Gary Peacock Trio: Tangents

Pianistyka Jazzowa
premiera polska: 2017-08-25
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: plastikowe etui
opis:
Opis wydawcy:
Gary Peacock święcił swoje największe sukcesy, będąc częścią rozmaitych triów fortepianowych. W początkach swojej kariery, przyczynił się do swoistej rewolucji, polegającej na zredefiniowaniu roli basu, który coraz częściej stawał się instrumentem odpowiedzialnym za melodię. Podejście to stało się udziałem zespołów dowodzonych przez takich pianistów, jak Paul Bley, Bill Evans, czy Keith Jarrett.

Sam Peacock jako lider zadebiutował w 1977 roku, kiedy jego album Tales of Another, nagrany w trio z Jarrettem i Jackiem DeJohnette, ukazał się nakładem firmy ECM. Już w XXI wieku, jednym z flagowych projektów Peacocka stał się zespół założony wraz z pianista Markiem Coplandem i perkusistą Joeyem Baronem.

W 2015 roku, po wydaniu swojego debiutanckiego krążka Now This, grupa zyskała rozgłos po obu stronach Oceanu Atlantyckiego. The Guardian nazwał tę płytę mianem "zniewalającej", zaś All About Jazz napisał, że: "muzycy są zawsze niezwykle czujni: wsłuchują się w siebie, odpowiednio reagują, wiedzą kiedy zagrać więcej i wiedzą też, kiedy zamilknąć". Słowa te doskonale pasują również do Tangents – drugiego, znakomitego albumu grupy.
Największą siłą muzyków jest ich niespotykana wirtuozeria, objawiająca się słuchaczom z wysmakowaną, niemalże poetycką powściągliwością. Album zawiera pięć autorskich kompozycji Peacocka, jedną Coplanda oraz dwie Barona. Zestaw uzupełnia utrzymana w dość mrocznym klimacie wspólna improwizacja, a także dwie świetnie zagrane wersje standardów spopularyzowanych przez Billa Evansa: "Blue in Green" i "Spartacus."

Jazz Forum * * * * *
Gary Peacock jest wybitnym kontrabasistą znanym z wielu projektów muzycznych, a szczególnie z osiągnięć w trio z pianistą Keithem Jarrettem i perkusistą Jackiem DeJohnette’em. Jego tegoroczna, wydana przez ECM, płyta jest nagrana również w podobnym składzie instrumentalnym, z innymi, równie wspaniałymi, muzykami improwizującymi.
Peacock, Marc Copland i Joey Baron wspólnie stworzyli logiczny i fascynujący świat dźwięków, z jednej strony wyrafinowany i alegoryczny, wymykający się niekiedy tonalnym uwarunkowaniom, a z drugiej – kontynuujący tradycję tria akustycznego, sięgającego do współczesnych, nowatorskich rozwiązań mainstreamowych. Jednak muzyka na „Tangents” ma wyraźnie nakreśloną własną autonomię estetyczną. Wynika ona przede wszystkim z dialogów prowadzonych przez wykonawców o ukształtowanych osobowościach muzycznych, z erudycyjnego i w pełni partnerskiego traktowania przez nich zamysłów kompozytorskich oraz z ich wzajemnej, twórczej inspiracji. To duchowe i intencjonalne porozumienie powoduje, że przekaz treści jest nasycony wielkimi emocjami.
Album zawiera jedenaście kompozycji: sześć (jedna wspólnie z Coplandem i Baronem) autorstwa lidera, dwie Barona, a po jednej Coplanda, Alexa Northa i Milesa Davisa. Każda z nich zaprezentowana jest w innej pulsacji, innym tempie i w odmiennej interpretacji. Odpowiadają im odpowiednio dobrane środki techniczne, artykulacyjne i dynamiczne. W wielu utworach pojawiają się jeszcze odniesienia do dokonań mistrzów improwizacji, zwłaszcza gigantów fortepianu: Billa Evansa, Ahmeda Jamala i… Keitha Jarretta. Nigdy jednak te odwołania nie są plagiatami, a ich obecność powoduje, że utwory zyskują jedynie na szerszym kontekście artystycznym.
Sposób, w jaki przebiega przekaz dramaturgiczny, podaję przykładowo w odniesieniu do otwierającego krążek utworu Contact. Inicjuje go Peacock improwizując ad libitum na kontrabasie. Po chwili dołącza do niego pianista kontrapunktując solówkę akordami o złożonych fakturach dźwiękowych. Zaraz potem do tego dialogu przyłącza się perkusista grając na talerzach komentarze o sonorystycznym przesłaniu. Trio, po przeprowadzeniu łącznika kreującego pulsację, ustala rytm, nawiązując do idiomu rhythm and bluesa. Jego realizacja zachowuje jednak zdecydowanie cechy twórczości jazzowej. Podczas rozwijania tej części pojawiają się czytelne wpływy jarrettowskich dokonań w estetyce fusion.
Następne propozycje odwołują się ko­lejno do kontrolowanego free, nowatorsko traktowanego walkingu, ballady o cechach atonalnych, walca jazzowego granego w wolnym tempie z atencją kierowaną do pianistyki Billa Evansa, nostalgicznego impromptu rozpoczętego solówką perkusisty, a kontynuowanego w kontrapunktach fortepianu z kontrabasem, kolejnego, ale innego w nastroju, jazzowego walca, folkloru afrykańskiego zredefiniowanego przez Ahmeda Jamala, dalekiej paraboli stylu nowoorleańskiego funku, awangardowych konwersacji kontrabasisty z perkusistą i kończących projekt, kwestionujących tonalność, dialogów Peacocka z Coplandem i z towarzyszeniem Barona.
Trzeba na koniec dodać, że każdy dźwięk na tej płycie ma swoją wagę, improwizacje muzyków są świetne, akustyczne brzmienie bogate w alikwoty, a uzyskany efekt w pełni satysfakcjonujący.
Autor: Piotr Kałużny

Editor's Info:
Some of Gary Peacock's finest music - including his new album, Tangents - has been made in the context of piano trios. Early in his career, he helped to establish a fresh role for the bass as an independent melodic voice, an evolution carried forward in history-making groups led by pianists Paul Bley, Bill Evans and Keith Jarrett. Peacock made his leader debut on ECM in 1977 with Tales of Another, featuring the trio with Jarrett and Jack DeJohnette before it recorded famously under the pianist's leadership. In the 21st century, one of Peacock's most striking vehicles has been his trio with pianist Marc Copland and drummer Joey Baron. The group earned just praise on both sides of the Atlantic for its initial ECM release, Now This, in 2015. The Guardian called it "captivating," while All About Jazz said: "These players are always in the present: listening, reacting, knowing when to play and when not to play." These words apply just as aptly to Tangents, the group's exceptional follow-up. This trio's tensile strength - its muscular virtuosity tempered by poetic restraint - animates five originals by Peacock, one by Copland and two by Baron, along with a darkly atmospheric free improvisation and ravishing versions of two classics associated with Bill Evans: "Blue in Green" and "Spartacus."

muzycy:
Gary Peacock (double-bass)
Marc Copland (piano)
Joey Baron (drums)

utwory:
1. Contact
2. December Greenwings
3. Tempei Tempo
4. Cauldron
5. Spartacus
6. Empty Forest
7. Blue In Green
8. Rumblin'
9. Talkin' Blues
10. In And Out
11. Tangents

wydano: 2017-08-25
more info: www.ecmrecords.com