My One And Only Love. Live At Theater Gutersloh - European Jazz Legends Vol. 15

opis:
multikulti.com - ocena * * * * 1/2:
Martial Solal jest stawiany w jednym rzędzie z innymi wybitnymi innowatorami jazzowej pianistyki jak Cecil Taylor i Paul Bley. Francuzki pianista ma 91 lat, a jego nowy album ukazuje się w prestiżowej serii wydawniczej "European Jazz Legends", zasłużonego europejskiego wydawnictwa płytowego - Intuition Records. Za nami nagrania:
Dieter Glawischnig / Hans Glawischnig / Manfred Schoof "Winged by Distance. Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends – 01"
Jasper van't Hof "On The Move. Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends – 02"
Enrico Pieranunzi / Jasper Somsen / Andre Ceccarelli "Tales from the Unexpected. Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends – 03"
Alexander Von Schlippenbach "Jazz Now!. Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends – 04"
Henri Texier "Dakota Mab. Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends – 05"
Arild Andersen "The Rose Window. Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends – 06"
Michel Portal "Radar. Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends - 07"
Miroslav Vitous "Ziljabu Nights - Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends - 08"
Günter “Baby” Sommer "Le Piccole Cose - Live At Theater Gütersloh - European Jazz Legends Vol. 9"
Daniel Humair "Seasoning - Live At Theater Gutersloh - European Jazz Legends Vol. 10"
Louis Sclavis "Loin Dans Les Terres - Live At Theater Gutersloh - European Jazz Legends Vol. 11"
Fred Frith "Storytelling - Live At Theater Gutersloh - European Jazz Legends Vol. 12"
Gunter Hampel "Bounce. Live At Theater Gutersloh - European Jazz Legends – 13"
Wszystkie płyty tej serii łączy miejsce rejestracji, Theater Gütersloh w Niemczech, sali o wyjątkowej akustyce, audiofilską jakość słychać w każdym nagraniu. Przestrzeń akustyczna koncertu zdaje się nie mieć ograniczeń w jakimkolwiek wymiarze.

Najnowsza płyta nestora francuskiego jazzu świadczy o wysokiej, twórczej formie tego muzyka, który w 2017 roku, gdy dokonane zostało nagranie obchodził swoje 90-leci. Swą karierę rozpoczął w 1942 r. W Paryżu, na początku lat 50., grał m.in. z Django Reinhardtem oraz emigrującymi Amerykanami: Kennym Clarke'iem, Sidney'em Bechetem i Donem Byasem. Pierwszy album wydał w 1953 r. Trzy lata później założył własny big-band. Napisał muzykę do debiutanckiego filmu fabularnego Jean-Luca Godarda „Do utraty tchu”. Międzynarodową sławę przyniosły mu występy w USA na Newport Jazz Festival. Później regularnie grywał z Lee Konitzem. Występuje również solo, w trio z kontrabasistą Francoisem Moutinem i perkusistą Louisem Moutinem. Z nimi nagrał ceniony album „Longitude”.

Wszystkie nagrania Martiala Solala, a zważywszy na wiek wcale nie ma ich zbyt wiele, zasługują na baczną uwagę. Na szczególną uwagę zasługują te solowe. W solowych utworach pianista jest w pełni sobą, poetyckim, rozmarzonym, eksponującym bogactwo techniki wariacyjnej. A tu właśnie mamy tylko Francuza, sam na sam z fortepianem. To szkoła dla wszystkich, którzy uczą się budować jazzową narrację na tym instrumencie, kształtować dźwięk, panować nad dramaturgią w mikro- i makroskali.
Wspaniale rozwija się seria wydawnicza "European Jazz Legends"!
autor: Mateusz Krępski
Copyright © 1996-2018 Multikulti Project. All rights reserved

Editor's info:
"Martial Solal has, in abundance, those indispensables of the musicians’ craft: sensitivity, creativity, and a prodigious technique. Most of all, he sparkles with refreshment." These words of praise were written by his "soul brother" Duke Ellington for Solal’s US debut album, recorded mostly at Newport in 1963 with Bill Evans’ rhythm section Paul Motian on drums and Teddy Kotick on bass. More than half an exciting century later the legendary French pianist and composer, who excelled with works for soundtracks, orchestras, big bands and his own groups, as well as in the meantime duo settings with jazz masters from Lee Konitz to Dave Liebman, once again proved why the Duke loved him madly.

As soon as Martial Solal sat down at the piano in the Theater Gütersloh for soundcheck, all the months of preparation and practice for this solo-concert, and the strain of the travel here from his home in Chatou near Paris seemed to disappear. "At home I don’t even make music, I just practice scales and things", he said, after explaining why he looks forward to play on a great grand piano on stage. "I have two pianos at home: I practiced for years on an old upright piano with a light keyboard touch, and I was frequently suffering when meeting on stage instruments with a heavier touch. Then I bought in 1977 a grand piano Kawai, and asked the piano maker to adjust it with a heavy touch response, to be perfectly at ease on all kind of pianos I am invited to play. I always have the music in my head, but it only comes out on the right instrument."

Solal obviously enjoyed playing the Steinway on offer here, and almost forcibly had to restrain himself from letting out even more amazing music already at soundcheck. He was wondering which song even the kids attending the concert that evening would recognize, some tune so well known that he could weave it into his improvisations to get their attention. After several suggestions, this 90 year old European Jazz Legend was finally reminded of "Frere Jacques", a nursery rhyme Solal knows well, but had never played before – at least the way he did that night!
The two "Sir Jack" improvisations on the theme of this canon included in this live recording alone attest the pianist’s sensitivity, creativity, and prodigious technique. And yes, they, and all the other melodies you thought you knew so well, sparkle with refreshment, too.
by Götz Bühler