PHICUS - Ferran Fages, Àlex Reviriego, Vasco Trilla: Plom

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2017-09-08
seria wydawnicza: Spontaneous Music Tribune Series is dedicated to iberian free improvised music
kontynent: Europa
opakowanie: Triplefoldowe etui
opis:
Liner Notes by Andrzej Nowak, Trybuna Muzyki Spontanicznej
Polish:
Seria wydawnicza „Trybuny Muzyki Spontanicznej” zaprasza za kolejną muzyczną podróż do Barcelony! Po kwartecie Völga i orkiestrze Memoria Uno, czas na skromne trio, o jakże dynamicznej nazwie Phicus.

Ferran Fages, znacząca postać europejskiej awangardy, gitarzysta, a także wytrawny eksplorator dźwięków elektronicznych i elektroakustycznych, zagra na gitarze elektrycznej. Wspierać go będzie niebywała para instrumentalistów, którą zdążyliście już poznać, obcując z kwartetem Völga - Àlex Reviriego na kontrabasie i Vasco Trilla na perkusji i perkusjonaliach.

Siedem improwizowanych fragmentów o tajemniczych tytułach. Zwarta opowieść, która dramaturgicznie budowana będzie na antonimach: hałas – cisza, emocje – uspokojenie, chaos – skupienie. „Szklista” gitara w opozycji do „czupurnego” kontrabasu, który lubi zaśpiewać i bystrej perkusji, która zwinnie interpretuje sytuację sceniczną. Przekornie, mimo użycia gitary elektrycznej, na płycie dominować będą dźwięki akustyczne lub elektroakustyczne.

Jeśli zapytacie o tropy gatunkowe, doby nie starczy, by je wszystkie wskazać. Zatem tylko te najmniej chybione - medytacje bez struktury kompozycyjnej, mające z tyłu głowy estetyczny kolokwializm Velvet Underground, smak wczesnego Sonic Youth, no i … co by się stało, gdyby Keiji Haino spotkał w ciemnym zakamarku placu Robadors nobliwych Panów z AMM.

English:
“Spontaneous Music Tribune” publishing series invites you to take another musical journey to Barcelona! After Völga quartet and Memoria Uno orchestra, it is time for a modest trio called dynamically as Phicus.

Ferran Fages, an important figure in the European avant-guard, a guitarist and an proficient explorer of electronic and electro-acoustic sounds, plays the electric guitar. He is supported by an astonishing pair of instrumentalists that you have already metwith while listening to Völga quartet - Àlex Reviriego on double bass and Vasco Trilla on drums and percussion instruments.

Seven improvised fragments carrying mysterious titles. A concise story built dramatically on the antonyms: noise - silence, emotion - serenity, chaos - focus. “Glassy” guitar in opposition to “vigorous” double bass which likes to tune and lively drums providing a nimble interpretation of the scenic situation. Perversely, despite the use of electric guitar, the album
is dominated by acoustic and electro-acoustic sounds.

If you ask about genre associations, a day is not enough to point them all. Thus, to mention only the least mistaken ones – meditations without compositional structure, Velvet Underground with aesthetic colloquialism at the back of the mind, the taste of the early Sonic Youth, and finally… what would happen if Keiji Haino met the noble man of AMM in the dark corner of Robadors square.

Maciej Lewenstein, the author of the book “Polish Jazz Recordings and Beyond”, is the patron of the Spontaneous Music Tribune Series

opduvel.com - Eigenwijs over muziek en herrie:
Twee van de leden van Völga treffen we aan in het trio Phicus: contrabassist Àlex Reviriego en drummer Vasco Trilla. Het derde lid van het trio is gitarist Ferran Fages, een avant-gardistisch ingestelde muzikant die elektronische en elektro-akoestische experimenten niet schuwt. De bezetting van Phicus zou doen vermoeden dat we met een rockformatie van doen hebben, maar Plom bestaat uit zeven volledig geïmproviseerde werken.

En recht vooruit musiceren is er niet bij. Het trio zet vol in op freejazz. Thema’s zijn ver te zoeken en het spel van de drie muzikanten is volledig vrij. Die muzikanten zijn volledig aan elkaar gewaagd. Fages klinkt in opener ‘Clor 1’ niet ver boven de ritmesectie uit, want die staat ook in de mix op gelijkwaardige voet met de gitarist. Vooral Reviriego klinkt luid en zijn alsmaar doorgaande spel vormt een stevige basis voor de geluidsexperimenten van Fages. Trilla toont zich hier een drummer die de baspartij omspeelt en zijn eigen gang gaat zonder te veel fratsen.

In het korte en energieke ‘Plom 1’ wordt een bak noise opengetrokken en gaat het trio ruim twee minuten voluit. Noiserock met een jazzritme. Als contrast begint ‘Crom 1’ aftastend, met ijle klanken van gitaar, bas en cimbalen. De bas speelt verderop een grommend patroon, waar Fages zijn soms bijna als klankschalen klinkende gitaartonen doorheen speelt. Trilla is percussief in de weer met staafjes en belletjes. De bas schiet de hoogte in en zijn spel is leidend; de gitaar legt de accenten. Wanneer Reviriego lange lage noten gaat spelen, treedt het spel van de gitaar meer naar voren, evenals het spel op de bekkens van Trilla. Het lange abstracte stuk is spannend van begin tot eind.

‘Crom 2’ sluit aan bij ‘Crom 1’. Aftastend spel klinkt in het begin, met hoge noten van de bas en galmende geluiden van de gitaar. De rust blijft niet, want Reviriego speelt een onrustig motief, waar Fages met zijn klankenspel op reageert. De gitarist scheurt niet en maakt geen herrie om te scoren, maar creëert zorgvuldig klanken die soms industrieel aandoen. Trilla doet de intensiteit toenemen met luid trillende percussie. Er ontstaat een samenklank die doet vermoeden dat meer dan drie muzikanten aan het werk zijn, maar het zijn er toch echt maar drie. In het laatste gedeelte voeren zware bastonen de boventoon, met belletjes en gitaarschraapsels als accenten.

De naam Keiji Haino doemt op bij ‘Plom 2’, niet alleen door het gitaarspel maar ook door de robuuste ritmesectie. Net als bij het eerste deel van ‘Plom’ overheerst de noise in het gitaarspel, terwijl bas en drums vrij daaronder bewegen. ‘Clor 2’ is dan weer abstracter en experimenteler van aard, met speelse percussie, veelzijdig basspel en gitaarklankenonderzoek. Het album wordt besloten met ‘Crom 3′, waarin Reviriego hoge tonen speelt, Fages’ gitaar bijna als steeldrums klinken en Trilla onder andere met brushes en een trillend bekken in de weer is.

Zo eindigt op spannende wijze dit album van een trio dat abstracte, avant-gardistische muziek maakt met een enkele noise-uitbarsting. Het is een combinatie die uitstekend werkt.

muzycy:
Ferran Fages: electric guitar
Àlex Reviriego: double bass
Vasco Trilla: drums

utwory:
1. Clor 1
2. Plom 1
3. Crom 1
4. Crom 2
5. Plom 2
6. Clor 2
7. Crom 3

total time - 43:58
wydano: 2017-09-08
nagrano: Recorded at Saudades Studio by Denys Sanz on November 4th, 2016
Mixed and mastered by Ferran Conangla
Cover Design by Witold Oleszak
producers: Ferran Fages, Àlex Reviriego, Vasco Trilla
executive producer: Tomasz Konwent & Andrzej Nowak

more info: www.multikulti.com
more info2: www.phicus.band