Whispers of Titans - Górecki: Genesis I Elementi per tre archi op. 19 no. 1 / Korndorf: In Honour of Alfred Schnittke (A

Współczesna Muzyka Klasyczna / Kameralistyka
premiera polska: 2016-06-03
kontynent: Europa
opakowanie: Jewelcaseowe etui
opis:
multikulti.com:
"Szepty Tytanów" - tak swoją najnowszą płytę nazwało słynne Goeyvaerts String Trio prowadzone przez altowiolistę Krisa Matthynssens'a. Złożyły się na nią kompozycje Henryka Góreckiego (Genesis I: Elementi per tre archi op. 19 no.1 z roku 1962) oraz Nikolaia Korndorfa (In Honour of Alfred Schnittke z roku 1986).

Elementi są jedynym w cyklu Genesis utworem przeznaczonym na homogeniczną obsadę trzech instrumentów smyczkowych - skrzypce, altówkę i wiolonczelę. Kompozycje tą - podobnie jak wcześniejsze dzieła Góreckiego - wyznaczyły zasady serialne, ale kompozytor przyznawał, że seria była mu potrzebna raczej jako element formalny, a same zjawiska brzmieniowe, ich kolejność czy dynamikę, regulował poza nią - ufając własnemu słuchowi.

W Elementi Górecki odszedł na dobre od faktury punktualistycznej, stosując w zamian zwarte pasma dźwiękowe. Rezultat brzmieniowy, budowany za pomocą glissand, skrzypień, chrobotów i drgań kolejnych klasterów, poraża intensywnością czy wręcz agresją czystego i niezwykle skoncentrowanego brzmienia trzech instrumentów smyczkowych. Zdaniem Adriana Thomasa Elementi pozostawia na słuchaczu niezatarty ślad, będąc świadectwem sięgnięcia przez kompozytora „do najciemniejszego miejsca, do najgłębszych korzeni swego muzycznego jestestwa” (wg rozmowy z Beatą Bolesławską-Lewandowską, „Ruch Muzyczny” 2011 nr 3).

Odmienny charakter ma kompozycja Korndorfa, ponad dwadzieścia lat młodsza od Elementi. Średniowieczny klimat, minimalizm i awangarda - te trzy rzeczy wyznaczają charakter tej kompozycji. Mimo tak odmiennych punktów odniesienia, jego kompozycja nie brzmi jak eklektyczny zestaw pomysłów i technik połączonych w bezkompromisowy muzyczny język. Ten utwór jest dosyć charakterystyczny dla drugiego okresu jego twórczości (po 1980 roku), kiedy to pojawia się u niego powrót do tonalności w muzyce. Utwór ten skomponował on na cześć Alfreda Schnittke, który wcześniej był jego mentorem (jak i wielu innych kompozytorów jego pokolenia). "Był nauczycielem. Jego idee, jego twórczość, jego pozycja moralna, jego stosunek do sztuki to byli moi nauczyciele...". W rezultacie dzieło to, które opiera się na wielu aspektach techniki kompozytorskiej Schnittke, ale Korndorf wprowadza tu własną perspektywę kompozycyjną, a zwłaszcza fascynację średniowieczną rosyjską monodią.


Editor's info
Górecki’s Elementi is music of extremes. The music is defined by a bold, physical aspect, with the sheer energy of the performance an integral part of the listening experience. Elementi dates from 1962, early in Górecki’s career, and demonstrates the increasing sophistication with which he was then handling Modernist techniques. Elementi dates from 1962, early in Górecki’s career, and demonstrates the increasing sophistication with which he was then handling Modernist techniques.By combining serial structuring with a sonoristic approach to sound colour, Górecki creates a musical language that balances the concerns of texture and progression. Unlike the contemporaneous sonorist scores of Krzysztof Penderecki and Tadeusz Baird, Górecki’s work here always has a sense of movement, of musical argument; his concern with texture never risks stasis. Although written for string trio, Elementi does not seem like chamber music. The scale of the music’s gestures belies its chamber forces. That scale is also apparent in the performance directions, which specify that the players should sit in a triangular formation, at least six metres apart. The present recording has been made with the musicians in this arrangement, and the aural perspectives it creates can be clearly heard, especially when listening in surround sound.

Medieval, Romantic, Minimalist, Avant-garde – all find a place in the music of Nikolai Korndorf. Yet his work rarely sounds eclectic, the ideas and techniques combining to form a focussed, and often uncompromising, musical language. Korndorf’s compositional career falls into two periods. His early work follows the Modernist trends of the time. But from the early 1980s, Korndorf adopted a new approach, more diverse, if no less austere. Tonality became an important element of his music, although more as a point of reference than an integral part of his harmonic language. The String Trio was completed in 1986, so dates from the early years of this second style. It was written in homage to Alfred Schnittke, a mentor figure for Korndorf and many other composers of his generation. “He was a teacher. His ideas, his oeuvre, his moral position, his attitude towards art were teachers as well….Influence, the effect of Schnittke on younger composers was much wider than the influence of style, it was an influence of world outlook.” The result is a work that draws on many aspects of Schnittke’s compositional technique, while only occasionally sounding like him. Korndorf’s own compositional outlook is just as significant to the work, especially his interest in Medieval Russian hymnody and American Minimalism.

muzycy:
Kristien Roels: violin
Kris Matthynssens: viola
Pieter Stas: cello

utwory:
1. Genesis I: Elementi per tre archi op. 19 no. 1 13:22
2. In Honour of Alfred Schnittke (AGSCH), string trio for violin, viola and violoncello (1986) Part I: Chorale 10:42
3. In Honour of Alfred Schnittke (AGSCH), string trio for violin, viola and violoncello (1986) Part II: Toccata 09:37
4. In Honour of Alfred Schnittke (AGSCH), string trio for violin, viola and violoncello (1986) Part III: Aria 14:11

wydano: 2016-02-12
more info: www.challenge.nl