Triplicity [Limited Edition Vinyl 2LP 180 gram]

Modern Jazz / Indie Jazz
premiera polska: 02.04.2019,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Europa
opakowanie: gatefoldowe etui
opis:
multikulti.com - ocena * * * * *
19 kwietnia 1979 roku trójka wytrawnych europejskich instrumentalistów zagrała w sali koncertowej NDR w Hamburgu niezapomniany koncert.
Pierwszym bohaterem wieczoru był Albert Mangelsdorff – jeden z najwybitniejszych puzonistów nowoczesnego jazzu. Wirtuoz i innowator. Specjalista od gry multifonicznej. Drugim norweski kontrabasista Arild Andersen, jeden z najbardziej rozpoznawalnych norweskich muzyków, od początku jest ściśle związany z wytwórnią ECM, dla której nagrał 23 albumy. Trzeci bohater to wszechstronny szwajcarski perkusista Pierre Favre, jeden z najbardziej oryginalnych przedstawicieli europejskiej sceny jazzowej, nazywany przez krytykę „malarzem„ i „poetą” perkusji. Autor wielu solowych projektów, z którymi występował na całym świecie, ale także współtwórca projektów z muzykami z Indii, Afryki, Chin, Korei Płd, Brazyli.

"Triplicity" wymyka się gatunkowym podziałom, oczywiście fundamentem jest tutaj jazzowa wyobraźnia trójki muzyków, jednak skręcają oni w kierunku współczesnej kompozycji i improwizacji. Dzięki niezrównanemu poziomowi spontaniczności, dobremu zakomponowaniu całości i doskonałej komunikacji otrzymaliśmy porcję ponadczasowej muzyki. Kontrola nad muzyczną narracją ani na chwilę nie zagubiła się w procesie tworzenia. Sam Albert Mangelsdorff pytany o to nagranie, odpowiada, że „to najbardziej ekscytujące nagranie w trio” w całej jego muzycznej karierze. Naprawdę niezwykłe stwierdzenie, jeśli weźmie się pod uwagę niezliczoną ilość projektów muzycznych, których był udziałowcem.
Copyright © 1996-2019 Multikulti Project. All rights reserved

jazz.pl
„Triplicity“ to jeden z ważnych dokumentów z radiowego archiwum Nord Deutsche Rundfunk. Jest to pierwszy koncert trio Alberta Mangelsdorffa, szwajcarskiego perkusisty Pierre’a Favre’a i norweskiego basisty Arilda Andersena. Zarówno Albert Mangelsdorff, jak i Pierre Favre są muzykami wywodzącymi się z awangardy jazzu, natomiast Arild Andersen jest powiewem nowoczesnego jazzu ( via The Esoteric Circle) z Norwegii. Sesja z kwietnia 1979 roku jest niezwykle ważna i charakterystyczna dla przyszłej kreacji jazzu tych trzech instrumentalistów. Pierre Favre spędził większość lat 70-tych uwikłany w swoje solowe projkety, Mangelsdorff, po prawie dziesięcioletniej współpracy z kwartetem, wydał w tym kilka albumów z różnymi, awangardowymi formacjami i realizował solowe projekty, Andersen dopiero zaczynał rozwijać skandynawskie brzmienie, które po latach stało się m.in. manierą ECM Records. Tutaj grają chwytliwe melodie, kompozycje Mangelsdorffa, poddawane kreatywnej budowie jazzowych, awangardowych struktur.

Albert Mangelsdorff to z pewnością najsławniejszy niemiecki artysta awangardowego jazzu. Urodził się w rodzinie muzyków, jazzu uczył się ze swym bratem saksofonistą Emilem podczas tajnych spotkań we frankfurckim Hot Clubie (naziści zabronili uprawiania jazzu).W rezultacie stał się jednym z najbardziej ważnych i oryginalnych europejskich pianistów jazzowych. Najpierw grał na skrzypcach i gitarze w zespołach tanecznych, potem zaczął grać( w wieku 20 lat) na puzonie, poszerzając zakres brzmień tego instrumentu o efekty multifoniczne (granie na puzonie dwu- trzy- i czterodźwiękami, dzięki użyciu tonów harmonicznych; równoczesne granie i śpiewanie, mruczenie, warczenie). W 1954 roku zdobył liczne nagrody w Niemczech, w 1958 roku ściągnął na siebie uwagę pojawiając się na amerykańskim festiwalu w ramach Newport International Band. W 1962 roku nagrywał z Johnem Lewisem, w 1964 roku odbył trasę po Azji z własnym zespołem. W tym samym okresie zaczął interesować się free-jazzem. Nagrał też album z Ravim Shankarem. Pod koniec lat 60-tych dołączył do ‘Globe Unity Orchestra’ Alexandra von Schlippenbacha (1967-1983), a w 1975 roku wszedł w skład United Jazz And Rock Ensemble. Nagrywał i koncertował także z Free Sound & Super Brass (1975-76) oraz z zespołami Hansa Kollera i Wolfganga Daunera. W latach 1976-82 pracował z Michelem Portalem, a w 1981 roku założył (wraz z J.F. Jenny-Clark’iem) francusko-niemiecki Jazz Ensemble. W połowie lat 70-tych doszedł do Tria Johna Surmana, gdzie grali także Barre Phillips i Stu Martin (zespół MUMPS). W 1986 roku razem z Surmanem, Elvinem Jonesem i Dave’m Hollandem sporo koncertowali gruntując pozycję puzonisty na europejskim rynku jazzowym. Odtąd Mangelsdorff uchodzi za czołowego przedstawiciela niemieckiej sceny jazzowej (np. liderowanie warsztatowej grupie German All Stars, z Kollerem, Daunerem, Weberem) oraz jest postrzegany jako ciekawy innowator nowoczesnego jazzu europejskiego.
autor: Dionizy Piątkowski

