Live at the Berlin Philharmonic, 1977 [2CD]

Straightahead / Mainstream Jazz
premiera polska: 2021-06-14
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: digipackowe etui
opis:
multikulti.com * * * * *:
Mamy 4 listopada 1977 roku, budynek berlińskiej filharmonii, który gościł najważniejszy niemiecki festiwal jazzowy - Berliner Jazztage.
Na dwóch dyskach pomieszczono sześć długich utworów, z których najkrótszy ma 9:31, najdłuższy 24:36. Z jednym wyjątkiem ("I'll Never Stop Loving You"), wszystkie są autorstwa lidera. Na scenie kwintet dobrze znanego w Niemczech amerykańskiego pianisty Hala Galpera (występował w RFN wielokrotnie). Patrząc na skład zespołu z dzisiejszej perspektywy, robimy tylko wielkie O! Sekcja instrumentów dętych to Randy Brecker i Michael Brecker, na kontrabasie Wayne Dockery, za perkusją Bob Moses. Tych muzyków chcieli w swoich zespołach najwybitniejsi jazzmani, nie wszystkim było to dane. Randy Brecker i Michael Brecker, którzy od 1974 roku tworzyli fusion-jazzowy Brecker Brothers to bezapelacyjne gwiazdy, basista Wayne Dockery, przez lata grający w zespołach George'a Bensona, Sonny'ego Fortune'a, Eddie'ego Hendersona, Archie'ego Sheppa, Michaela Breckera i legenda perkusji Bob Moses, partner Roland Kirk, Larry'ego Coryella, Gary'ego Burtona, Pata Metheny'ego, George'e Gruntza.

Podzielę się z państwem tylko dwoma refleksjami dotyczącymi tego nagrania, które, od razu dodam, zrobiło na mnie ogromne wrażenie.
Tak jak cenię Michaela Breckera (uważam go jednego z kilku najważniejszych saksofonistów w historii jazzu!), tak nigdy nie potrafiłem zrozumieć, dlaczego marnował czas na Brecker Brothers, w którym dość szybko było wiadomo, że nie ma paliwa na satysfakcjonujące istnienie?. Może nie mógł oprzeć się siły perswazyjnej starszego brata?, może chodziło o sukces komercyjny?...
Jedno jest pewne, zważywszy na potencjał pozostawił po sobie nadzwyczaj skromny dorobek rzeczywiście wybitnych nagrań. Zmarł w 2007 roku wycieńczony białaczką (zaledwie w wieku 57 lat). Choćby dlatego to wydawnictwo zarejestrowane w 1977 roku w czysto akustycznym kwintecie jest bezcenne, bo właśnie Michael Brecker, obok lidera jest jego największym atutem. Jak Michael potrafił pogodzić pracę w BB (za niecały rok BB wypuści swój największy hit „East River”, nucony na całym świecie), z pracą w kwintecie Galpera?, pozostanie dla tajemnicą. Jednak najważniejszy jest efekt ich współpracy, z którym możemy obcować! Posłuchajcie państwo kilkuminutowego sola kończącego "I'll Never Stop Loving You", które spokojnie mogłoby trafić do jazzowego Sevre, jeśli by takie istniało. To Michael Brecker w 100% dyspozycji!

Druga refleksja dotyczy Hala Galpera. Jego skłonność do melodycznej i harmonicznej nieprzewidywalności jest legendarna, skondensowany i precyzyjny styl jego masywnej pianistyki sprawił, że był zapraszany do zespołów i przez Cheta Bakera i Philla Woodsa. Gra tutaj porywająco, jest motorem nie do zajechania, Galper wie, jak rozłożyć akcenty, kiedy przyszarżować, a kiedy zmienić tempo, pełna kontrola muzycznej narracji. Jednak to, co usłyszałem w środkowej części "Speak with a Single Voice" przeszło moje wyobrażenie o kunszcie Galpera. Mam w swojej płytotece kilkanaście jego płyt, z tą pierwszą, wydaną na winylu jeszcze przez DDR-owską Amigę, gdzie pianista gra z Terumasa Hino, Tony'm Williamsem i Cecilem McBee. Jestem jego fanem, choć nie bezkrytycznym. Ale na tym dwupłytowym wydawnictwie Galper zaskoczył mnie kilkukrotnie, przede wszystkim w "Speak with a Single Voice" pozwolił sobie na taką swobodę, za pomocą "pozytywkowych" dekorów fortepianowych, wyprowadził na chwilę muzykę jazzową w inną przestrzeń!

Amerykańska oficyna Origin zaserwowała nam absolutną rewelację, i co z tego, że z 1977 roku, skoro świeżości i wigoru to aż nadto!
autor: Mateusz Krępski
Copyright © 1996-2021 Multikulti Project. All rights reserved

Editor's info:
Captured during a pivotal, trailblazing period of his five decade career, pianist Hal Galper had come off the road with the Cannonball Adderley Quintet looking to establish his new working band. Pulling in Michael & Randy Brecker, whom he had recorded & worked with in the early '70s, along with bassist Wayne Dockery and drummer Bob Moses, Galper set up Sunday matinees at NY's Sweet Basil jazz club for a year to woodshed the group concept and new compositions. In the studio, 1977's "Reach Out" displayed an astonishingly original collective, all matching Galper's chance-taking, high-spirited, free-wheeling approach to music making. 1979's "Speak with a Single Voice" captured the energy of the quintet live, but on this 1977 Berlin Jazz Festival performance, the band shifts into an other-worldly overdrive. From the opening salvos of Galper's "Now Hear This," the mission is defined - jazz giants, in the prime of their youth, set free to blow, pushed to the limits by Galper's facility, full-bodied sound, and fertile imagination.

JAZZTIMES:
(Mike & Randy Brecker) comprised a blistering front line. Galper was in aggressive form, playing with an energy reminiscent of McCoy Tyner, a spirit of embellishment reminiscent of Art Tatum and a harmonic knowledge reminiscent of Bill Evans. Dockery and Moses formed a heart-pounding tandem.
by Owen Cordle

muzycy:
Hal Galper - piano
Randy Brecker - trumpet, flugelhorn
Michael Brecker - tenor saxophone
Wayne Dockery - bass
Bob Moses - drums

utwory:
CD1:
1. Now Hear This 13:59
2. Speak with a Single Voice 24:36
3. I'll Never Stop Loving You 12:56

CD2:
1. Triple Play 14:04
2. This Is the Thing 12:33
3. Hey Fool 9:31

wydano: 12 March 2021
nagrano: Recorded live at Berliner Jazztage '77, Berliner Philharmonie on November 4, 1977, except Disc 1/Track 3: Recorded at Berliner Philharmonie on January 11, 1978

more info: www.originarts.com