Ecstasy Project: They Were P

opis:
Opis Wydawcy:
Rafał Gorzycki & Ecstasy Project promują właśnie najnowszy, piąty album grupy pod tytułem: "They were P." (premiera: 10.2011). Jest to jubileuszowa płyta, zwieńczająca 10 lat pracy zespołu, będąca swoistym podsumowaniem stylu i języka muzycznego stworzonego przez artystów. Poprzedni, dwupłytowy album koncertowy: Ecstasy Project "Reminiscence Europae" prezentował nowe utwory grupy oraz wersje koncertowe utworów z albumu "Europae", druga płyta to koncertowe DVD z europejskiego tournee.

Debiutancki album Ecstasy Project pojawił się na rynku w 2001 roku nakładem znanej wytwórni Not Two z Krakowa. W 2005r. EP wydał drugi album "Realium", nakładem amerykańsko-polskiej wytwórni Polish Jazz Network. Utwór z tej płyty pojawił się na ważnej, dwupłytowej kompilacji "The Best of Polish Jazz 2005" wśród największych sław polskiej sceny jazzowej.

Założycielem i liderem zespołu jest perkusista Rafał Gorzycki, muzyk o przygotowaniu klasycznym i jazzowym. W roku 2010 nominowany z kwartetem Dziki Jazz do Nagrody Polskiej Akademii Fonograficznej "Fryderyki". Jest także współzałożycielem grupy Sing Sing Penelope. Podsumowując rok 2006 magazyn "Playboy", "Gazeta Wyborcza" i portal "Onet" uznały Rafała Gorzyckiego i jego projekty za najważniejsze zjawiska muzyczne minionego roku, obok Tomasza Stańki, Braci Oleś czy Rafała Blechacza.

Jazz Forum, 2012-07, ocena: * * * * 1/2:
Perkusista Rafał Gorzycki to w ostatnich latach jedna z najaktywniejszych postaci rodzimej jazzowej alternatywy (współtworzy on także recenzowane poniżej zespoły Sing Sing Penlope i A-Kineton)
Co ciekawe - jego najbardziej osobisty, autorski projekt jest, w porównaniu z innymi grupami, w których się udziela, najmniej osadzony w jazzowej tradycji. Formacja, o której tu mowa, Ecstasy Project, istnieje od dekady i w tym czasie jej język uległ istotnym zmianom. Od kilku lat uprawia osobliwą mieszankę kameralistyki, jazzu i free improv, łącząc brzmienia perkusji, basu, fletu, skrzypiec oraz wibrafonu. O jej sukcesie w znacznej mierze decyduje szalenie wysoka klasa tworzących zespół, klasycznie wykształconych instrumentalistów, z których część na co dzień para się wykonawstwem muzyki współczesnej.
Kompozycje wypełniające "They Were P" są dość zróżnicowane - mamy tu zarówno statyczne, minimalistyczne abstrakcje przywołujących ducha choćby Mortona Feldmana, jak i (rzadziej) jazzowy drive. To muzyka wielu, choć zwykle raczej stonowanych nastrojów. Niekiedy panowie potrafią przemówić w bardziej bezpośredni sposób, za pomocą rześkiego, komunikatywnego tematu, ale równie często ich kreacja skupia się na operowaniu półcieniami, kontemplowaniu szczegółów. Wszystko to spaja jednak charakterystyczna liryczna, nostalgiczna aura. Rafał rozsądnie wykorzystuje wirtuozowski potencjał formacji - nie ma tu popisów, jest odpowiednia powściągliwość i dobrze pojęta elegancja.
Maestria muzyków przejawia się w umiejętności płynnego łączenia precyzyjnie, ściśle zapisanych fragmentów z momentami improwizacji, a także w wykonawczych niuansach. Całość zagrana jest w sposób nienaganny, z akademicką pieczołowitością, dbałością o wszelkie subtelności. Kompozycje, nawet gdy podchwycą jazzową motorykę i osiągną nieco bardziej ekspresyjne rejony, nie zatracają tych przymiotów, cały czas zachowując lekkość, kameralistyczny kunszt, szlachetność.
Wielu fanów jazzu, zwłaszcza nieobytych ze współczesną kameralistyką, omawiany tu album może znudzić. Nie należy jednak się zniechęcać - przy odrobinie skupienia i cierpliwości wrażliwy słuchacz dostrzeże w nim dużo powabu!
autor: Łukasz Iwasiński

polish-jazz.blogspot.com:
Rafał Gorzycki retains low profile but he is nonetheless one of leading figures in young Polish Jazz. His main feature is open-mindedness. His projects are varied and comprise mainstream, avantgarde and chamber music. He collaborated or co-leadered such important bands as Maestro Trytony, Sing Sing Penelope, Dziki Jazz or Ecstasy Project. This last venture is recognized not only in Poland but also abroad what is evidenced by this very favourable review of his last album "Reminiscence Europae" (2008). Musically speaking it is an elegant mixture of modern chamber music with free jazz aesthetics. Not too sophisticated for average and not too obvious for advance listener this release is good example how well ambitious and accessible elements in jazz can be merged together when in hands of talented and able musicians...
by Maciej Nowotny