Radek Wośko Atlantic Quartet: Surge

Modern Jazz / Indie Jazz
premiera polska: 2019-10-07,
Wydawnicto Audiofilskie
seria wydawnicza: Jazz Series
kontynent: Europa
kraj: Polska
opakowanie: Triplefoldowe etui
opis:
multikulti.com:
Radek Wośko Atlantic Quartet, powołany do życia w roku 2016 przedstawia swoją drugą płytę. Po debiutanckiej "Atlantic" (Multikulti Project, 2016), która nagrana została z udziałem Gilada Hekselmana, przyszedł czas na premierowy materiał.

O debiucie Piotr Bielawski (etherjazzu.pl) tak pisał ... Proszę dokładnie posłuchać płyty Atlantic, odkrywając, z jaką dokładnością opisuje miejsca, zdarzenia i emocje. Proszę skupić się na każdym najdrobniejszym jej elemencie, by przekonać, jak wiele zawiera wydarzeń, których jesteśmy uczestnikami, a nie tylko obserwatorami.
A kiedy już państwo niespodziewanie stwierdzą, że naprawdę się przenieśli do odległych miejsc, których wcześniej nie znali, będzie to najlepszym potwierdzeniem, jak wiele emocji zostało ukrytych w tej muzyce...

Adam Baruch (polish-jazz.blogspot.com) z kolei pisał ... It is a wonderfully crafted Jazz-Rock Fusion album, perfectly executed by the musicians on board and accessible to a very wide range of music lovers, which hopefully will result in at least some commercial success...

Tomasz Janas (IKS) ... Olśniewająco jasna, czysta muzyka, pełna przestrzeni i niewymuszonej wirtuozerii przekonuje, że swoboda interpretacyjna, techniczne czy artykulacyjne mistrzostwo nie przeszkadzają w pełnym emocji, uduchowionym, "klimatycznym" graniu...

Na najnowszej płycie Gilada Hekselmana zastąpił norweski gitarzysta Stian Swensson. Materiał został zarejestrowany podczas sesji w The Village Recording w Kopenhadze 18 marca 2019 roku. W ten oto sposób autorska fuzja melancholii skandynawskiego jazzu, emocjonalności słowiańskich korzeni z motoryką nowojorskiego down-town znalazła idealną postać.
Editor's info:
"Surge" by Radek Wośko Atlantic Quartet will officially premiere on October 7th on Multikulti Project.
It is continuation work of the project "Atlantic" by Radek Wośko Atlantic Quartet with Gilad Hekselman (Multikulti Project, 2016), one of the most sensitive ensembles last years.
Søren Gemmer, Stian Swensson, Mariusz Praśniewski and Radek Wośko it is a full passion quartet, their music is lyrical, enigmatic and stunningly beautiful.
Is filled with bright light and a childlike innocence, and ranges from long form compositions with constantly shifting time signatures that unfold with a compelling inner logic to mysterious ballads and hypnotic moods, with exciting solos and brilliant group interaction.


All compositions by Radek Wośko, except as indicated.
Recorded at The Village Recording, Copenhagen by Thomas Vang on March 18th, 2019
Mixed and mastered by August Wanngren
Cover design by Przemysław Kulczyk / Kulczyk Studio
Producer: Radek Wośko
Executive producer Tomasz Konwent
WYBRANE RECENZJE/SELECTED REVIEWS

polish-jazz.blogspot.com:
Albumem "Surge", drugą odsłoną swojej historii, powraca atlantycki kwartet Radka Wośko. Dzieląc się wrażeniami z ich poprzedniej płyty, zastanawiałem się, na jakie muzyczne drogi pokieruje się zespół w dalszej wędrówce. Teraz mamy okazję przekonać się, co wydarzyło się przez minione trzy lata. Najważniejsza zmiana dokonała się w warstwie osobowej. Debiutancki "Atlantic" zdominowany był charakterystycznym brzmieniem gitary Gilada Hekselmana. Izraelskiego muzyka nie ma tym razie w składzie kwartetu – jego miejsce zajął mieszkający w Kopenhadze Norweg, Stian Swensson. Niewątpliwie zmieniło to oblicze grupy. I muszę przyznać, że geograficzne skupienie rezydencji członków zespołu w jednym miejscu wyszło mu na dobre.

