Lucas Pino: No Net Nonet

premiera polska: 2015-07-29
opakowanie: digipackowe etui
opis:
Jazz Forum - ocena * * * *:
Miło jest słyszeć polskiego muzyka na płycie rasowego amerykańskiego składu. Młody tenorzysta Lucas Pino z Phoenix jest nadzieją śro-dowiska jazzowego za Oceanem, grał z takimi sławami jak m.in. Dave Brubeck, Curtis Fuller, Benny Golson, czy Jimmy Heath. Amerykańska krytyka nie szczędzi mu pochwał.

I rzeczywiście, to nieludzko sprawny saksofonista, w dodatku naturalnie i z wdziękiem swingujący. Jego partie są plastyczne, często grane w oszałamiającym tempie, zupełnie jakby gra nie wymagała od niego najmniejszego wysiłku. Muzyka Pino oparta jest na fantastycznej, grającej z werwą i z iście amerykańskim drive’em sekcji rytmicznej, której serce to znakomity perkusista Colin Stranahan.

Nonet to skład, który daje spore pole do popisu dla aranżera. Zespół wykorzystuje te możliwości w sposób godny podziwu. Czasem brzmi prawie jak big band, zawsze jednak lekko, naturalnie, podkreślając urodę kompozycji. Napisali je, obok lidera, muzycy z zespołu (oprócz Homage A’Mitch Kurta Rosenwinkela). Wśród autorów znalazł się także nasz gitarzysta Rafał Sarnecki, którego temat Three Old Men from the Land of Aran został specjalnie napisany dla tego składu.

Cała płyta jest równa i na wysokim poziomie. Jeśli jednak miałbym wyróżnić jakąś kompozycję, to byłby to właśnie ten temat Sarneckiego – zaczyna się eterycznie, jakby wyłaniał się z niebytu i stopniowo nabiera tempa i dramaturgii, znakomicie została w nim wykorzystana sekcja dęta. Mamy tu też piękne partie solowe Sarneckiego.

To barwny, z wyo­braźnią zaaranżowany i perfekcyjnie zagrany album zawierający stuprocentowy, współczesny, amerykański jazz.
autor: Marek Romański
Pochodzący z Arizony nowojorski saksofonista tenorowy Lucas Pino przez długi czas stanowił niewątpliwą atrakcję koncertową występując w tak zacnych klubach jak m.in. Blue Note, The Jazz Standard, Smalls Jazz Club czy Dizzy. Od pewnego czasu muzyk koncertuje jednak na całym świecie odwiedzając m.in. Kanadę, Australię i kraje europejskie (w Polsce usłyszeć go można było m.in. w roku 2012 i 2014 w poznańskim klubie Blue Note). Jest niezwykle aktywnym sidemanem, z którego usług korzysta wielu cenionych muzyków jazzowych, a w Polsce znać go możemy także z płyt gitarzysty Rafała Sarneckiego: "The Madman Rambles Again" (2011) i "Cat's Dream" (2014).

Lucas Pino z powodzeniem pojawia się w składach tworzonych przez młodych muzyków, jak i wraz z jazzmanami tej miary co choćby Christian McBride, Benny Golson, Curtis Fuller czy David Sanborn. Jest absolwentem Brubeck Institute, który ukończył w 2007 roku, a główny wpływ na jego wypracowany styl wywarła zarówno muzyka grana przez Stana Getza jak i Johna Coltrane'a. W roku 2015 Lucas Pino doczekał się albumu firmowanego przez swój własny 7-osobowy skład, który wydała markowa wytwórnia Origin Records. Instrumentarium zespołu wyposażone jest w wyjątkową sekcję dęta tworzoną przez trzy saksofony, trąbkę i puzon. Poza tenorem lidera składu, słyszymy Alexa Lore (alt) i Andrew Gutauskasa (baryton), na trąbce gra Mat Jodrell, a partie puzonu należą do Nicka Finzera. Tak rozbudowaną sekcję dętą w tym międzynarodowym składzie wspierają: Rafał Sarnecki (gitara), Glenn Zaleski (fortepian) oraz Desmond White (kontrabas) i Colin Stranahan (perkusja).
Płytę "No Net Nonet" wypełniają w większości świeże i pomysłowe kompozycje lidera utrzymane w duchu bopowej tradycji, a także utwór Kurta Rosenwinkela ("Homage A'Mitch" ozdobiony świetnym solem perkusyjnym) i muzyków współtworzących nonet: Glenna Zaleskiego ("On The Road" z kapitalną stonowaną partią altową), Alexa Lore ("A Morning Walk") i Rafała Sarneckiego (kończąca płytę kompozycja: "Three Old Men From The Land Of Aran").

Słuchając tak dużego zespołu kierowanego przez młodego muzyka, który nie przekroczył jeszcze 30-tki, nie można wyjść z zachwytu nad niezwykłą harmonią składu z jednej strony. Z drugiej natomiast nad wyczuwalną w grze zespołu swobodą i, robiącymi wrażenie spontanicznych, interakcjami jakie napotykamy w niemal każdym z utworów. Mamy jednak do czynienia z artystami, jacy przegrali z sobą wiele godzin w ramach rozmaitych konstelacji koncertowych i niezliczonej ilości jam sessions. W tym nonecie każdy muzyk jest zarazem błyskotliwym solistą swobodnie i bez jakichkolwiek zahamowań kreującym swe partie. Mimo wyczuwalnej w grze swobody, każdy dźwięk podporządkowany jest melodii, harmonii i rytmowi.

