Sandro Roy: Where I Come From

swing / neo-swing
premiera polska: 2015-04-16,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Europa
kraj: Niemcy
opakowanie: Digipackowe etui
opis:
multikultiproject.blogspot.com; 2015-03:
"Mimo niezwykle młodego wieku - Sandro Boy urodził się w roku 1994 - jest artystą niezwykle wszechstronnym i wielce cenionym w Niemczech tak przez krytykę, jak i tamtejszą publiczność. Ci pierwsi podkreślają "jego niesamowite spektrum ekspresji i energii, jak i niezwykle emocjonalne podejście do wykonywanej muzyki, ale wolne od pokusy pseudo-romantycznego traktowania roli skrzypiec we współczesnym jazzie i zachowujące zdrowy dystans do sentymentalizmu." Publiczność natomiast widzi w nim młodego chłopaka, obdarzonego niezwykłą, naturalną muzykalnością i wielkim talentem, który kocha to, co robi, a zachowując szacunek dla muzycznej tradycji potrafi tchnąć nowe życie we wszystko za co tylko się zabierze.

Jego debiutancka płyta ma niezwykle celny tytuł "Where I Come From" czyli "Skąd pochodzę". Trafny - bo pokazujący spektrum jego muzycznych fascynacji i zainteresowań. Ale też znakomicie dokumentujący niezwykle umiejętności młodego instrumentalisty, jak i wizję jego muzyki.

Ten urodzony w Augsburgu muzyk, pierwsze lekcje gry na skrzypcach odebrał w wieku siedmiu lat. W wieku lat 13 był już laureatem wielu konkursów dla młodych muzyków. Klasyczne wykształcenie muzyczne odebrał w Monachium, a kursy mistrzowskie ukończył Salzburgu, Bernie i Lichtenbergu. Jego zainteresowania to wszakże nie tylko muzyka klasyczna - wielkim uwielbieniem darzył on bowiem amerykańską, ale i europejską tradycję jazzową, że szczególnym uwzględnieniem tzw. gypsy-swingu. Ten nurt wykształcił się w Paryżu lat trzydziestych i czterdziestych ubiegłego stulecie, zapoczatkowany przez francuskiego gitarzystę o cygańskich korzeniach - Django Reinhardta oraz francuskiego skrzypka Stéphana Grappelli'ego i skupionych wokół nich muzyków Hot Club de France. I ta tradycja jest najmocniej reprezentowana w grze młodego niemieckiego wirtuoza. Ale na płycie nie jest jedyną - bardzo mocno akcentowany jest swing, ten kołyszący, synkopowany, amerykański - Roy porusza się tam niczym ryba w wodzie, ale i bossa nova, słyszalna zwłaszcza w kompozycjach Jobima i Morello.

Mimo włączenia do programu fragmentu kompozycji Jana Sebastiana Bacha pierwsza płyta Sandro Roya nie robi wrażenia eklektycznej - a przy tak dużym spektrum zainteresowań to już nie mało. Gdy dodać do tego jego wirtuozerskie umiejętności, znakomite czucie swingu i umiejętność poruszania się, płynnego i szybkiego, w interakcjach z partnerami to już bardzo, bardzo wiele. Ale - podobno - to i tak nic, gdy dołączy się do tego sceniczną charyzmę młodego Niemca. I tego (koncertów) - mam nadzieję - będziemy mieli okazje spróbować. A płytę - polecam gorąco!"
autor: Józef Paprocki

jazz.pl:
Wśród młodych skrzypków, którzy swą karierę i muzykę zaczynają umiejscawiać blisko swingowej tradycji jest z pewnością niemiecki wirtuoz Sandro Roy. Słowo „wirtuoz” jest tutaj na tyle istotne, bowiem skrzypek nie jest jeszcze zbyt mocno przynależny do jazzowej, nowej generacji a jego nagrania oraz koncerty stanowią atrakcje zarówno klubów jazzowych, jak i nobliwych sal koncertowych. Sandro Roy z równą gracją i muzyczną elegancją oraz elokwencją porusza się zarówno w stylistyce swingu, jak i klasyki i hitów muzyki popularnej.

Sandro Roy urodził się w rodzinie muzycznej w niemieckiej Sinti. Jako kilkulatek pobierał naukę gry na skrzypcach a w 2007 otrzymał Federalną Nagrodę Muzyczną i okrzyknięto go „ cudownym dzieckiem”. W wieku piętnastu lat rozpoczął studia mistrzowskie w Monachium, Salzburgu i Bernie. Jako solista występował z Orkiestrą Uniwersytecką Augsburga. W 2011 roku otrzymał nagrodę specjalną za promocję sztuki od miasta Augsburg. Studiuje w Leopold-Mozart-Center Uniwersytetu w Augsburgu i wykłada w szkole muzycznej Wittl w Parsbergu.