Finałowy utwór pierwszej płyty sugerował, że formacja może podążać w stronę współczesnej improwizacji. Tego typu klimatów rzeczywiście jest na "Surge" nieco więcej. Początek i finał "Chords & Discords" przełamane znakomitą, swingującą główną częścią utworu, dwa najkrótsze na płycie "Emerging" i "Abrupt", z lekka szalony "Hesitation". Wreszcie z przytupem rozpoczynający cały album "Together Not Together", świetnie opisany tytułem, zawierającym esencję "zespołowo-indywidualnego" muzykowania kwartetu.

Jednak melodyjnego piękna także nie zabrakło. Kapitalnie wypada szczególnie finałowy "Epilogue". Nastrojowy, pełen zadumy, momentami przypominający klasyczne już, wspaniałe nagrania Hadena z Rubalcabą. Elegancką melodią prowadzoną przez gitarę przyciąga "Brynia". Z kolei oba muzyczne światy znakomicie łączy "Visceral Journey".

Jedenaście kompozycji - osiem podpisanych przez lidera i trzy zespołowe – zajmują niewiele ponad trzy kwadranse. Bardzo dobrze wpasował się w zespół nowy gitarzysta Stian Swensson. Podobnie jak przy pierwszym albumie w samych superlatywach można opisać grę Sørena Gemmera. Obaj najczęściej pojawiają się na pierwszym planie w dłuższych pasażach. Ale godne zapamiętania fragmenty stały się udziałem także pozostałych dwóch muzyków. Mariusz Praśniewski znacząco zaznaczył swoją obecność w wymienionych już "Hesitation" i "Epilogue". Radek Wośko perfekcyjnie zaś wypada w duetowych interakcjach z kolegami z zespołu.

"Ten zespół może zagrać praktycznie każdy rodzaj muzyki" - pisze we wstępie do opisywanej tu płyty lider kwartetu. Trzeba się z tym zgodzić, a warto jeszcze dodać, że Atlantic Quartet gra różne rodzaje muzyki z jednakowym powodzeniem. "Surge" można tłumaczyć jako ostre przyspieszenie, gwałtowny skok naprzód. Czy oznacza też zintensyfikowanie działań zespołu? Oby tak, bo jak na razie tytułowy manewr powiódł się grupie bez jakichkolwiek zastrzeżeń.
autor: Krzysztof Komorek


laboratoriummuzycznychfuzji.com - Ocena: 9/10:
Radek Wośko to perkusista wyróżniający się wszechstronnością i szlachetnym nonkonformizmem w podejściu do muzycznego rzemiosła. Muzyka jest wspaniałym sposobem, aby odkryć samego siebie i odnaleźć swój wewnętrzny głos – mówi artysta. Podążając za własnym instynktem, wyjechał do Danii, gdzie ukończył studia w klasie perkusji na Akademii Muzycznej w Odense. Zwycięstwo w międzynarodowym konkursie podczas 49. edycji festiwalu Jazz nad Odrą potwierdziło jego aspiracje do gry z najlepszymi. Współpracował m.in. z: trębaczem Tomaszem Stańko, gitarzystą Lionelem Loueke, a także z czołowymi postaciami polskiej i duńskiej progresywnej sceny jazzowej. Współtworzy on takie projekty jak: Entrails United, Entropy, The Beat Freaks i wiele innych. Obecnie na stałe mieszka w Kopenhadze, gdzie zgłębia swoją wiedzę na studiach podyplomowych na temat możliwości łączenia muzyki współczesnej z nowoczesną grą na perkusji.

„Surge” to drugie wydawnictwo z Atlantic Quartet po debiutanckiej płycie „Atlantic” (Multikultti Project, 2016) nagranej z izraelskim gitarzystą Giladem Hekselmanem. Radek Wośko jest tu twórcą większości utworów i należy przyznać, że muzyczna wyobraźnia tego artysta zdecydowanie odbiega od tego, czego spodziewać by się można po perkusiście-kompozytorze. Kompleksowość materii dźwiękowej, sposób aranżacji, praca motywiczna i wreszcie kolektywne podejście do całości dzieła świadczy o nadzwyczajnej dojrzałości w procesie komponowania tego, bądź co bądź, wciąż młodego artysty.

Ambicja popchnęła go do tworzenia muzyki wymagającej skupienia, ale oferującej w zamian pełny wachlarz artystycznych uniesień. Mamy tu i kantylenową melodykę (Vigilant), ale też niemal dodekafoniczne wybiegi w (Together, Not Together). Pogodny i pozytywnie nastrojony Brynia staje w opozycji do kolorystycznie stonowanego Abrupt. Motoryczny Chords & Dischords zderza się z Hesitation, gdzie puls jest ledwo wyczuwalny, rozlany niczym plamy dźwiękowe partii fortepianu. Winter zastyga w monumentalnej melancholii podczas gdy Emerging zaskakuję swoją intensywnością i nieprzejednaniem. W końcu Autumn, w swej rytmicznej złożoności, wyrafinowanej polifonii i finezyjnym fortepianowym ostinacie, jest najlepszym świadectwem na to jak wielkie możliwości drzemią w tym kwartecie.

