Marion Brown / Dave Burrell: Live At The Black Musicians’ Conference, 1981

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2019-01-31
opakowanie: Jewelcaseowe etui
opis:
multikulti.com - ocena * * * * 1/2:
Wydarzyło się to w kwietniu 1981 roku, kiedy to na Uniwersytecie w Massachusetts odbyła się tygodniowa Black Musicians’ Conference. Składały się na nią warsztaty, koncerty i wykłady. Całość koordynowana była przez Archiego Sheppa i Romana Wigginsa.
Koncertem otwierającym Black Musicians’ Conference był duetowy występ Mariona Browna i Dave'a Burrella. Z perspektywy fana jazzu A.D. 2019, Przyzwyczajonego do wielkiego nadmiaru, najczęściej niestety niepotrzebnych wydań na płytach koncertowych nagrań, taka informacja najpewniej umknie naszej uwadze. Warto jednak zwrócić uwagę, na co najmniej trzy, zmieniające ocenę nagrania fakty.

Po pierwsze miejsce, gdzie zarejestrowano koncert. Tego typu impreza jak Black Musicians’ Conference to wielka rzadkość w historii amerykańskiego jazzu, lokalizacja jej w jednym z kilku najważniejszych ośrodków akademickich na świecie też nie była przypadkowa. Ranga tej imprezy była niebagatelna, artyści zaproszeni na konferencję czuli zapewne tę wyjątkowość. To wzmacnia zdolność artystycznej koncentracji i determinuje muzyków do prawdziwie kreatywnych działań.

Po drugie obsada, Marion Brown to jeden z najwspanialszych alcistów w historii kreatywnego jazzu, do tego nadal bardzo mało znany. NoBusiness Records ma zasługi w przywracaniu pamięci o jego wyjątkowości, wystarczy wspomnieć wspaniałe nagranie The Group [Ahmed Abdullah / Marion Brown / Billy Bang / Sirone / Fred Hopkins / Andrew Cyrille] "Live" (NoBusiness Records, 2013). Mariona Browna spotykamy na "Ascension" Johna Coltrane'a (Impulse!, 1966), współpracował także z Anthony'm Braxtonem, Muhalem Richardem Abramsem czy Ahmedem Abdullahem.
Pianista Dave Burrell, jeden z największych jazzowych erudytów, łatwość, z jaką eksplorował jazzową pianistykę, od Jelly'ego Roll Mortona po Cecila Taylora jest imponująca.
Tych dwoje muzyków było członkami zespołów Archie'go Sheppa, któż nie zna ich wspólnych płyt "Three For Shepp" (Impulse !, 1967), "Juba-Lee" (Fontana, 1967), i "Live In Japan" (DIW, 1983). Marion Brown i Dave Burrell to giganci jazzu!

Po trzecie w końcu, płyta "Live At The Black Musicians’ Conference, 1981" nie jest reedycją, nie jest "białym krukiem czarnego krążka", tak jak to często bywa, ten materiał nigdy dotąd nie został wydany, to jego światowa premiera.

Mark Corroto z All About Jazz porównuje to nagranie do klasycznej sesji "Duke Ellington & John Coltrane" (Impulse!, 1963), i trudno się temu dziwić. Mamy bowiem do czynienia z nagraniem wyjątkowym, dwa tematy Billy'ego Strayhorna ("My Little Brown Book" i "Lush Life"), dwa Mariona Browna ("Gossip / Fortunado" i "La Placita") i trzy Dave'a Burrella ("Punaluu Peter", "Pua Mae ’Ole" i "Crucifacado") układają się w przemyślaną, niezwykle ciepłą, ożywczą opowieść, w której poszczególne wątki snute są w bardzo delikatny, wysublimowany sposób. Bez względu na to czy bazą jest radosny temat ("Gossip / Fortunado", "La Placita"), czy klasyk ("Lush Life"), czy w końcu słodko-gorzkie kompozycje Dave'a Burrella, obaj muzycy wydobywają na wierzch oryginalne, osobiste tony.

"Live At The Black Musicians’ Conference, 1981" to nagranie zaskakująco nieawangardowe pod względem formalnym, lecz przy tym zaskakująco angażujące emocjonalnie.
autor: MAd
Copyright © 1996-2019 Multikulti Project. All rights reserved

All About Jazz * * * * 1/2:
One of the benefits of our digital music world is the ability to drive deeply into the jazz narrative. By that I mean, preserving the story of important musicians, the ones whose story was omitted from the Ken Burns' CliffsNotes history of jazz. Without a few labels and several producers, musicians like Bobby Naughton, Clifford Thornton, Jacques Coursil, and Marion Brown, might be lost forever. Well, at least to those of us who aren't avid crate digging vinyl freaks.

