Graphic Evidence

opis:
TATSU AOKI
Jeden z najaktywniejszych i najwszechstronniejszych muzyków chicagowskiej sceny jazzowej. Kompozytor, lider, nauczyciel, organizator i producent poruszający się ze swobodą wśród wielu różnych stylów muzycznych, od tradycyjnej muzyki z azjii, przez klasyczny jazz po współczesną muzykę improwizowaną. Znakomity basista, wirtuoz gry na koreańskim bębnie Taiko Drum i shamizen. Ukończył The School of the Art Institute of Chicago, gdzie dziś jako profesor wykłada sztukę video i film awangardowy. Urodził się w 1940 roku w Japonii. Jego matka była profesjonalną gejszą, ojciec tworzył filmy. Tatsu Aoki wzrastał w Tokio, w domu wypełnionym muzyką i sztuką. Jako dziecko uczył się gry na japońskiej lutni shamizen i bębnach taiko. Szybko opanował gitarę basową i występował w jednej z popularnych w Japonii kapel ulicznych. W wieku lat 15tu zamienił gitarę na akustyczny kontrabas, stosując do niego tradycyjną technikę gry na japońskich instrumentach strunowych. W Chicago, gdzie mieszka od roku 1978, trafił w krąg japońskich twórców kina eksperymentalnego związanych z Arts Institute of Chicago. Zainteresowany ideą AACM - organizacji samopomocy, powołanej przez czarnych muzyków w latach 60tych - stworzył Asian Improv aRts, której jest prezesem, organizację promującą i wspomagającą kariery w USA i na świecie muzyków jazzowych pochodzących z krajów azjatyckich. Asian Imprv Records wydaje płyty, do nagrania których zaprasza muzyków azjatyckich i amerykańskich. Organizuje warsztaty i koncerty oraz dwie edycje festiwalu Asian American Jazz Festival - w Los Angeles i Chicago. Na rynku muzycznym propozycje AIR wylansowały nowy, oryginalny styl łączący chicagowską tradycję ze ożywczym wpływem odległych kultur. Do historii jazzu przeszły nagrania legendarnego perkusisty Maxa Roacha z japońskim pianistą Jonem Jangiem - 'Beijing Trio", czy wykonanie suit Ellingtona przez Asian American Orchestra - 'Far East Suite" za które wytwórnia otrzymała nominacje do nagrody Grammy w 1999 roku. Pianista Jon Jang, saksofoniści Francis Wong i Jeff Chan swoje kariery w USA rozpoczęli od nagrań i koncertów pod skrzydłami AIR. Tatsu Aoki nagrywa albumy solowe - chwalone przez krytyków za odkrywcze traktowanie intrumentu, tworzy własne zespoły, jest podporą wielu znakomitych grup. Grywa u boku legendarnych muzyków sceny chicagowskiej: Freda Andersona, Von Freemana, Malachi Favorsa czy Famadou Don Moye i Roscoe Mitchella. Wielu z nich zaprasza do nagrań własnych autorskich albumów. Prowadzi też własną kapelę bluesową Yoko Noge's Jazz me Blues Band, z którą koncertuje prawie każdego poniedziałku w klubie Hot House w Chicago.
Jego najważniejszym dziełem jest 50 minutowa suita 'ROOTED: Origins of Now" Southport 2001 - wyprodukowane we współpracy z Jazz Institute of Chicago. Oryginalne kompozycje Tatsu Aokiego wykonuje kilkunastoosobowy big-band najwybitniejszych chicagowskich instrumentalistów, którym towarzyszy grupa muzyków z azji na tradycyjnych, ludowych instrumentach, także perkusyjnych - taiko drums. ROOTED było wielokrotnie prezentowane na koncertach w Chicago a sam Tatsu Aoki został uznany przez Chicago Tribune za jednego z 'artystów 2001 roku". Z tej idei powstał MIYUMI PROJECT, projekt nazwany imieniem, urodzonej w USA córki artysty, łączący japońskie bębny z brzmieniem skrzypiec, kontrabasu i instrumentów dętych. Niezwykły dowód połączenia afro-amerykańskiej i japońskiej duchowości i widowiskowy projekt muzyczny.

THE JAZZLOFT
Violinist Jason Kao Hwang has sought to meld American jazz and blues with motifs from the Far East for years, most notably on his excellent 1990 release Unfolding Stone (Sound Aspects). Now, with a group all of Asian descent, Hwang has entered a more fully Asiatic idiom, leaving the particularly American vocabularies behind for something more universal.
The trio is comprised of Western instruments-Francis Wong plays soprano saxophone and Tatsu Aoki upright bass-but it's also supplemented by the talented Wu Man on pipa, a Chinese stringed instrument that's similar to a lute. Without a percussionist, the group yields a graceful, delicate sound that surprises at times with quiet suggestions and phantom voices. Wong in particular plays so slowly and softly that he dissolves into the group, giving the feeling of an ethereal string ensemble.

At times these musicians break out of the evocative mist, as on the bluesy "Blood Falling Out-of-Bounds," anchored by a simple, metric riff by Aoki, who has worked extensively with Chicago's AACM in recent years. But when these players are at their best, they float past, as if they didn't know anyone was listening.