Radek Wośko jako lider pozostaje niejako w cieniu, oddając najwięcej pola do manewru duńskiej połowie bandu – Stianowi Swenssonowi na gitarze oraz pianiście Sorenowi Gemmerowi. Dla pozbawionego genu showmena perkusisty (przynajmniej na tym nagraniu) liczy się przede wszystkim efekt końcowy, gdzie stylistyczna jednolitość nie jest przeszkodą w kreacji różnorakich form i sposobów muzycznej wypowiedzi, dzięki czemu płyta ma szansę uzyskać w naszych odbiornikach bardzo długi okres ważności. Radek Wośko cieniuje muzycznymi emocjami niezwykle umiejętnie, a paleta barw, jaką potrafi stworzyć jego zespół daleko wykracza poza wszelkie mainstreamowe standardy gitarowego kwartetu. To muzyka dedykowana do słuchacza wrażliwego, potrafiącego docenić liczne niuanse kryjące się w zakamarkach starannie utkanych fraz.
autor: Marcin Puławski


The Soundtrack Of My Life:
This is the second album by Polish Jazz drummer / composer Radek Wosko and his Atlantic Quartet, which includes Norwegian (resident in Copenhagen) guitarist Stian Swensson (who replaced Israeli Gilad Hekselman who played on the debut), Danish pianist Soren Gemmer and Polish bassist Mariusz Prasniewski. The album presents eleven original compositions, eight composed by Wosko and three co-composed by all four members of the quartet.

The music, although sonically continuing the guitar dominated Fusion ambience of the debut, is way more open and offers significant proximity to European Jazz elements, including the Nordic loftiness and Polish lyricism, two of the most powerful ingredients of modern European Jazz. It is great to find Wosko finally approaching his "natural" elements in his music, which combined with his maturity and experience accumulated over time and his excellent compositions come all together on this album.

The playing is also excellent all the way, with the two Scandinavian melody weavers leading the way with confidence and finesse. Swensson is a wonderful surprise (sadly I failed to hear his debut album so far) and steps easily into Hekselman's shoes with complete confidence. His playing is the most significant color of the music, but he respectfully leaves space for his cohorts to have their say. He can be firm and decisive but also delicate and considerate, showing great sensitivity. Gemmer is a superbly lyrical player and his sense of melody and atmospheric vistas are simply hair-rising. Prasniewski offers both a solid bottom filling to the quartet's sound and a significant rhythmic drive. Wosko offers inventive and supportive drumming parts, especially significant during the open / almost free compositions, but does not dominate the music, staying respectfully in-line with the other quartet members.

The album is a wonderful example of the ideal balance between melody and order and freedom and open space, which is always so difficult to achieve without pulling the music one way or another; one could almost say that it is case study of such vague and evasive musical phenomenon.

Overall this is a beautiful and superbly executed album, for me definitely the best recording by Wosko so far and a gate of hope for his future endeavors. This quartet is a formidable team, which exemplifies the best there is in contemporary, still young but already mature European Jazz. Well done!
by Adam Baruch


FYH! – 6/10:
A SURGE RADEK WOŚKO KOLEJNY RAZ UDOWADNIA, ŻE JEST NIE TYLKO DOBRYM MUZYKIEM, ALE I NIEZŁYM KOMPOZYTOREM. JEGO ATLANTIC QUARTET PRZEMIERZA PRZERÓŻNE ODMĘTY JAZZU, GŁÓWNIE FUSION I STANDARDY, ALE USŁYSZYMY TEŻ TROCHĘ NIEZŁEGO FREE IMPROV. TO CO, SPRAWDZAMY?

W 2017 roku, przy okazji wielkanocnych rozrachunków z 2016 pisaliśmy o Atlantic kwartetu Wośki, podkreślając, że „autor nie śpieszy się na Atlantic nawet przez moment, wszystkie drobiazgi i muśnięcia strun są odnotowane, wyróżnione. Narracja z dominującym brzmieniem rozmarzonej gitary ma charakter retrospektywny, jestem pewien, że zawarte jest w tej muzyce mnóstwo emocji i historii, być może nawet bardzo osobistych”.

