John Zorn: Nosferatu

Surf Jazz / Downtown scene
premiera polska: 2012-05-06
seria wydawnicza: Archival Series
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: kartonowe etui
opis:
multikulti.com:
Grzegorz Jarzyna, przygotowujący spektakl Nosferatu, który swoją polską premierę w TR Warszawa miał 12 listopada 2011 roku zaprosił do współpracy samego Johna Zorna. Wydana nakładem nowojorskiej oficyny Tzadik płyta pod tym samym tytułem to ekscytująca muzyka do wspomnianego spektaklu Grzegorza Jarzyny.

Powieść Dracula Brama Stokera poprzez co najmniej kilkanaście ekranizacji i niezliczone nawiązania weszła do kanonu kultury popularnej. Jednak motyw wampira pojawiał się w podaniach ludowych, literaturze pięknej i naukowej na długo przed Stokerem. Wywoływanie przerażenia w odbiorcach nie wyczerpuje sensu wampiryzmu.

W figurze wampira - Nosferatu - zawsze poszukiwano metafory współczesności. Widziano w niej materializację ciemnych mocy, kryjących się za fasadą pruderii epoki wiktoriańskiej - wyraźnie ukazywała, że to, co wywołuje strach, może być zarazem fascynujące.

esensja.pl
John Zorn lubi tworzyć muzykę filmową, nawet jeśli nie zawsze jest ona później wykorzystywana jako rzeczywista ilustracja do obrazu. Album „Nosferatu” (w całości instrumentalny) świetnie w takiej właśnie roli by się sprawdził, tyle że zawarte na nim kompozycje powstały nie z myślą o dużym bądź małym ekranie, lecz jako hołd dla autora powieści o najsłynniejszym wampirze wszech czasów. Płyta ujrzała światło dzienne 20 kwietnia 2012 roku, dokładnie w setną rocznicę śmierci irlandzkiego pisarza Brama Stokera. W jej nagraniu poza Zornem, który tym razem postanowił obsłużyć instrumenty klawiszowe oraz saksofon altowy, udział wzięli jeszcze: pianista i organista Rob Burger, gitarzysta basowy Bill Laswell oraz perkusista i perkusjonalista Kevin Norton. Tytuły wszystkich utworów odnoszą się bezpośrednio do „Drakuli” i obrazują kolejne punkty zwrotne książki. Muzycznie to prawdziwy melanż stylów i form – od awangardy elektronicznej („Desolate Landscape”, „Sinstera”), poprzez klasyczny jazz („Mina”, „Fatal Sunrise”), typową muzykę ilustracyjną z wyeksponowanymi partiami fortepianu („Van Helsing”, „The Undead”, „Jonathan Harker”), aż po elementy metalu wymieszanego z noise’em („The Battle of Good and Evil”) i mocno zaprawionego jazzem progresu („The Stalking”). Mimo tej różnorodności album jest dziełem bardzo spójnym i klimatycznym, spoiwem łączącym w całość najbardziej nawet oddalone od siebie stylistycznie kompozycje są zaś przewijające się w tle dźwięki organów i wibrafonu. Ot, taki rys charakterystyczny. Co ciekawe, nawet dorzucony na zakończenie „Stalker Dub” z pulsującą partią basu i elektronicznym podkładem świetnie wpisuje się w demoniczno-nostalgiczny nastrój krążka. Uwaga! Najlepiej słuchać nocą.
autor: Sebastian Chosiński

allaboutjazz.com
The idea of saxophonist/composer John Zorn writing music to accompany a production about vampires has exciting implications. After all, it would seem logical that a man who has, over the past 40 years, helped expand the scope of sounds that can be considered music should be able to craft something truly mind-bending when dealing with such a spooky subject. Surprisingly, however, Zorn has produced a relatively tame score that translates into an accessible album when confronted with the task of writing music for a Polish stage production of Bram Stoker's Dracula.

Zorn's Nosferatu is a generally haunting album, but the composer punctuates the doom and gloom with moments of grandeur, aggression and even outright jazziness. Zorn brings together keyboardist Rob Burger, bassist Bill Laswell and percussionist Kevin Norton to augment his own alto sax and electronics playing on this soundtrack.

Norton's vibraphone playing is the primary textural element contributing to the album's eerie timbre. Many tracks consist of almost exclusively vibes and another keyboard instrument, usually acoustic or electric piano. These tracks range from the elegant and minimalistic "Mina," which has the album's only remotely uplifting melody, and the electronic drone of "Sinistera," to the chilling "Van Helsing" and "Renfield." The title track brings the spookiness level to a climax as Norton, still playing vibraphone, is accompanied only by bat-like squeaks, suspended cymbal swells and echoing human breath (performed by Zorn).

Zorn incorporates several groove-based tracks, releasing some of the tension created by all the ephemeral eeriness. "The Battle of Good and Evil" is essentially a death-metal vamp, with distorted keyboards replacing guitars. The tune is reminiscent of Naked City, as Zorn takes a squealing sax solo that clashes with Burger's wild keyboard playing, which sounds like an organ in distress at its calmest and the sound effects to a laser show at its most intense. "The Stalking" features a prominent dub/reggae beat supporting a slightly bluesy deconstruction of the creepy organ music typically associated with Dracula and some layered alto sax whimpering.

Despite the large amount of subtly abrasive material, lyricism is not absent from the album. Zorn plays his saxophone with an uncharacteristically conventional timbre on "Fatal Sunrise," creating angular bitter-sweet melodies over a desolate background of synth and free-flowing brushwork. Similarly, the slow-marching "Lucy" features a sophisticated-sounding melodic interplay between Burger's piano and Norton's bells and vibraphone that conveys a sense of resolute defiance.

Already Zorn's third release of 2012, Nosferatu doesn't present any surprises or musical innovation. Nevertheless, the ambient album flows well, and is a solid addition to Zorn's catalog of musical scores with a couple examples of great sax playing.
By Thomas Carroll

Editor's info:
Created for a modern Polish stage production of Bram Stoker's classic vampire tale, Zorn has created a music filled with nostalgia, tenderness, violent power and a great sense of mystery. Featuring the dark ambient bass tones of Bill Laswell, the sensitive keyboards of Rob Burger, Kevin Norton on drums, vibes and percussion and Zorn on sax, this is a moody and menacing program of music for late night listening. Romantic ballads, ambient soundscapes and hardcore intensity! RELEASED ON THE 100TH ANNIVERSARY OF BRAM STOKER'S DEATH - APRIL 20, 1912

muzycy:
Bill Laswell: bass
Rob Burger: piano, organ
Kevin Norton: vibraphone, drums, orchestral Bells, tibetan Prayer Bowls
John Zorn: piano, alto Sax, fender Rhodes, electronics, breath

utwory:
1. Desolate Landscape
2. Mina
3. The Battle of Good and Evil
4. Sinistera
5. Van Helsing
6. Fatal Sunrise
7. Hypnosis
8. Lucy
9. Nosferatu
10. The Stalking
11. The Undead
12. Death Ship
13. Jonathan Harker
14. Vampires at Large
15. Renfield
16. Stalker Dub

wydano: 2012-05
more info: www.tzadik.com