

Jazz Forum * * * * *
„Theatre Garonne, 2008” daje nam możliwość posłuchania potęgi saksofonu Davida S. Ware’a i jego niewyczerpaną pomysłowość improwizatorską podczas występu we francuskiej Tuluzie. Joe Morris akompaniuje liderowi bardzo oszczędnie, rzadko kładzie akordy, częściej dodaje linie w kontrapunkcie lub unisonie. Bywają też długie fragmenty, gdy saksofon zostaje tylko z sekcją rytmiczną (nieodłączny William Parker i Warren Smith na perkusji), a nawet gra solo.
Wszyscy muzycy grają jak natchnieni, Morris często daje odpocząć liderowi przejmując pałeczkę solisty – wtedy pokazuje całą swoją technikę i oryginalność budowania improwizacji. Sekcja rytmiczna sekunduje obu melodykom, wczuwając się w ich emocje i antycypując melodyczne i brzmieniowe koncepcje..
Polityka prywatności
Zasady dostawy
Zasady reklamacji
Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2021-10-18
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: digipackowe etui
opis:
Jazz Forum * * * * *
W powszechnej świadomości David S. Ware funkcjonuje jako zdeklarowany awangardzista, bezkompromisowy eksponent free jazzu. Pamięta się jego nagrania z Cecilem Taylorem, Andrew Cyrillem czy Ahmedem Abdullahem. Ware przeszedł długą drogę i solidną szkołę, nim został gwiazdą nowojorskiego loft jazzu. W jego potężnym, głębokim brzmieniu słychać studia nad mistrzami tenoru – od Bena Webstera po Sonny’ego Rollinsa. W nieposkromionej energii przypominał zarówno Trane’a, jak i Pharoaha Sandersa.
Pod koniec lat 80. założył swój kwartet, w którym dwoma filarami byli pianista Matthew Shipp i basista William Parker. Na stołku perkusisty natomiast następowały częste zmiany – grali z nimi m.in. Marc Edwards, Susie Ibarra, Whit Dickey, Guillermo E. Brown czy Hamid Drake. I właśnie ten ostatni napędzał cały kwartet podczas jedynego koncertu Davida S. Ware’a, który miałem przyjemność usłyszeć w 2003 r. w Warszawie. Do dziś pamiętam niesamowitą potęgę brzmienia, szaleńczą ekspresję wszystkich muzyków, a jednocześnie ogromne przywiązanie do tradycji jazzowej. Interpretowali wówczas klasyczną kompozycję Rollinsa Freedom Suite – we własny sposób, ale z wielkim szacunkiem dla oryginału.
I to właściwie był początek końca kwartetu Ware’a, który śmiało można uznać za jedną z najważniejszych grup w historii jazzu. Później lider zaczął eksperymentować z brzmieniami elektronicznymi, chcąc umieścić swoją muzykę w świecie XXI wieku, a także zapragnął więcej przestrzeni dla siebie. Ten ostatni cel zrealizował tworząc New Quartet, w którym fortepian Shippa zastąpiła gitara Joe’ego Morrisa. Gitara jest też instrumentem harmonicznym, ale o dużo lżejszym i dającym więcej miejsca brzmieniu.
Album „Theatre Garonne, 2008” dokumentuje europejską trasę tego właśnie zespołu. Daje nam możliwość posłuchania potęgi saksofonu Davida S. Ware’a i jego niewyczerpaną pomysłowość improwizatorską podczas występu we francuskiej Tuluzie. Joe Morris akompaniuje liderowi bardzo oszczędnie, rzadko kładzie akordy, częściej dodaje linie w kontrapunkcie lub unisonie. Bywają też długie fragmenty, gdy saksofon zostaje tylko z sekcją rytmiczną (nieodłączny William Parker i Warren Smith na perkusji), a nawet gra solo.
Wszyscy muzycy grają jak natchnieni, Morris często daje odpocząć liderowi przejmując pałeczkę solisty – wtedy pokazuje całą swoją technikę i oryginalność budowania improwizacji. Sekcja rytmiczna sekunduje obu melodykom, wczuwając się w ich emocje i antycypując melodyczne i brzmieniowe koncepcje.
Pewność brzmienia i intonacji w całym rejestrze tenoru, niesłychana paleta przedęć i tryli – to budzi szacunek należny największym. A przecież Ware był już wtedy bardzo chorym człowiekiem. Codzienne dializy wyczerpywały go fizycznie i psychicznie, a także utrudniały ćwiczenia – zwłaszcza podczas tras koncertowych.
autor: Marek Romański
Editor's info:
The David S. Ware Archive Series was launched in November 2015, and AUM Fidelity has marked the anniversary of his birth – November 7, 1949 – with a vital new edition therein every year since.
David S. Ware was a master saxophonist of the highest order, and an unparalleled sonic alchemist of the modern jazz era. As his distinctly potent sound & vision was an integral inspiration toward the creation/devotion of AUM Fidelity, that mission continues strong with the DSW-ARC series.
Théâtre Garonne, 2008 presents a luminous concert from a transitional period in David S. Ware’s ever-creative life. His 17-year-longstanding Quartet with Matthew Shipp & William Parker, which had achieved a naturally ascendant worldwide acclaim, performed their final concerts on a triumphal European tour in March 2007. Knowing that this end was coming, David had already begun writing new compositions and conceptualizing what would become his :new: quartet. The first iteration of this group – foundationally with guitarist Joe Morris – debuted at New York’s Iridium jazz club in mid-July. The group was made whole with Ware’s stalwart musical companion William Parker back on bass and fellow master musician Warren Smith on drums.
As had been Ware’s method with his Quartet, the group worked the new material live on stage together toward a studio recording thereof. That session took place in May 2008, and the album Shakti – davidsware.bandcamp.com/album/shakti – was the gorgeous result. The change from Shipp’s 88 keys to Morris’ cleanly articulated lines on 6 strings played a substantial role in the resulting sound. The density of much of Ware’s classic Quartet work gave way for a more ready hearing to the nuance & focus on melody which is intrinsic to all his work.
Riding a musical high, the DSW New Quartet flew to France later that same month for a concert at the welcoming and familiar environs of Théâtre Garonne. They performed bountifully expanded and wholly re-arranged versions of compositions on the Shakti album, as well as the equally gripping “Durga” which is previously unissued in any form. The release of this beautiful concert gracefully doubles the work available by the group, which may well have continued developing were it not for the exceptionally urgent health concerns just on the horizon. A kidney transplant in May 2009 allowed for the final astonishing phase of David’s work, all of which was created spontaneously in open form. Together with Shakti before it, these are the last of Ware’s pre-composed themes to be used as springboards for illuminated performance.
As Joe Morris recalls in the liner notes: “I remember my experience on stage during this performance. As I played and listened I was aware that I was awed by the unlimited power in the sound and the melodies coming out of David’s horn. David’s playing here transcends his struggles, and like every one of his performances offers us a means to overcome our own.”
muzycy:
David S. Ware: tenor saxophone, compositions
Joe Morris: guitar
William Parker: bass
Warren Smith: drums
utwory:
1. Crossing Samsara, part 1 15:08
2. Crossing Samsara, part 2 11:17
3. Durga 17:41
4. Reflection 11:40
5. Namah 12:34
6. Samsara (reprise) 05:05
wydano: November 7, 2019
more info: www.aumfidelity.com
more info2: www.davidsware.com
Opis