Illegal Crowns w/Taylor Ho Bynum, Mary Halvorson, Tomas Fujiwara, Benoît Delbecq: Illegal Crowns

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2016-08-19,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: digipackowe etui
opis:
multikultiproject.blogspot.com; 2016-07, ocena * * * * *:
Illegal Crowns to znakomity kwartet, którego debiutancka płyta właśnie ujrzała światło dzienne dzięki wydawniczej aktywności francuskiej oficyny Rogue Art. Cztery odmienne osobowości muzyczne - Taylor Ho Bynum, Mary Halvorson, Tomas Fujiwara, Benoît Delbecq, które fani jazzu mieli już pewnie okazję podziwiać w innych projektach, zarejestrowały materiał będący tradycyjną, freejazzową muzyczną podróżą, ale i eksperymentem równocześnie. Bowiem postanowili nagrać improwizowane ballady, w których swobodnie dialogują między sobą, a ich składową częścią są rozmyślnie wprowadzane do języka dźwięków "muzyczne kiksy".

Efekt tego jest niezwykły - pełne skupienia i spokoju, pastelowe formy, w których kreatywny dialog i improwizacja rozwijają się niespiesznie, został złamany świadomym uciekaniem z konsekwentnie realizowanej formy. Czasami muzycy jakby grali w odmiennym metrum, czasami mijają się w rytmach, a jednak bez pośpiechu tworzą cudowną, niespotykaną i fascynującą dźwiękową tkankę. A wszystko to robią bez pośpiechu, krzyku i wrzasku, nie wysilając się ani na szalone improwizacje, brudne dźwięki czy pozaskalowe wycieczki. Nie ma tu granych w szalonym pędzie improwizacji, ale jest niezwykłe skupienie i pełna kontrola nad każdą z muzycznych partii. Na pierwszy plan - taki urok instrumentarium - wysuwa się oczywiście Ho Bynum, ale mi najbardziej tu imponują Delbeq i Fujiwara. Ten pierwszy - niezwykłą wprost intuicją w fortepianowych preparacjach i poszukiwaniem otwartego języka cały czas jednak pozostającego w klasycznych formach. Ten drugi - gra na bębnach jak nikt inny, a jego instrumentarium zdaje się nie mieć jakichkolwiek lirycznych i melodycznych ograniczeń.

Gdy pierwszy raz słuchałem tego albumu miałem wrażenie, że gdzieś schowano Mary Halvorson. Ale jest tak chyba tylko w pierwszym utworze i bardziej chyba jest to efekt formy niż zamierzony zabieg. Potem już konsekwentnie słychać cały kwartet i równość tworzenia ani na chwilkę nie zostaje w nim zaburzona. Piękna płyta z zupełnie unikatową muzyką, którą póki co, dla siebie, odkrywam wciąż na nowo.
autor: Marek Zając

spontaneousmusictribune.blogspot.com:
Kwartet Illegal Crowns/Nielegalne Korony, który w trzech czwartych jest nowojorski (także Mary Halvorson i Tomas Fujiwara), zaś czwartym do brydża jawi się Kanadyjczyk (Benoit Delbecq), wszakże z Quebecu, zatem miejsce muzycznego spotkania tej czwórki – Paryż – jest na swój sposób uzasadnione.

Materiałem wyjściowym dla improwizacyjnych igraszek są kompozycje (każdy z czworga dołożył tu swoje). Narracja jest nieśpieszna, precyzyjna, jakkolwiek pierwsze wrażenie nie zwala z nóg. Brakuje szczypty dramatyzmu, wyższego poziomu ekspresji i tego czegoś, co nas do tej ekspozycji spróbuje przekonać.

Szczęśliwie w drugiej części tego studyjnego incydentu, do muzyki kwartetu wkrada się delikatny, podskórny nerw, który potrafi na pewien czas zawładnąć naszymi receptorami słuchu. Nie da się w tym miejscu ukryć, że … dzięki niemu Illegal Crowns – z trudem, bo z trudem – wychodzą obronną ręką z tego starcia. Gdybym potrafił cofnąć czas, tuż przed rejestracją tej sesji, zakradłbym się do komory odsłuchowej i bezczelnie podprowadził muzykom zwitki pięciolinii. Ciekaw byłbym efektu końcowego spotkania w takich okolicznościach.

Trochę na wyrost daje ostatecznie temu nagraniu high!, jakkolwiek muszę go podeprzeć niezobowiązującym middle!
autor: Andrzej Nowak
Editor's info:
We treasure the long-time collaborators who share the same commitment to the creative journey, and we thrill at meeting new partners who converse with the same hybridized and willfully corrupted musical vocabulary. A cooperative project like Illegal Crowns celebrates all of the above.
Illegal Crowns: a group both old and new, music accessible and experimental, a name revolutionary and royal. Four individuals and one ensemble, in the kind of harmony that needs no resolution. Taylor Ho Bynum, excerpt from the liner notes

muzycy:
Mary Halvorson: guitar
Tomas Fujiwara: drums
Benoît Delbecq: piano, prepared piano
Taylor Ho Bynum: cornet, flugelhorn

utwory:
1. Colle & Acrylique (6:21)
2. Thoby’s Sister (6:29)
3. Illegal Crown (9:03)
4. Holograms (4:09)
5. Solar Mail (7:18)
6. Wry Tulips (14:44)

total time - 48:31
wydano: 2016
nagrano: Recorded on May 18th 2014 by Julien Bassères, at Studio de Meudon, Meudon, France.
Mixing: Benoît Delbecq at PlushSpace, Paris.
Mastering: Djengo Hartlap, Artlab.

more info: www.roguart.com