Mary Halvorson - Joe Morris: Traversing Orbits

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2018-11-30
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: digipackowe etui
opis:
multikulti.com - ocena * * * * 1/2
Przy wielkim bogactwie instrumentalnych konfiguracji w muzyce jazzowej, duety gitarowe należą do wielkiej rzadkości. Na myśl przychodzą płyty "Jim Hall & Pat Metheny" z 1999, Kevin Eubanks & Stanley Jordan "Duets" z 2015, Nels Cline & Julian Lage "Room" z 2014, czy "There’ll Never Be Another You - At Sabines, July 16th, 1993" duetu Nicolai Gromin / Doug Raney z tego roku. Z tym większą radością sięgnąłem po duet Mary Halvorson i Joe Morrisa, muzyków twórczych i niezmiernie wszechstronnych.

Amerykański gitarzysta i kontrabasista Joe Morris, znany ze współpracy z Anthony’m Braxtonem, ale też z prowadzenia kilku własnych formacji, w których można spotkać artystów o najróżniejszych gatunkowych rodowodach.
Mary Halvorson to dziś jedna z najbardziej wyrazistych i najoryginalniej improwizujących gitarzystek. Znana jest głównie ze współpracy z Anthony'm Braxtonem, ale na koncie ma też kilkanaście albumów nagranych pod własnym nazwiskiem i niezliczoną ilość, jako sidemanka. Niezależnie od konfiguracji, w jakiej gra gitarzystka wprowadza do muzyki unikalne połączenie lirycznego kolorytu z awangardową swobodą formalną.

Lektura płyty "Traversing Orbits", wydanej właśnie w barwach znakomitej francuskiej oficyny Rogue ART, to wielka przyjemność. Mary Halvorson i o pokolenie od niej starszy Joe Morris prezentują niezwykłe wielostrunowe arcydzieła, z jednej strony uwodzą nas piękne i melodyjne tematy, z drugiej uderza radość ze wspólnego grania i improwizowania, przy wykorzystaniu stosunkowo niewielu środków. Przypominają mi się kapitalne nagrania Dereka Bailey'a z Tzadika "Ballads" i "Pieces For Guitar".
Gęsta i niezwykła muzyczna tkanka, tworzona przez duet wybornych improwizatorów w Bunker Studios na Brooklynie, brzmi niezwykle komunikatywnie. Nawet wtedy, gdy każdy z solistów zmierza w inną stronę, całość wcale nie rozpada się na kawałki, utrzymana jest w formalnych ryzach.

Taylor Ho Bynum, także wychowanek Antony'ego Braxtona, w liner notes porównuje ten duet do spotkania Sonny'ego Rollinsa i Colemana Hawkinsa, gdzie dwóch tytanów tego samego instrumentu, przedstawicieli różnych generacji, z wielkim zaufaniem i miłością budowało emocjonującą formę poprzez stylistyczny kontrast i zabawne saksofonowe potyczki. Trudno nie zgodzić się z opinią tego znakomitego kornecisty!
autor: MAd
Copyright © 1996-2018 Multikulti Project. All rights reserved

excepts from the liner notes:
All recordings, especially those of improvised music, try to freeze the sound of a present moment, but invariably melt into the past and the future, real and imagined. Listening to this album, I can’t help but think of the classic meeting of Sonny Rollins and Coleman Hawkins, where two titans of the same instrument across different generations displayed mutual love and respect through stylistic contrast and playful jousting. Or I create a fiction, of Django Reinhardt and Freddie Green crossing paths in some distant hotel, staying up late one night and pushing each other to new ideas. (I don’t make that allusion lightly – for the abundance of virtuosic extended technique, don’t miss the profound swing of the articulated lines and the chunky chords.)
By Taylor Ho Bynum

Two masterful artists who happen to play guitar – their marks on the music far transcend their instruments.

muzycy:
Joe Morris: guitar
Mary Halvorson: guitar

utwory:
1. Brain Draft (2:33)
2. Shivering Sunshine (3:50)
3. Traces of Three (4:11 )
4. Silence Invasion (3:42)
5. Semaphore (11:44)
6. Full of Somehow (9:02)
7. Constant Between (7:29)
8. In Other Terms (6:14)
9. Over the Line (5:39)

total time - 54:40
wydano: 2020
nagrano: Recorded by Aaron Nevezie on April 9th 2018 at The Bunker Studios, Brooklyn, New York, USA

more info: www.roguart.com