Na Surge słychać zmiany. Główną były roszady w składzie. Gilad Hekselmana zastąpił najpierw Brian Massaka Victorsson, a potem (i obecnie) Stian Swensson. Pozostałe? Nadal kręcimy się wokół jazzowych standardów, głównie tradycyjnego jazzu z dużym pokładem fusion, ale kwartet stawia też na improwizowane partie. Ładnie Surge rozpoczyna „Together not together” z kameralną perkusją, gitarową solówką Swenssona i pulsującą linią basu Mariusza Praśniewskiego. „Brynia” już taka dobra nie jest, gitarowe popisy Swenssona w smooth-balearskim stylu są miłe, ale niezobowiązujące, klawiszowy podkład budzi skojarzenia z muzyką do wind. Niezobowiązująca i miła dla ucha muzy(cz)ka często pojawia się w najmniej oczekiwanych momentach Surge, co stanowi główną wadę wydawnictwa.

Mocne kawałki mieszają się ze średniawkami, zaburzając obraz, a przede wszystkim odbiór płyty. Wośko ładnie rozpisuje swoje kawałki, dba o szczegóły. Gdzie ma zabrzmieć fortepianowe crescendo, jest. Gdzie Swensson powinien popisać się gitarowym solo, tam to robi. Perkusja Radka stanowi zgrabne tło łączące instrumentarium, czai się w tyle, delikatnie muska rytmiką struny gitary, robi przebieżki wzdłuż i wszerz pianina, w końcu wyczuwalna synergia między poszczególnymi elementami sekcji rytmicznej.

Dobrze to słychać w urokliwym, pełnym wyczuwalnej melancholii „Autumn”, utworze zbudowanym na pięknych, marzycielskich partiach pianina; perkusja potęguje tajemniczość kompozycji, dodaje nutę niepewności za sprawą nieregularności rytmu, w końcu gitarowe frazy Swenssona nie brzmią akademicko, jak w wielu wypadkach na Surge. To tak naprawdę najlepszy moment płyty, pełen napięcia, uroczych zagrań, wiszącego w powietrzu sentymentalizmu.


Z „Chords and Discords” mam dylemat – z jednej strony improwizowane partie wciągają, uderzają w stronę stonowanego, ale jednak, free improv, co nadaje kompozycji niejako luzacki charakter; z drugiej jest to na tyle wygładzony kawałek, że przez całą jego długość czeka się na choć chwilowy szaleńczy wybuch muzycznego entuzjazmu. Lepiej jest w „Hesitation”, kolejnym improwizowanym (tak się wydaje) utworze, już z wybuchami szaleńczej fantazji, ze stonowaną perką w tle, niezłymi partiami gitary Swenssona, przemykającym gdzieniegdzie basem. Z kolei „Winter” tytułowo wstrzeliwuje się w dziesiątkę co do warstwy melodycznej. Pianino, zasępione, o klasycznym zabarwieniu, faktycznie kojarzy się z akademickim podejściem do nowej klasyki, a perkusja Wośki świetnie, bardzo minimalistycznie, koresponduje z klawiszami Sørena Gemmera.

Skrajności. Skrajności szyją Surge swymi nićmi. Wośko, lider Atlantic Quartet, scala muzyków ze sobą swoją bardzo stoicką formą gry, bez wychylania się, bez fajerwerków, bez przesadnego liderowania. Po prostu prowadzi narrację tam, gdzie trzeba, a tam, gdzie należy – schodzi na dalszy plan. Ale gra Woski to jedno, drugie – założenie Surge. Dla mnie jest to płyta aż za bardzo standardowa, wygładzona, wypolerowana, za mało szaleństwa i wolnego podejścia do aranżacji i odskoczni. Zbyt modern, za bardzo klasycznie.

muzycy:
Stian Swensson - guitar
Soren Gemmer - grand piano, prepared upright piano
Mariusz Praśniewski - double bass
Radek Wośko - drums

utwory:
1. Together Not Together (Radek Wośko)
2. Brynia (Radek Wośko)
3. Vigilant (Radek Wośko)
4. Autumn (Radek Wośko)
5. Chords & Discords (Radek Wośko)
6. Winter (Radek Wośko)
7. Emerging (Swensson/Gemmer/Praśniewski/Wośko)
8. Hesitation (Radek Wośko)
9. Visceral Journey (Radek Wośko)
10. Abrupt (Swensson/Gemmer/Praśniewski/Wośko)
11. Epilogue (Swensson/Gemmer/Praśniewski/Wośko)

wydano: 2019-10-07
more info: www.multikulti.com
more info2: radekwosko.com