Joe Morris Quartet: Graffiti In Two Parts

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2012-07-06,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: digipackowe etui
opis:
multikultiproject.blogspot.com; 2012-10
"Nagranie kwartetu Joe Morrisa nie jest nową płytą zespołu znanego choćby z płyt wydawanych przez Clean Feed i Hat Hut, ani jakąkolwiek jego mutacją. Zostało zarejestrowane blisko trzydzieści lat temu (w maju 1985 roku), podczas jednorazowego muzycznego spotkania czwórki znakomitych improwizatorów i nie wiem, jakie względy sprawiły, że nagranie to jest sygnowane nazwiskiem tylko jednego z muzyków. Joe Morris wszak - chociaż znakomity z niego lider i instrumentalista - nie jest muzykiem równie znanym jak grający tu na kornecie Lawrence "Butch" Morris czy legendarny pianista nagrywający w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku dla słynnego ESP - Lowell Davidson. Tym bardziej, że udział ich oraz skrzypka Malcolma Goldsteina w ostatecznym brzmieniu muzyki nie jest mały - mamy wszak doczynienia z zupełnie swobodna improwizacją kwartetu. Jak pisze w liner notes Joe Morris - on zapraszał muzyków na tę sesję. Chyba właśnie dzięki temu Joe Morris Quartet.

Kwartet zaistniał dzięki współpracy Morrisa oraz Lowella Davidsona zapoczątkowanej jeszcze w 1981 roku. W oryginale był to standardowy duet fortepian-gitara, ale już po kilku sesjach Davidson zaczął grać na kontrabasie. Jednak w dalszym ciągu frazy, które grali były dosyć konwencjonalne - Morrisowi czy to zestawieniu z fortepianem czy basem trudno było uciec od dosyć konwencjonalnej melodyki. Davidson, grający wtedy muzykę bliższą Cecilowi Taylorowi czy Braxtonowi, zaproponował, iż zamiast basu wykorzysta bas aluminiowy, a także bębny i perkusjonalia (grał wcześniej na perkusji w zespołach Jarrett'a Ornette'a Colemana oraz The New York Art Quartet). Ta zmiana podziałała.

Dwaj ostatni członkowie zespołu zostali zaproszeni niemalże w przeddzień wspólnego występu. Znakomity skrzypek Malcolm Goldstein był wtedy prawdziwym pionierem wolnej improwizacji, potrafiącym jednak wykorzystywać także jej melodyczne aspekty, a Butch Morris krótko wcześniej rozpoczął pracę nad swoim "opus magnum”, czyli cyklem Conduction.

Muzyka jest tu wypadkową doświadczeń wszystkich członków zespołu, chociaż sam Joe Morris powołuje się na dwie swoje świadome inspiracje - pierwszą jest muzyka z Afryki Zachodniej (wykorzystuje on tamtejszy instrument - banjouke), drugą - twórczość Oliviera Messiaena (zwłaszcza "Chronochromie"). Ale w moim osobistym odczuciu za formę tych fascynujących improwizacji musimy podziękować drugiemu z Morrisów - Lawrence'owi "Butchowi". To właśnie jego zgrabne operowanie formę sprawią, iż są one tak różnorodne, niezwykłe i fascynujące. I nie przypominają niczego, co słyszeliście wcześniej."
autor: Józef Paprocki

Editor's info:
This was the period when the art world was fixated on graffiti artists such as Jean-Michel Basquiat, Kenny Scharf, Keith Haring etc. But street graffiti was everywhere back then and much was written about the quality, form and the act of "tagging". To me, graffiti contained a similar spirit of subversive messaging to that of the music I was making with Lowell and elsewhere. The idea of tagging messages anywhere without permission using a kind of proto-tribal imagery even if was merely a cryptic scrawl had artistic and cultural power to me. The symbolism of the other or indefinable-identified as a name or logo, but otherwise secret-reflected what I sought as a combination of modern and ancient codes in my music using this new material. Being aware of this I decided to organize a concert with the title "Graffiti in Two Parts" meant to display these qualities in sound.
This recording is very special to me. It is only the second recording of Lowell Davidson to be released commercially. It represents a special period in my life and work and a unique community of musicians in Boston who did work that has gone mostly unnoticed, not unlike some encoded cryptic scrawl in an alley somewhere. If you listen closely you can hear street noise on the recording. Not planned, but welcome. Joe Morris, excerpt from the liner notes

muzycy:
Joe Morris: guitar, banjouke
Lowell Davidson: drums, aluminum acoustic bass
Malcolm Goldstein: violin
Lawrence D. « Butch » Morris: cornet

utwory:
1. Graffiti - Part I (37:22)
2. Graffiti - Part II (31:42) Listen an excerpt
3. Tag (0:53)

total time - 69:59
wydano: 2012
nagrano: Recorded live on May 11th 1985 by Micha Schattner at The Cambridge Dance Center, Cambridge, MA, USA
more info: www.roguart.com
more info2: www.joe-morris.com