Debiutancki album „Where I Come From” stanowi forpocztę szerokich zainteresowań skrzypka; w repertuarze znalazły się zarówno kompozycje Milesa Davisa ( „Tune Up”), Thada Jonesa ( „ A Child Is Born”), jak i „Trieste” Antonio Carlosa Jobima, „ Limehouse Blues” Philipa Brahama , przebój „ Summer 42” Michela Legranda oraz wariacje „ My Favourite Gigue” z J.S. Bacha. Ten przekrojowy zestaw pokazuje, jak ogromny potencjał zawiera muzyka młodego skrzypka i jak bardzo potrzebuje konkretnej, artystycznej dyrektywy. Zdaje sobie z tego sprawę i sam artysta, skoro najnowszy album „ Souvenir De Paris” plasuje już bliżej jazzu i brawurowo rozgrywa wielkie hity tej muzyki ( „Let’s Face The Music and Dance” – Irvinga Berlina, słynny „ Dolphin Dance” Herbie’go Hancocka i standard Rodgersa/Harta „ With A Song In My Heart”). Na płycie pojawia się także autorska kompozycja Sandro Roy’a ( „ Souvenir De Paris” ) oraz zestaw francuskich, swingowych klasyków ( „Waltz For Nicky” Richarda Galliano, „September Second” Michela Petrucciani’ego, ”Paris Violin” Michela Legranda”, „ Wendy” Stephane’a Grappelli’ego).

Krytycy są zgodni, że Sandro Roy jest sensacją i komplementują “jego niesamowite spektrum ekspresji i energii, jak i niezwykle emocjonalne podejście do wykonywanej muzyki, ale wolne od pokusy pseudo-romantycznego traktowania roli skrzypiec we współczesnym jazzie i zachowujące zdrowy dystans do sentymentalizmu”. Zachwyt budzi sztuka estradowa skrzypka, obdarzonego niezwykłą, naturalną muzykalnością i wielkim talentem, który kocha to, co robi, a zachowując szacunek dla muzycznej tradycji bawi się muzycznym standardem.
autor: Dionizy Piątkowski

Editor's info:
Though it won’t take any time at all for able critics and audiences to show their appreciation for the way he plays live when he hits the concert-hall stages touring for his debut album entitled Where I Come From, first a few facts to match the title:

The son of a family of musicians from Augsburg, Germany, he received his first violin lesson at the age of 7. At 13 he was a national prizewinner in the German Jugend musiziert competitions, followed by master courses in Salzburg, Bern and Lichtenberg, classic training in Munich, appearances with orchestras there and in Augsburg, in 2011 the recipient of a special prize from the city of Augsburg promoting the arts.

The versatility of his development as an artist, now comprehensively documented for the first time on his album premiere, makes him the right man for a concert-hall, festival-stage or jazz-club venue. His respect and love toward musical traditions blend with an ability to fill them with new life.

Jazz Podium distinctly praised “his amazing spectrum of expression and the equally highly emotional energy that never succumbs to the temptations of a pseudo-romantic attitude in violin-playing, and instead always retains a healthy distance away from sentimentality.”

Two thirds of “Where I Come From” is dedicated to a coalescence of European Gypsy Swing and American Jazz, yet a broad range of styles from Hungarian Csárdás to Brazilian Bossa is equally represented.

“A Child Is Born”, “Limehouse Blues” or “Someday My Prince Will Come” are just as home here in these pieces recorded as a quartet together with Paulo Morello (guitar), Sascha Köhler-Reinhardt (guitar) and Joel Lochner (double bass) as a tune called “J.L. Swing”, an original composition. Jobim’s “Triste” or Mancini’s “Two For The Road” are additionally backed up by pianist Jermaine Landsberger, on “My Favourite Gigue” listeners are reacquainted with vibraphonist Wolfgang Lackerschmid.

Last but certainly not least, four chamber-musical duo gems together with pianist Jerome Weiss (Sarasate, Kreisler, Kroll and Michel Legrand) conclude this rollercoaster ride through the violin cosmos. One factor they all have in common is the authenticity and insouciance with which Sandro Roy turns these very different works into a repertoire he can call his own.

muzycy:
Sandro Roy: violin
Paulo Morello: guitar
Sascha Köhler-Reinhardt: guitar
Joel Lochner: double bass
Jermaine Landsberger: piano
Wolfgang Lackerschmid: vibes

utwory:
1. J. L. Swing (Sandro Roy)
2. Tune Up (Miles Davis)
3. A Child Is Born (Thad Jones)
4. Someday my prince will come (Frank Churchill)
5. Limehouse Blues (Philip Braham)
6. Triste (Carlos Antonio Jobim)
7. Samba Nr 1 (Paulo Morello)
8. Two for the Road (Henry Mancini)
9. My Favourite Gigue (J.S. Bach)
10. Zigeunerweisen (Pablo Sarasate)
11. Banjo and Fiddle (William Kroll)
12. Caprice Viennois (Fritz Kreisler)
13. Summer 42 (Michel Legrand

wydano: 2015-02
more info: www.skiprecords.com