Aeter

opis:

Zespół powstał jesienią 1994 roku w Kopenhadze podczas czterodniowego sympozjum muzyków 'Encounter Festival'. Sekcją tego tria jest dwóch znakomitych duńskich muzyków: Peter Friis Nielsen - bas, oraz Peter Ole Jorgensen - perkusja. Wspólny dorobek tego duetu został udokumentowany w postaci szeregu wydanych albumów płytowych, należy również dodać, że, na co dzień stanowią sekcje rytmiczną znanego niemieckiego saksofonisty Petera Brotzzmana oraz francuskiego gitarzysty Marca Ducret.

Podczas koncertu trio zaprezentuje nowy program. Podstawę do improwizacji tworzą kompozycje trojga muzyków. Jest to bez wątpienia bardzo ciekawe zjawisko muzyczne, prezentujące zderzenie dwóch kultur, współczesnej muzyki improwizowanej słowiańskiej i skandynawskiej.

Mikołaj Trzaska - kompozytor, saksofonista, klarnecista basowy. Współzałożyciel grupy Miłość, jeden z głównych filarów 'sceny yassowej', lider Łoskotu. Współpracował z Lesterem Bowie, Peterem Brotmannem, Jochnem Tchicai, Tomaszem Stańko, Noelem Akchote oraz Joe Giardullo. Autor kilkudziesięciu płyt. Początek jego sukcesu zapoczątkowała współpraca z duetem instrumentalno-kompozytorskim, Marcinem i Bartłomiejem Olesiami. Obecnie uważany jest za jednego z najciekawszych i najwybitniejszych poszukujących muzyków jazzowych w Polsce.

Peter Friis Nielsen - bass. Urodzony 1948 w Kopenhadze (Dania). Czołowy basista sceny skandynawskiej. Współpracował z takimi wielkimi saksofonistami jak: John Tchicai i Evan Parker. Współpracował także z bardzo dobrze znaną w Polsce, perkusistką, Marilyn Mazur, ponadto pracował z Marciem Ducret. Louisem Moholo, Kennethem Knudsen, Lotte Anker, Hasse Poulsen, Jesperem Zeuten, Pierre Dorge.

Peter Ole Jorgensen - perkusja, producent, kompozytor. Jest obecnie jedną z najważniejszych postaci (freeform/improscene) skandynawskiej sceny muzyki improwizowanej. Jest uczestnikiem takich składów jak, Sweetheart in a Drugstore, David Thomas & Foreigners, The Wild Mans Band z Peterem Brotzmannem, Cockpit Music, Global Guaranty Orchestra, Ghost In The Machine z Evanem Parkerem a takze Dog God.

Miał okazję współpracować i nagrywać z takimi muzykami jak: David Moss, Phil Minton, Axel Dorner, Steve Lacy, Mats Gustafsson, Thomas Lehn, John Tchicai, Frank Lowe, David Thomas, Evan Parker, Alan Silva, Pat Thomas, Peter Brotzmann, Johannes Bauer, David Moss, Herb Robertson, & Sirone.

Najnowsza płyta wydana nakładem skandynawskiej wytwórni Ninth World Music zawiera 14 niezbyt długich, ale bardzo wyrazistych i zróżnicowanych kompozycji. Całość nagrana w czerwcu 2006 w Ninth World Studios pozwala skonfrontować wrażeniami z wcześniejszymi nagraniami koncertowymi.



diapazon.pl
Komentując relację z gdańskiego koncertu Mikołaja Trzaski z Trio X pozwoliłem sobie skonstatować, iż rzeczony saksofonista definitywnie wkroczył do panteonu wybitnych współczesnych muzyków jazzowych. Ta płyta jest tak zwaną kropką nad 'i". Posłuchajcie, a zrozumiecie.... To już czwarta płyta Trzaski z Friisem Nielsenem, pierwsza z Joergensenem w ramach jego świetnego duńskiego wydawnictwa Ninth World Music (polecam prawie cały katalog!). Każda następna jest lepsza od poprzedniej i dowodzi wciąż niebywałego progresu w grze muzyka znad Wisły. To znakomita okazja, by dogłębnie poznać trzaskowe środki wyrazu, by choć płyta firmowana jest zespołowo, to gry Mikołaja jest tu najwięcej. Wspaniała płyta!

