Rudresh Mahanthappa: Bird Calls

Straightahead / Mainstream Jazz
premiera polska: 2015-10-02
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: digipackowe etui
opis:
jazzpress.pl:
Rudresh Mahanthappa z pewnością jest niezwykle utalentowanym muzykiem. Tak jak niemal wszyscy grający na saksofonie altowym, prędzej, czy później musu zmierzyć się ze spuścizną, lub jak niektórzy uważają, piętnem Charlie Parkera. W istocie, udział Charlie Parkera w tworzeniu współczesnego jazzu nie sposób przecenić. Niektórzy uważają nawet, że to właśnie Bird jest twórcą be-bopu, choć to tylko jedna z teorii.

Nie da się jednak ukryć, że w zasadzie w każdej nucie zagranej dziś na alcie jest cień dziedzictwa Charlie Parkera. Rudresh Mahanthappa stara się znaleźć swój własny sposób, chcąc odejść od typowego albumu wspominkowego. Nie gra więc klasycznych kompozycji grywanych przez Parkera, a jedynie własne utwory inspirowane takimi melodiami, jak „Donna Lee”, „Now’s The Time”, czy „Barbados”.

„Bird Calls” jest bodajże 15 album Rudresha Mahanthappy i trzeci z kolei nagrany dla wytwórni ACT! Poprzedni był brzmieniowym eksperymentem w związku z udziałem gitarzysty – Dawida Fiuczyńskiego. Tym razem muzyk wraca do korzeni, bowiem skład z trąbką jest dla alcisty klasyczny i przypomina wiele klasycznych zespołów sprzed wielu lat, również tych, z którymi nagrywał Charlie Parker.

W roli trębacza występuje młody Adam O'Farrill, syn pianisty Arturo O’Farrilla, który pozostaje jednak tłem dla lidera. Improwizacjom Rudresha Mahanthappy brakuje nieco energii i pasji właściwej nagraniom wielkiego mistrza. To nie znaczy, że Rudresh Mahanthappa nie potrafi zagrać ostrzej, kt0 widział go choćby raz n scenie, wie, że z altem potrafi zrobić właściwie wszystko. Sam lider skutecznie ucieka od bezpośredniego porównania ze swoim wielkim mistrzem, zarówno poprzez wybór formuły zakładającej jedynie luźną inspirację muzyką Charlie Parkera, jak i skuteczne powstrzymywanie się przed kopiowaniem jego zagrywek.

Same melodie, które stanowią inspirację, są trudne do rozpoznania. W zasadzie o bezpośrednim związku z Charlie Parkerem świadczy tytuł albumu i tekst umieszczony na okładce oraz tytuły utworów wskazujące na źródła inspiracji. Ten album mógłby istnieć zupełnie niezależnie od osoby Charlie Parkera, dla którego hołd stanowi. To dobry znak, bowiem oznacza, że Rudresh Mahanthppa potrafi twórczo rozwijać muzykę wielkiego mistrza, a nie jedynie ją kopiować.

Po tym albumie spodziewałem się jednak nieco więcej. Spodziewałem się nieco egzotyki, trochę więcej szaleństwa i bardziej rozbudowanych improwizacji. Spodziewałem się usłyszeć ducha Charlie Parkera sprzed lat, a może bardziej jego godnego następcę. Świat ciągle na takiego muzyka czeka. Fakt, że nie jest nim Rudresh Mahanthappa, nie oznacza, że nagrywa słabe płyty.

„Bird Calls” to wyśmienity album, jednak nadanie mu takiego tytułu i powoływanie się na inspiracje wielkim mistrzem podnosi poprzeczkę niezwykle wysoko. Trochę się zawiodłem, choć chyba tylko dlatego, że oczekiwałem czegoś godnego wielkiego mistrza…
autor: Rafał Garszczyński

allmusic.com:
Inspired by his love of the music of legendary jazz saxophonist Charlie "Bird" Parker, Rudresh Mahanthappa pays homage to the late bebop innovator on 2015's Bird Calls. It was purportedly while breaking down Parker's performance on "Donna Lee" to help a student learn the infamously difficult song that saxophonist Mahanthappa came up with the concept of a different way to interpret Parker's music. Taken in small, easily digestible bites, Mahanthappa began to hear Parker's architectural bop motifs less as swinging, blues-based jazz and more as modern classical or even avant-garde music. Combining his own creative approach to jazz with Indian raga, funk, post-bop, and other eclectic stylistic elements, Mahanthappa wrote pieces loosely based on Parker's songs or parts of solos. For example, "Both Hands" reworks Parker's "Dexterity" into a roiling, machine-gun stream of sound, and "Talin Is Thinking" turns Parker's classic bluesy ballad "Parker's Mood" into a frenetic spiritual jazz workout. Furthermore, just as Parker was often backed by a quintet featuring a trumpeter like the great Dizzy Gillespie, Mahanthappa takes the same approach, bringing with him 2014 Thelonious Monk International Jazz Trumpet Competition third-place winner Adam O'Farrill along with pianist Matt Mitchell, bassist François Moutin, and drummer Rudy Royston. Only 20 years old at the time of recording, O'Farrill (the son of pianist Arturo O'Farrill and the grandson of legendary Cuban percussionist, and Parker associate, Chico O'Farrill) is an immensely gifted trumpeter with a robust, rounded tone and lithe improvisational style. Joining with the other members of Mahanthappa's quintet, he brings an intensity and buoyant creativity to Bird Calls that effectively updates the classic Parker/Gillespie partnership. For his end, Mahanthappa, a brilliantly capable improviser blessed with a fluid, harmonically engaging approach to jazz, blazes his way through these songs, which are at once accessible yet boundlessly inventive. Ultimately, with Bird Calls, Mahanthappa has crafted an exuberant, expressive album that's as fresh and surprising as the music Parker originally recorded.
by Matt Collar

muzycy:
Rudresh Mahanthappa – as
Adam O'Farrill – tp
Matt Mitchell – p
Francois Moutin – b
Rudy Royston – dr.

total time - 01:01:51
wydano: February 10, 2015
nagrano: August 4, 2014 & August 5, 2014
more info: www.actmusic.com