Suicide Underground Orchid

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2021-04-09
seria wydawnicza: Spontaneous Music Tribune Series is dedicated to iberian free improvised music
kontynent: Europa
opakowanie: kartonowe etui
opis:
multikulti.com
Iberyjska seria wydawnicza z muzyką improwizowaną, prowadzona przez oficynę Multikulti Project i Trybunę Muzyki Spontanicznej, rozpoczęła właśnie piąty rok życia. Dodajmy, iż samo Multikulti Project kończy w tym roku 25 lat. Najlepszym sposobem, by należycie uczcić każdą z tych okoliczności, z pewnością mogą być nowe wydawnictwa płytowe.
Dokładnie na dzień 12 kwietnia 2021 roku zaplanowana jest światowa premiera dwóch płyt z muzyką powstałą na Półwyspie Iberyjskim, tym razem, w obu przypadkach w Portugalii – pierwsza w Coimbrze, druga w Porto.

Jeśli w przypadku Light Machina wspominaliśmy o post-rockowych emocjach i braku gatunkowych punktów odniesienia, to cóż można rzec o formacji Ikizukuri???
Post-punkowa, wulgarna gitara basowa w rękach Portugalczyka Gonçalo Almeidy (jeśli pamiętamy Low Vertigo, świetnie wiemy, co nam grozi!), rockowa, ekspresyjna perkusja we władaniu kolejnego Portugalczyka Gustavo Costy (muzyk wrzuca do tygla emocjonujących zdarzeń także akcenty elektronicznej post-produkcji, a nawet strzępy plądrofonii!), wreszcie para rozgadanych instrumentów dętych, siejących popłoch potokami psychodelii, tu w rękach fachowców najwyższej klasy – niemieckiego saksofonisty Juliusa Gabriela (którego znamy choćby z dużych składów Barry’ego Guya, ale tu prezentującego bardzo odmienne oblicze) i portugalskiej trębaczki Susany Santos Silvy, która na fantastycznie zatytułowanej płycie „Suicide Underground Orchid” pełni rolę gościa na pełnych prawach wykonawczych.

Muzyka Ikizukuri stawia na emocje, buduje narrację opartą na rockowej pracy basu i perkusji oraz na paradygmacie permanentnej improwizacji saksofonu sopranowego i trąbki. Kreuje opowieść, która uzbrojona w post-elektroniczną poświatę, niespodziewanie prowadzi nas także na spotkanie z fussion jazzem, przywołując skojarzenia z muzyką, jaką Miles Davis grywał w pierwszej połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Zresztą w tym potoku szalonych dźwięków każdy odnajdzie coś dla siebie.
Dodajmy, iż nagrania powstały w roku ubiegłym w Porto, w klubie Sonoscopia.

W liner notes napisanym przez Margaridę Azevedo czytamy m.in.
„Urodzona i wyhodowana w podziemiu - to główne cechy rzadkiej rośliny zwanej Suicide Underground Orchid, zupełnie takiej samej, jak to nagranie. Ikizukuri wnosi do tej płyty różnorodne nastroje: improwizację, free jazz, rock i metal. Susana Santos Silva stanowi zaś nowy składnik odżywczy, który karmi i rozwija potencjał tej samobójczej, podziemnej orchidei (…). Błędnym jest myślenie, iż w 2020 roku byliśmy tylko świadkami globalnego chaosu. Z przypadkowego spotkania narodziła się też ta płyta. Muzycy prowadzą tu płynny dialog, rozmawiają własny językiem, generują dźwięki, który obudzą nasze zmysły w 2021 roku.”



Liner Notes:
Gonçalo Almeida, Julius Gabriel and Gustavo Costa, as psychodelic power trio Ikizukuri, opened its history with the album “Hexum” almost three years ago. Sometimes later they made an appointment in Porto, the drummer's hometown, to record their next studio album. The first day they worked extremely hard and recorded a whole lot of intriguing sounds. However, they felt that this material needed something extra. Fortunately, it turned out that another native of Porto - Susana Santos Silva - was staying in her hometown. They immediately invited her to the second session day. What we finally hear on this album is the effect of common working all of them. An interesting aspect of this collaboration is also emphasized by Maciej Lewenstein, who crossed out the following commentary.
by Andrzej Nowak


“Spontaneous Music Tribune Series” comes this time with a phenomenal album of the super-trio Ikizukuri that includes the one and only Julius Gabriel, well known from his collaborations with various Barry Guy’s bands, Gonçalo Almeida, one of the most prominent Portuguese and European double bass players, and the phenomenal Gustavo Costa, responsible for drumming and electronic post-production. Ikizukuri, aware of the gender revolution in avant-garde, describe below, invites this time Susana Santos Silva to the session, recorded at Sonoscopia, Porto, Portugal.
Music avant-garde of the 20th century, from contemporary classics to jazz, rock and pop was practically dominated by male artists. The gender revolution in avant-garde starts in the end of the 20th century with… rock. From Yoko Ono, Dagmar Krause and Lindsay Cooper of Henry Cow, in post-punk and noise era women become leaders of top avant-garde bands: Patty Smith, Ikue Mori (DNA), Neneh Cherry (The Slits, Rip Rig and Panic), China Burg (Mars), Lydia Lunch (Teenage Jesus and The Jerks), Kim Gordon (Sonic Youth), and many more. The gender revolution continues in the end of 20th and beginning of the 21st century in jazz avant-garde and free improvisation!
Women already lead “traditionally” female specialties such as piano (Irene Schweizer, Marilyn Crispell, Elisabeth Harnik, Myra Melford, but also the rising starts like Jordina Milla, Eve Risser, Macie Stewart, Izumi Kimura or Megumi Yonezawa), violin (Sarah Claman, Alisson Blunt, the mentioned Macie Stewart), vocal (Jeanne Lee, Lauren Newton, Maggie Nicols, but also Savina Yannatou or Anna Gadt), flutes (Nicole Mitchell, but also Ewa Liebchen). More importantly they start to dominate traditionally “masculine” areas: reeds (Lotte Anker, Ingrid Laubrock, Tanja Feichtmair), guitar (Mary Halvorson, Susan Alcorn), and, last but not least brass! There are indeed two trumpet players, incredibly creative and productive, who are unquestionable leaders of the contemporary avant-garde scene: Jaime Branch in the U.S., and Susana Santos Silva in Europe. Both has spectacular catalog of performances, records and collaborations, both have unique and magnificent sound and phrasing.
The album created by Ikizukuri with Susana Santos Silva, entitled “Suicide Underground Orchid”, contains six medium length tracks. The dialogues between the saxophone and trumpet remind me, of course, about the “classic” Ornette Coleman Quartet and Old and New Dreams. The music itself includes many elements of post-punk and avant-garde rock, so continuing associations with Ornette, sound like 21st century free improvised harmolodics played by a phantom of the Ornette’s quartet. In short, revelation.
by Maciej Lewenstein

muzycy:
Julius Gabriel - soprano saxophone
Gonçalo Almeida - bass
Gustavo Costa - drums & electronic post production
+
Susana Santos Silva - trumpet

utwory:
01. Kindhearted Part Wrestle
02. Wealth, to the Poison in the Wash
03. Goldfish Tooth Variable
04. In the We Some, No S Can Though
05. I a an Failures
06. The and Flesh His Resources

wydano: 2021-04-12
nagrano: Recorded, mixed and mastered by Gustavo Costa at Sonoscopia, Porto, Portugal

more info: www.multikulti.com