allaboutjazz.com
A musical innovator's sound is unmistakable. For example, listen to any thick slap by Mingus and you know it's him. From the opening moments of Triplicity, there is no question that the trombone is Albert Mangelsdorff's.

Mangelsdorff, Germany's most famous musician, participated in many performances under the auspices of the NordDeutscher Rundfunk (German Radio) either as part of its big band or at its many workshops, opportunities for European musicians and Americans either traveling or living abroad to come together in exciting one-off combinations. All of these sessions were recorded and broadcast in excellent quality.

Triplicity is one of the gems from the NDR archive. It marks the first (and only?) appearance of the trio of Mangelsdorff, Swiss drummer Pierre Favre, and Norwegian bassist Arild Andersen (though given the multinational state of European jazz, they must have crossed paths numerous times). Mangelsdorff and Favre are examples of musicians coming from traditional backgrounds who went on to embrace the avant-garde. Andersen was part of The Esoteric Circle, Norway's first original-sounding jazz group.

The combination of these three musicians on this April 1979 recording is a fascinating one. Favre had spent much of the '70s creating new vocabularies for percussion, primarily in a solo context. Mangelsdorff, after having worked with the same quartet for almost a decade, cut several albums during this era with different groups and also developed his own solo forms. Andersen was just beginning to develop the Nordic sound for which ECM would become famous.

Here they play tunes but not simple forms that belie a lack of preparedness. Mangelsdorff, who shoulders most of the composing chores, always was able to write "catchy melodic pieces that had room for expansive collective improvisation. In Favre, he found a drummer excellent at timekeeping who never sacrificed creativity or was heavy-handed. Andersen, given the open structures of the music, is another lead instrument, virtuosic enough for lots of counterpoint.

Mangelsdorff has always been a hard bop musician at heart, even when playing free-ish. The three distinct textures fill out the tonal range and leave plenty of room. No piece is too long, the proceedings are fully cooperative, and the excellent recording quality means no subtlety is neglected. A superb album in the vein of Mangelsdorff's earlier disc Trilogue, recorded with Jaco Pastorius and Alphonse Mouzon at the 1976 Berlin Jazz Days.

[Note: At press time, Mangelsdorff passed away at age 76 in Frankfurt, Germany.]
By ANDREY HENKIN

Press Quotes:
No. 6 in the German Jazz Charts!

Frankfurter Rundschau, June 05:
«Albert’s best trio. The CD documents one of the glorious moments of free European jazz in the late 20th century, a moment whose brilliance has not waned and will continue to shine well into the 21st century.»
All About Jazz, July 05:
«The combination of these three musicians is a fascinating one. A superb album.»
Stereo, July 05:
«CD of the Month – No audible accompanists or soloists on this album. No one upstages the others, and yet each of the three remains a key playmaker.»
Fono Forum, July 05:
«CD of the Month – Moments to remember
Music Manual, August 05:
«Triplicity is a rare example of jazz improvised ideally. 5 Stars. Very Good.»
Stereoplay, July 05:
«10 pieces of awesome intensity and timeless freshness. A milestone of European jazz.»
Jazzthing, August 05:
» In terms of the music, the most interesting live trio session of his career.»
Jazzeitung, July 05:
«Inspired recordings arose in the making. What was once avant-garde is still up-to-date today. Timeless.»

muzycy:
Albert Mangelsdorff: trombone
Arild Andersen: bass
Pierre Favre: drums

utwory:
A1. Triplicity 5:50
A2. Soulbird 9:30
A3. Virgin Green Of Spring 5:38
B1. Warbling Warbler 14:18
B2. Outhouse 7:10
C1. Green Shading Into Blue 9:05
C2. Subconscious Skylark 9:31
D1. Brief Impressions Of Brighton 3:39
D2. Perpetual Lineations 8:07
D3. Ancore Ex Tempore 3:39

nagrano: Recorded at NDR Studio 10, Hamburg, Germany On April 19th, 1979

more info: www.skiprecords.com