Live at the Black Musicians' Conference, 1981 is not a re-issue of a long lost LP, but a time capsule sent to the future (now) to awaken adventurous listeners to music's rich history. The setting was a week-long collection of workshops, concerts, lectures at UMass Amherst coordinated by Archie Shepp and Roman Wiggins. The opening concert was this duo between Marion Brown and Dave Burrell who was a substitute for Hilton Ruiz. The pianist was not just any old stand-in. Burrell and Brown had a history together, recording together on Brown's now classic Three For Shepp (Impulse!, 1967), and the long out-of-print Juba-Lee (Fontana, 1967), and Live In Japan (DIW, 1983). In between Burrell's early years in New York performing fire music with Archie Shepp and Pharoah Sanders and this 1981 date, the pianist had steeped himself in the jazz tradition. He was just as comfortable with the music of Jelly Roll Morton as that of Cecil Taylor. Later he would go on to record exceptional music with saxophonist David Murray, and today has become a 21st century jazz patriarch.

This live recording is analogous to the classic session Duke Ellington & John Coltrane (Impulse!, 1963), if not only because the pair cover two Billy Strayhorn compositions, "My Little Brown Book" and "Lush Life," but because they take it upon themselves to project maximum warmth with this music. The Strayhorn songs are cradled lovingly and performed as if the two had nothing to prove to each other or the audience. Indeed, they didn't.

The theme constant here is a musical gentleness. Brown's "Gossip/Fortunado" is a vehicle of investigation and interplay. Brown provides momentum and Burrell accompanies, filling and expanding the spaces the music allows. The pianist draws as much from Morton as he does from Monk and Duke here, a fitting complement to Brown's matured and delicate tone. Even though both of these musicians had their sound forged in the 1960's New York free jazz fires, this reunion opted for a suspension of hostilities.
By MARK CORROTO

Downtown Music Gallery:
Simple incredible! Alto saxist Marion Brown’s first two records as a leader were on the seminal ESP label. He also collaborated with John Coltrane (for ‘Ascension’), Burton Greene, Archie Shepp & Gunter Hampel. His music evolved beyond the ‘Free jazz’ tag in the seventies, working with Anthony Braxton, Han Bennink, Muhal Richard Abrams & Ahmed Abdullah. By the late seventies/early eighties, Mr. Brown toured and recorded with Philly pianist Dave Burrell in a quartet (in 1979) as well as a duo, which was recorded live at the University of Mass in April of 1981. Both Mr. Brown and Mr. Burrell contribute 2-3 songs each as well as including two songs from Billy Strayhorn.

Although both of these musicians are more known for the further out, freer and freakier playing, they are also learned jazz players who draw from the entire history. Starting with Mr. Brown’s “Gossip/Fortunado”, a tasty gem of song, warm and elegant like great tea on a cold day. Marion Brown’s tone here is most sublime, tasty, refreshing and taking it out only slightly. Marion Brown’s “La Placita” sounds like standard, sorry of like “Music Matador” (covered by Eric Dolphy), it has most jubilant, uplifting melody with some superb, beboppish sax from Brown, spinning quickly and effortlessly in the last section. On Billy Strayhorn’s “My Little Brown Book”, Mr. Brown’s bittersweet tone shows that he has learned a lesson from the long history of saxists for the Ellington clan, like Johnny Hodges. Dave Burrell’s “Crucificado” was once covered by my fave jazz singer Joe Lee Wilson and it is a standard of sorts. Hearing that wonderful melody brings back so many memories, making me smile and even sing along. A most perfect ending for this disc is Billy Strayhorn’s classic, “Lush Life”, which gets a most stirring version. Instead of getting some fire/free music, what we find here is something equally engaging, dealing more with our heartstrings than the usual screaming demons of the sixties.
by Bruce Lee Gallanter, DMG

muzycy:
Marion Brown - alto saxophone
Dave Burrell - piano

utwory:
1. Gossip / Fortunado (Marion Brown) 17:57
2. La Placita (Marion Brown) 8:36
3. My Little Brown Book (Billy Strayhorn) 6:19
4. Punaluu Peter (Dave Burrell) 16:08
5. Pua Mae ’Ole (Dave Burrell) 5:33
6. Crucifacado (Dave Burrell) 10:22
7. Lush Life (Billy Strayhorn) 10:13

nagrano: Recorded at the Black Musicians’ Conference, University of Massachusetts Amherst, Massachusetts, 10th April, 1981

more info: www.nobusinessrecords.com