Henry Threadgill & Make A Move: Everybody's Mouth's A Book

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 13.05.2013
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: Jewelcaseowe etui
opis:
Jazz & Classics:
(. . .) Nagranie niemal w tym samym czasie płyt dwóch różnych osobowo i instrumentalnie formacji można odebrać jako sygnał, że zainteresowania Threadgilla zaczynają przybierać nieco inny kierunek niż to miało miejsce w Make A Moove. Podstawy daje do tego również zawartośc muzyczna obydwu albumów. „Everybodys Mouth’s A Book” to płyta osadzona silnie w w brzmieniach elektrycznych, rozgrywająca się na bazie dość intensywnie zaprojektowanej pracy perkusji, której brzmienie decyduje o sile rytmiki całej propozycji muzycznej lidera. Napięcia osiągane na linii sekcja rytmiczna – instrumenty solowe rozładowywane zostają natomiast poprzez szeroko prowadzony, przestrzenny akompaniamentem gitary i wibrafonu. Utrzymana jest tu również znana z wcześniejszych pozycji, a będąca niemal znakiem firmowym twórczości Threadgilla skomplikowana formuła kompozytorska, wykorzystująca frazy nieregularne, płynnie przechodzące jedna w drugą, dające w efekcie wrażenie, bardzo zagęszczonej narracji. Pamiętajmy też, że Threadgill, w swojej muzyce odwołuje się bardzo wyraźnie do idei zakomponowania niemal całej przestrzeni dźwiękowej, w istocie nie pozostawiając muzykom nazbyt wiele miejsca na własne rozwiązania formalne. Tym bardziej jest to niewiarygodne, że całość muzyki saksofonisty wydaje się niezmiernie swobodna i wręcz nakazująca jak najwięcej improwizować.

W Zooid podjęte idee formalne, konstrukcyjne i koncepcyjne sprawiają wrażenie jeśli nie tych samych to przynajmniej zbliżonych. Natomiast zmiana szaty instrumentalnej i organizacji przestrzeni muzycznej powoduje, ze odbiór zagranej przez zespół muzyki zmienia się, w moim odczuciu dość znaczenie. Przede wszystkim mamy tu całkowicie akustyczny wymiar brzmieniowy, przez co całość muzyki sprawia wrażenie większej otwartości i spójności sonorystycznej. Owa szata dźwiękowa, w której w sekcji rytmicznej współbrzmią tuba, wiolonczela i perkusja, a „z przodu” gitara oud, saksofony i flety owocuje pojawieniem się znaczenie bardziej interesującej palety brzmieniowej niż na wcześniej omawianej płycie. Ja osobiście odczuwam jakby to właśnie w Zooid kompozytorski i wyrazowy pomysł na muzykę Threadgilla uzyskał szlachetniejszą formę. „Up Popped Two Lips” słuchaczowi demonstrowana jest modelowa przestrzeń, w której Thereadgill porusza się najchętniej. Chwilami oryginalność tej przestrzeni nie tylko fascynuje jak jakiś tajemniczy zakątek, ale też i odurza zupełnie zachwycającą aurą dźwiękowa. Pozostaje dalej do rozstrzygnięcia kwestia co jest tu zapisane, co wyimprowizowane. To jednak rzecz mniej istotna. Także i bez tej wiedzy można ulec niezwykłemu czarowi sztuki Henry Threadgilla. (. . .)
autor: Maciej Karłowski


“Henry Threadgill’s importance to modern jazz cannot be denied, as there are few composers who possess such a distinguishable methodology to music in general.”
by Glenn Astarita, All About Jazz

“Composer/saxophonist Henry Threadgill has a gift for self-renewal that’s shared by just a handful of jazz greats.”
by Ed Hazell, Boston Pheonix


The first release since 1997’s Where’s Your Cup, Everybodys Mouth’s a Book was recorded in February of 2001 with Bill Laswell at the helm along with Henry. With the addition of Bryan Carrott and Dafnis Prieto, Henry Threadgill and Make A Move have come out with a new sound to compliment Henry’s new compositions and methodology of composing and improvising. Make A Move is a very specific band for a very specific music, and the results from this session are the beginning of what may one day be seen as a revolution in music as important as any that has happened this century. Henry’s electric band has grown immensely since their last studio effort. Everbodys Mouth’s a Book documents what those who have been at Henry’s shows already know; he is one of the great composers of this time, and the release of a new Threadgill album is the planting of a sign post in the road of creative music.

muzycy:
Henry Threadgill (flute, alto saxophone)
Brandon Ross (acoustic guitar, electric guitar)
Bryan Carrott (vibraphone, marimba)
Stomu Takeishi (electric bass, bass guitar)

Audio Mixer: Bill Laswell

utwory:
1. Platinum Inside Straight
2. Don't Turn Around
3. Biggest Crumb
4. Burnt Til Recognition
5. Where Coconuts Fall
6. Pink Water Pink Airplane
7. Shake It Off
8. What To Do, What To Do

wydano: 2001
nagrano: 2001
more info: www.pirecordings.com