Ascension

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2009-03-26
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: digipackowe etui
opis:
Opis wydawcy:
Ascension jest to free jazzowy album Johna Coltrane'a, nagrany 28 czerwca 1965 roku. Płyta była odpowiedzią Coltrane'a na wcześniejszą o pięć lat płytę Free Jazz Ornette'a Colemana. Obie te płyty zostały uplasowane przez serwis Allmusic na liście Free Jazz (Top Albums) i mieszczą się w liczącej dwadzieścia parę pozycji „pierwszej próbie”. Piero Scaruffi, autor A History of Jazz Music uplasował Ascension na pierwszej pozycji listy albumów nagranych w 1965 roku, na czwartej pozycji najlepszych albumów dekady lat 60.[3] oraz na dwunastej pozycji albumów jazzowych wszech czasów.
Obie te płyty są też trudne w odbiorze, choć Ascension w ocenie części krytyków jest bardziej przystępna. Ekkehart Jost pisze o obu płytach: W kolektywnych improwizacjach [albumu] Free Jazz wkłady wszystkich i każdego improwizatora mają pewne melodyczne życie samo w sobie, połączenia motywów i wstawki z różnych części tworzą polifoniczną sieć interakcji. Z drugiej strony w Ascension części współpracują ponad całością, aby utworzyć zmieniające się struktury dźwiękowe, w których jednostka ma zazwyczaj jedynie wtórne znaczenie. Całkiem wyraźnie centralna idea nie polega na produkowaniu sieci przeplatających się niezależnych linii melodycznych, lecz gęstych dźwiękowych kompleksów.
Editor's info:
Ascension is the single recording that placed John Coltrane firmly into the avant-garde. Whereas, prior to 1965, Coltrane could be heard playing in an avant vein with stretched-out solos, atonality, and a seemingly free design to the beat, Ascension throws most rules right out the window with complete freedom from the groove and strikingly abrasive sheets of horn interplay. Recorded with three tenors (Trane, Pharoah Sanders, Archie Shepp), two altos (Marion Brown, John Tchicai), two trumpet players (Freddie Hubbard, Dewey Johnson), two bassists (Art Davis, Jimmy Garrison), the lone McCoy Tyner on piano, and Elvin Jones on the drums, this large group is both relentless and soulful simultaneously. While there are segments where the ensemble plays discordant and abrasive skronks, these are usually segues into intriguing blues-based solos from each member. The comparison that is immediately realized is Ornette Coleman's Free Jazz of five years previous. However, it should be known that Ascension certainly carries its own weight, and in a strange sense makes Coleman's foray a passive adventure -- mostly due to an updated sonic quality (a la Bob Thiele) and also Trane's greater sense of passionate spiritualism. Timed at around 40 minutes, this can be a difficult listen at first, but with a patient ear and an appreciation for the finer things in life, the reward is a greater understanding of the personal path that the artist was on at that particular time in his development. Coltrane was always on an unceasing mission for personal expansion through the mouthpiece of his horn, but by the time of this recording he had begun to reach the level of "elder statesman" and to find other voices (Shepp, Sanders, and Marion Brown) to propel and expand his sounds and emotions. Therefore, Ascension reflects more of an event rather than just a jazz record and should be sought out by either experienced jazz appreciators or other open-minded listeners, but not by unsuspecting bystanders.

muzycy:
Marion Brown: saksofon altowy
John Coltrane: saksofon tenorowy
Art Davis: kontrabas
Jimmy Garrison: kontrabas
Freddie Hubbard: trąbka
Dewey Johnson: trąbka
Elvin Jones: perkusja
Pharoah Sanders: saksofon tenorowy
Archie Shepp: saksofon tenorowy
John Tchicai: saksofon altowy
McCoy Tyner: fortepian

utwory:
1. Ascencion (Edition II)
1. Ascencion (Edition I)

wydano: 1990-06-30
more info: www.impulse-label.com