The Peter Brötzmann Chicago Tentet: Be Music, Night

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2015-01-09
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: Jewelcaseowe etui
opis:
Opis wydawcy:
Istniejący od stycznia 1997 roku Chicago Tentet to zespół wielkich indywidualności sceny muzyki improwizowanej. Ten międzynarodowy skład, przez który przewinęli się m.in. William Parker, Toshinori Kondo czy Roy Campbell w listopadzie 2004 roku zarejestrował nowy materiał (Peter Brötzmann - bass clarinet, b-flat clarinet, Mats Gustafsson - baritone sax, bass clarinet, Ken Vandermark - baritone sax, b-flat-clarinet, Joe McPhee - trumpet, alto sax, Jeb Bishop - trombone, Fred Lonberg-Holm - cello, Kent Kessler - bass, Paal Nilssen-Love - drums, Michael Zerang - drums, Mike Pearson - voice), który w 2005 roku ukazał się dla chicagowskiej wytwórni OKKA DISK.
www.tin.pl
"...W paraorkiestrowym pomyśle Brötzmanna główną rolę odgrywają muzycy amerykańscy i jednak nie europejska, lecz amerykańska wizja muzyki. Każdy z uczestników tego projektu ma za sobą różnorodne doświadczenia, każdy ma coś do zaproponowania, żaden nie jest muzykiem sesyjnym, każdy nieustannie szuka czegoś nowego, a jednak pomysł zebrania ich wszystkich na jednym nagraniu przyniósł efekt zdumiewający..."
diapazon.pl; 01/10/2005
'...Wieść niesie, że sam Peter Brötzmann miał być podekscytowany tym projektem muzycznym. Jeśli w istocie tak było, to ekscytacja ta znajduje swe dobre uzasadnienie w materiale muzycznym wypełniającym ten właśnie album, wydany kilka miesięcy temu przez Okkę. I trudno się temu dziwić wszak chicagowski tentet Brötzmanna uchodzi słusznie za najznakomitsze w ostatnich latach (obok kwartetu Die Like A Dog) objawienie potencjału artystycznego niemieckiego saksofonisty...to bez wątpienia jeden z najlepszych jazzowych albumów tego roku - przypominający o korzeniach i śmiało wypatrujący nowego. Za sprawą swej 'niełatwej przystępności' godny wysłuchania szczególnie przez tych wszystkich, którym jazz, z niezrozumiałych względów, kojarzy się wyłącznie z odgrzewanym standardem 'temat-solówka', zaś każda śmielsza improwizacja przyprawia o ból głowy. Brötzmann jak zwykle przypomina o pryncypiach i nie jest to lekcja, którą wolno nam przegapić.' [Dariusz Brzostek]GAZ-ETA; 0
'...Poezja ilustrowana muzycznie. Erotyki Kennetha Patchena czyta Mike Pearson, muzycy przygrywają. Brzmi zajebiście, nieprawdaż? W tentecie na samym przedzie obok lidera - Ken Vandermark i Mats Gustafsson. Rzewnie zawodzą, najpiękniej jak potrafią. Tuż za nimi Joe McPhee i Jeb Bishop. Czy puzon jest najprzydatniejszy w aspekcie sonorystycznym? Ważnym muzykiem zdaje się być Fred Lonberg-Holm, używający niekiedy wiolonczeli na sposób elektryczny. Niekiedy brzmi jak późny Hendrix. Kluczowym utworem jest 40 minutowa część druga, gdzie głos recytującego jest ustawicznie kontrapunktowany muzyką. Zadziorną, acz chwilami melancholijną. Sonorystyka (nadużywam określenia, ale jestem po lekturze 'Glissando' i rozumiem znaczenie terminu...), kameralistyka, free jazz splatają się ze sobą tworząc niemal genialny oddech dla każdego słowa poezji. Ta zaś - chwilami piękna, chwilami niezrozumiała, biegnie wraz z tymi dźwiękami od jednego do drugiego ucha. Wielka muzyka, ale uwaga - wymaga dużego skupienia. Jak wejdziesz głęboko, to nie popuści. Ale to w końcu erotyki..... Bądź muzyką, Nocy, bądź wiatrem, Niebo.... Jesteś osadą, a ja nieznajomym...[Andrzej Nowak]
Płyta zajęła 5 miejsce w plebiscycie Diapazon.pl na jazzową album roku 2005.

muzycy:
Peter Brötzmann - bass clarinet, b-flat clarinet
Mats Gustafsson - baritone sax, bass clarinet
Ken Vandermark - baritone sax, b-flat-clarinet
Joe McPhee - trumpet, alto sax
Jeb Bishop - trombone
Fred Lonberg-Holm - cello
Kent Kessler - bass
Paal Nilssen-Love - drums
Michael Zerang - drums
Mike Pearson - voice

utwory:
1. Part 1 12:40
2. Part 2 41:36
3. Part 3 10:53

wydano: 2005
nagrano: 2004
more info: www.okkadisk.com
more info2: www.kenvandermark.com