Richard Galliano & Praque String Quintet: Tribute To Michel Legrand

Straightahead / Mainstream Jazz
premiera polska: 2019-11-22,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Europa
kraj: Francja
opakowanie: plastikowe etui
opis:
jazz.pl
Richard Galliano – wybitny francuski akordeonista potrafi zagrać wszystko. Jego obszerna dyskografia zawiera nie tylko znakomite albumy jazzowe, przepiękne interpretacje kompozycji muzyki klasycznej, ale i nagrania łączące klasykę, jazz i muzykę ludową oraz rozrywkową. Może właśnie dlatego francuski multiinstrumentalista Richard Galliano należy do grona najwybitniejszych europejskich twórców, dla których jazz, muzyka klasyczna, przeboje muzyki rozrywkowej i etnicznej stanowią jednakowe i ważne źródła inspiracji. Dzisiaj Richard Galliano jest najwybitniejszym akordeonistą oraz niedoścignionym interpretatorem muzyki Astora Piazzolli. To dla muzyki R.Galliano krytycy i słuchacze rozkochali się w nowym, charakterystycznym brzmieniu określanym odtąd jako „new tango musette”. W europejskich oraz amerykańskich ankietach krytyków Richard Galliano uchodzi za najwybitniejszego interpretatora jazzowego tango oraz muzyki Piazzolli. To właśnie nagrania „ jazzującego tango ” przyniosły R.Galliano największy sukces i uznanie. Wśród autorskich płyt, które zyskały wspaniałe i rekomendujące recenzje znalazły się albumy zrealizowane wspólnie z Tootsem Thielemansem („ Laurita ”), z wirtuozami syntezatorów: Herbiem Hancock’em i Joe Zawinulem, operowy projekt z Enrico Ravą („ L’Opera Va ”), koncerty i nagrania z Michelem Petruccianim , Stephane’m Grappellim, Birellim Lagrene, Gary’m Burtonem i Wyntonem Marsalisem.
Richard Galliano jest gruntownie wykształconym muzycznie instrumentalistą. Już jako 12-letni akordeonista wygrał prestiżowy, międzynarodowy konkurs w Cannes, by natychmiast stać się wirtuozem, o którego względy zabiegać poczęły prestiżowe estrady i akademie muzyczne. Pojawiał się na paryskich recitalach Juliette Greco, Yves Montanda i Claude Nougaro, ale coraz częściej koncertował także z jazzmanami: trębaczem Chet Bakerem, gitarzystą Philippe Catherine oraz basistą Ronem Carterem. Zauroczony jazzem Galliano porzucał często akordeon improwizując na pianinie, organach a nawet gitarze. Przełomowym momentem w muzyce i karierze francuskiego akordeonisty były koncerty z argentyńskim kompozytorem i bandeonistą Astorem Piazzollą. To właśnie genialny Latynos nauczył Richarda Galliano innego traktowania rytmu, harmonii oraz melodii. Muzyka A.Piazzolli, owe melodyjne, folkowo-jazzowe „nuevo tango” stało się dla Galliano, ważną inspiracją a jego „tango musette” zaczęło łączyć jazzową improwizację Jarretta, Parkera i Coltrane’a z impresjami Ravela i Debussy’ego. W 1982 roku Richard Galliano otrzymał Django Reinhardt Prix – jedno z najważniejszych wyróżnień francuskiej Academie du Jazz. Wcześniej laureatami tej nagrody bylii m.in. pianista Michel Petrucciani oraz skrzypek Stephane Grappelli.
Teraz Richard Galliano realizuje album „Tribute to Michel Legrand” dedykowany swojemu wielkiemu rodakowi. Michel Legrand skomponował muzykę do ponad 200 filmów, seriali i musicali. Zdobył wiele międzynarodowych nagród, między innymi 13 razy nominowany był do nagrody Oscara (zdobył trzy statuetki – za “Sprawy Thomasa Crowna” oraz za muzykę do „ Lato roku 1942” i piosenkę do filmu “Yentl“, 8 razy był nominowany do nagrody Grammy (zwyciężył pięciokrotnie), 14 do nagrody Golden Globe, ponadto jest laureatem licznych nagród i nominacji do Cesarów, BAFTA, Emmy i wielu innych, prestiżowych wyróżnień. Michel Legrand swoją karierę rozpoczął w latach 50-tych, choć uwagę krytyków zwrócił na siebie jednak dopiero na początku lat 60-ych ścieżką dźwiękową do „Loli” oraz komedii muzycznej „Kobieta jest kobietą”. Jego kariera osiągnęła szczyt w latach 70-tych, kiedy zdobył dwa pierwsze Oscary. Miłośnikom kina znany jest przede wszystkim z budzących zachwyt ścieżek dźwiękowych do filmów „Wichrowe wzgórza” oraz „Le Mans”, za które został nominowany do Złotego Globu. Za muzykę do „Parasolek z Cherbourga” nagrodzony został Złotą Palmą. W twórczości artysty można odnaleźć także polski akcent – jest autorem oprawy muzycznej do filmu Andrzeja Wajdy „Miłość w Niemczech”. Poza muzyką filmową Michel Legrand interesował się także muzyką klasyczną i jazzem. Współpracował z takimi sławami jak m.in. Miles Davis, John Coltrane, Bill Evans, Phil Woods, Ben Webster, Hank Jones i Artem Farmer. Może właśnie dlatego jego pianistyka nosi ślady inspiracji takimi muzycznymi legendami, jak Art Tatum, Erroll Garner, Oscar Peterson i Bill Evans.
Do subtelnego, osobistego projektu Richarda Galliano doskonale wpasowana została stylistyka pogodnych, melodyjnych kompozycji Legranda. Akordeonista zaprosił do współpracy kameralistów Praque String Quintet ( Martin Tyml – skrzypce, Kristyna Kocova -skrzypce, Eva Horvath – altówka, Jici Slecht – wiolonczela i Vladislav Vorel – kontrabas), z którym nowej interpretacji poddaje słynne przeboje kompozytora muzyki filmowej ( „La Chanson”, „I Will Wait for You”, “The Windmills of Your Mind”, “The Summer Knows”, “ Once Upon a Summertime”, “I Will Say Goodbye”, “The Messenger”,” Aurore”,” Les Enfants Qui Pleurent”, “Barbara”, „ Apollo Valse”, “Watch What Happens”, „What Are You Doing the Rest of Your Life” czy słynne “Chanson De Maxence/You Must Believe in Spring”). I czynią to w charakterystycznym dla Richarda Galliano “nastroju nuevo tango”.
autor: Dionizy Piątkowski

wydano: 2019-11-22
more info: www.sonyclassical.com
more info2: www.richardgalliano.com