O wielkiej sile albumu decydują również doskonałe kompozycje Lucasa Pino, świadczące o niecodziennej dojrzałości, doświadczeniu i ponadprzeciętnej pomysłowości kompozytorskiej.

Pośród tytułów znajdziemy m.in. otwierający album, dedykowany przez Pino przyjacielowi z dzieciństwa temat: "The Fox" i wyposażony w szybkie linie puzonu, oparty na dynamicznych riffach kontrabasu: "Orange".

Wytchnienie przynosi spokojny balladowy motyw dedykowany pianiście Charlesowi Lewisowi: "Sunday Play", wyróżniający się wyjątkowo piękną tenorową partią lidera, a w rytmie samby utrzymana jest kompozycja: "Where You Need To Be".
Płytę kończy kompozycja Rafała Sarneckiego znana już z albumu "Cats Dream" (2014): "Three Old Men From The Land Of Aran" inspirowana jedną z części komiksowej serii "Thorgal". Tutaj poznajemy jednak zupełnie inne oblicze tego utworu, którego charakter zdecydowanie odbiega od pierwotnej wersji, co w pełni uzasadnia ponowne nagranie tego tematu przez Sarneckiego, Pino, Zaleskiego i Stranahana (wszyscy oni bowiem brali udział w nagraniu "Cat's Dream").

Bogate organiczne brzmienie pełne ciepła i bopowego ducha. Muzyka na najwyższym światowym poziomie.
autor: Robert Ratajczak

All About Jazz * * * * 1/2:
So there is hope after all. With so much jazz these days soaring into realms that are often uncharted and at times unfathomable, it is a pleasure to hear groups such as tenor saxophonist Lucas Pino's No Net Nonet, which are remarkably creative even as they adhere to the basic precepts of melody, harmony and rhythm. Pino's new album, apparently the first under his own name, is awash in likable tunes (seven written by Pino), performed with dexterity and assurance by his world-class ensemble, which has had a regular gig at Smalls Jazz Club in New York City since March 2013.

As a measure of Pino's talent, consider that he wrote the snappy opener, "The Fox" (a tribute to childhood friend Elliott Fox), while he was a high-school student in Phoenix, AZ. Well, that wasn't really so long ago, as Pino has yet to reach the age of thirty. Since leaving high school, he has studied with Dave Brubeck at the Brubeck Institute, earned degrees from the New School and Juilliard, and performed at home and abroad with a number of renowned musicians including Benny Golson, Curtis Fuller, Jimmy Heath, Christian McBride, Carl Allen and David Sanborn. Now he leads his own group, and what a talented alliance it is. Everyone in the band is an ardent team player, and there are a number of resourceful soloists, not least of which is Pino himself who lists among his tenor influences Stan Getz, Lucky Thompson, John Coltrane and Michael Brecker.

As noted, the Nonet opens in high gear on "The Fox," whose muscular solos are by Pino, trombonist Nick Finzer, pianist Glenn Zaleski and drummer Colin Stranahan. Zaleski wrote the lyrical "On the Road" as a bow to Jack Kerouac's novel of that name. Trumpeter Mat Jodrell solos first, followed by Pino, alto Alex LoRe and Stranahan, each of them nestling comfortably within the framework. Pino composed the next five numbers, each one thematic and remindful of his persuasive musical imagination. "Orange" summons images of a burning volcano, "Strange Breakfast" recalls a morning meal in Poland, "Bankenstein" skewers the financial crisis of 2008, "Sunday Play" is an homage to Pino's mentor, Charles Lewis, and the samba "Where You Need to Be" depicts Pino's desire to sample the bright lights and excitement of NYC while living in Stockton, CA.

Zaleski arranged guitarist Kurt Rosenwinkel's eloquent "Homage a Mitch" (Borden, owner and patron saint of Smalls Jazz Club), while LoRe wrote "A Morning Walk" about his experience living in Boston and guitarist Rafal Sarnecki based his impassioned "Three Old Men from the Land of Aran" on a Polish comic book he read as a child. The most commendatory accolade that one can bestow on the various themes is that there is no clear favorite among them. Each one is well above the norm, as is the album as a whole. In other words, a superlative debut for Lucas Pino and his No Net Nonet.
By JACK BOWERS
Editor's info:
With his monthly residency at New York's Smalls Jazz Club, saxophonist Lucas Pino has developed his No Net Nonet into an exciting and deeply musical improvising ensemble. Performing all original compositions, the group forges new ground while maintaining a rich, organic, swinging center. Originally from Phoenix, Pino attended the Brubeck Institute, The New School and Julliard, where he received his Masters in 2011.

muzycy:
Lucas Pino - Tenor Saxophone
Alex LoRe - Alto Saxophone
Andrew Gutauskas - Baritone Saxophone
Mat Jodrell - Trumpet, Flugelhorn
Nick Finzer - Trombone
Rafal Sarnecki - Guitar
Glenn Zaleski - Piano
Desmond White - Bass
Colin Stranahan - Drums

utwory:
1. The Fox 6:00
2. On the Road 4:46
3. Orange 7:59
4. Strange Breakfast 6:07
5. Intro to Banksenstein 1:31
6. Bankenstein 6:45
7. Sunday Play 6:35
8. Where You Need to Be 6:35
9. Homage A'Mitch 8:44
10. A Morning Walk 6:39
11. Three Old Men from the Land of Aran 7:17

nagrano: Recorded by Aaron Nevezie at The Bunker Studio, Brooklyn, New York August 28th, 2013

more info: www.originarts.com