L’Arpeggiata, Christina Pluhar: La Tarantella - Antiditum Tarantulae

Muzyka Dawna
premiera polska: 10.10.2002
seria wydawnicza: Les Chants de la Terre
kontynent: Europa
kraj: Francja
opakowanie: digipackowe etui
opis:
Dobiasz.pl
[...] Przy czym, aby uniknąć nieporozumień, od razu należy poczynić pewno założenia: To jest muzyka stricte rozrywkowa i w jej wykonywaniu oraz słuchaniu nie chodzi o rekonstrukcję (jak w przypadku niektórych rekonstrukcji historycznych wykonań muzyki poważnej), ale o dobrą zabawę. A jeśli można się doskonale bawić przy tych samych piosenkach, których słuchał w karczmie przy piwie (lub winie) Bach, Telemann, czy Scarlatti, to czemu mielibyśmy tego nie robić? Nie oszukujmy się - tak podówczas nie śpiewano, ani tak nie grano. Biała seria Alphy to dzieło profesjonalistów, perfekcyjnych muzyków, świetnych wokalistów, inżynierów dźwięku - ta muzyka nigdy nie brzmiała tak czysto i perfekcyjnie, tego możemy być pewni. Ale mi osobiście to jakoś niespecjalnie przeszkadza. Po prostu mam świadomość, że to co słucham to wyidealizowana wizja tej muzyki, ale z drugiej strony - jest ona zagrana żywo, świeżo, słychać, że ludzie którzy to robią, doskonale się przy tym bawią więc mimo wystudiowanej akustyki, nadal jest to autentyczne i naturalne.

Wracając do tarantelli - jest w filmie 1900: człowiek legenda scena w której włoscy emigranici płynący statkiem do Ameryki proszą pianistę, aby zagrał im tarantellę. On oczywiście nie zna żadnej, ale po podaniu mu melodii i rytmu, momentalnie załapuje charakter tańca i zaczyna doskonale improwizować wywołując wielki aplauz rodowitych Włochów. Jest w tej scenie duża doza prawdy - tą melodykę, harmonikę no i przede wszystkim rytm, wkręcający słuchacza w trans i doprowadzający do obłędu ciągłym podkręcaniem tempa, chwyta się w mgnieniu oka. To muzyka bardzo sugestywna, a przy tym doskonale rozrywkowa w najlepszym tego słowa znaczeniu. Muzycy l'Arpeggiaty czują się w niej jak ryba w wodzie a słuchanie tych wszystkich brzęczących teorb, chitarr, instrumentów perkusyjnych i rewelacyjnych wokalistów, to po prostu miód dla ucha. No i oczywiście dodatek do włoskiej kuchni i odpowiedniej ilości upajającego na wesoło i ekstatycznie wina (typowo włoskie frizzante jak najbardziej na miejscu) - jak znalazł. Dobrej zabawy![...]

Au rythme des danses étourdissantes et des mélodies ensorcelantes, ce programme explore les passions humaines : excitation démentielle, folie délirante, lamentation envoűtante. Vous ne ressortirez pas indemne de la piqűre de tarentule.

muzycy:
L'Arpeggiata:
Christina Pluhar: dir.
Lucilla Galeazzi: canto
Marco Beasley: canto
Alfio Antico: canto, tamburi a cornice


utwory:
1. La Carpinese (Tarantella) 3:41
2. Lu Gattu La Sonava La Zampogna (Ninna Nanna) 1:36
3. Tarantella Napoletana, Tono Hypodorico 2:43
4. Lu Passariellu (Tarantella Dell'avena) 2:35
5. Lamento Dei Mendicanti 3:07
6. Luna Lunedda (Pizzica) 3:32
7. Ah, Vita Bella ! 3:06
8. Tarantella Del Gargano 4:38
9. Pizzicarella Mia (Pizzica Tarantata) 3:05
10. Silenzio D'Amuri 3:11
11. Tarantella Calabrese 3:09
12. Sogna Fiore Mio (Ninna Nanna Sopra La Tarantella) 4:10
13 Tarantella Italiana 1:48
14. Tu Bella Ca Lu Tieni Lu Pettu Tundu (Tarantella) 3:43
15. Pizzica Ucci 2:12
16. Lu Povero 'Ntonuccio (Lamento Funebre) 2:53
17. Antidotum Tarantulae 2:02

total time - 51:22
wydano: 2002
nagrano: 2001
more info: www.outhere-music.com