardo Garciá Alarcón has collaborated with the Iranian master of percussion, Keyvan Chemirani on the restoration of Falvetti's Baroque masterpiece, performed at the Ambronay Festival in 2010. Keyvan has restored to us the elements of improvisation often lost by blindly following a score. In Sicily, especially, these elements are still a living presence in folk music. The story is taken from one of the best-known and most catastrophic episodes in the Old Testament: the Lord, weary of earthly wickedness and corruption, decides to exterminate humanity by making it rain continuously for 40 days and 40 nights. He will spare only Noah, his family, and the animals of each species which He has ordered to be given shelter in the Ark. The subject is splendidly suited to dramatic treatment, and librettist Vincenzo Giattini and Falvetti take full advantage of this throughout the piece. The listener will long remember the tender duet between Noah and his wife Rad; rain overwhelms the desperate chorus, the final light of hope. Fascinated by the voice and a keen exponent of musicological research, Leonardo García Alarcón is regarded as one of the key artists of the new generation of conductors specialising in Baroque music. In 2005 he founded Cappella Mediterranea, which he directs, and he has been artistic director of the Choeur de Chambre de Namur since January 2010. For Ambronay Éditions, he has already recorded programmes of music by Peter Phillips, Barbara Strozzi, Handel's Judas Maccabæus, Purcell's Dido and Æneas and Vivaldi's Vespro a san Marco.

muzycy:
Cappella Mediterranea
Leonardo Garciá Alarcón

wydano: 2011
more info: www.ambronay.org