Kolejną kropką nad 'i" niech będzie wspólna płyta Trzaski z Joe McPhee i Jayem Rosenem! Ciekaw jestem, czy jedyny papierowe pismo jazzowe w Polsce w ogóle odnotuje fakt ukazania się tych wydawnictw, pośród zalewu wydawnictw naszych lokalnych odtwórczych gwiazdek dżezowych. Na rozkładówkę nie liczę.
autor: Andrzej Nowak

diapazon.pl, 2007-11:
'...Pod nazwą Volume kryje się bowiem obok niego - grającego na tej płycie na saksofonach - dwójka skandynawskich muzyków: basista Peter Friis Nielsen i używający perkusji i perkusjonaliów Peter Ole Jorgensen. Ich najnowsze wspólne przedsięwzięcie to 14 krótkich, ale niezwykle intensywnych kompozycji. Niemal w każdej z nich daje znać fascynacja całej trójki muzyków nieograniczonymi możliwościami otwartej formuły improwizacyjnej - artyści nie idą ani przez chwilę na artystyczne kompromisy, nie podają łatwych, powtarzających się tematów, nie bawią się w konstruowanie prostych melodii. Większość kompozycji przypomina raczej szaleńczy wyścig, gonitwę dźwięków, lawinę narastającą z każdą kolejną minutą. Co więcej - każda z nich jest bardzo gęsta od dźwięków. Nawet jeśli brzmiący bardzo ciepło i miękko, niemal tłusto bas Nielsena i rozbiegane we wszystkie strony dźwięki saksofonów Trzaski zostawiają jeszcze ciut miejsca w muzycznej tkance któregoś z utworów, natychmiast wypełnia je Jorgensen dźwiękami swoich perkusjonaliów. Czasem brzmią one niemal rockowo, ale częściej - organicznie, etnicznie i naturalnie...'
[Łukasz Iwasiński]
cała recenzja dostępna na www.diapazon.pl



Gazeta Wyborcza-Co Jest Grane, 11.04.2008


Trzaska/Friis Nielsen/Jorgensen - Volume: Aeter
McPhee/Trzaska/Rosen - Intimate Conversations

Tercety Mikołaja Trzaski

Oto podwójna dawka surowego jazzowego mięsa. Ryzykancka muzyka i dwa improwizujące zespoły z najlepszymi w swej klasie instrumentalistami. W obu - Mikołaj Trzaska, saksofonowy chuligan z Gdańska

Kiedy Trzaska nagrał płytę z Andrzejem Stasiukiem, donosiły o niej kolorowe pisma. Potem wszystko wróciło do normy i Trzaska znów zajął miejsce na granicy medialnego niebytu. Wydane jakiś czas temu płyty 'Aeter" i 'Intimate Conversations" doczekały się żywszych reakcji za granicą niż w Polsce. W zespole Volume były członek Miłości i założyciel Łoskotu współpracuje ze znakomitymi Duńczykami: Peterem Ole Jorgensenem (perkusja) i Peterem Friisem Nielsenem (bas). - Ten basista jest geniuszem - twierdzi Trzaska. Prawda! Niezwykła intuicja i wyobraźnia musi kierować tym nieprzewidywalnym, bulgocząco-plumkającym pochodem. Bas działa jak żelatyna, zagęszcza przestrzeń, w której rozpuszcza się barwna (oprócz klasycznego zestawu, także muszelki czy dzwonki) pulsacja Jorgensena i ziejący płomieniami albo mokry od łkania ton Trzaski. 'Aeteru" można w ostateczności wysłuchać przy zmywaniu, ale już intymne konwersacje Trzaski z legendą awangardy jazzowej Joe McPhee i Jayem Rosenem, perkusistą jego Trio X, wymagają całkowitego poświęcenia. Czwartym muzykiem jest tu cisza, a i abstrakcyjność improwizacji wyższa o poziom. Mistrz przemawia ciemnym głosem saksofonu tenorowego, Trzaska odpowiada od góry - zwiewnym altem i od dołu - dmuchawą klarnetu basowego. Wsłuchanie się w rozmowę pełną podskórnych, czasem gwałtownie wybuchających, emocji jest wyczerpujące. Satysfakcja z wejścia w ten kameralny świat - ogromna.
autor: Jędrzej Słodkowski