Regina Carter: Ella - Accentuate the Positive

Straightahead / Mainstream Jazz
premiera polska: 2018-10-01
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: plastikowe etui
opis:
jazz.pl:
W światowe obchody setnej rocznicy urodzin Elli Fitzgerald wpisują się kolejni wybitni artyści. Tym razem album „ Ella: Accentuate the Positive ” przygotowała najwybitniejsza jazzowa skrzypaczka Regina Carter. Amerykańska artystka od lat jest zafascynowana muzyką i osobowością Królowej Jazzu, teraz składa jej wspaniały hołd interpretując wielkie hity Elli Fitzgerald ( m.in. „Crying in the Chapel”, „ I’ll Never be Free”, „ All My Life “, „ Dedicated to You”, „ Reach for Tomorrow „ , Undecided “, „Judy „, „ I’ll Chase the Blues Away”).

„ Kariera Reginy Carter jest jak prawdziwe crescendo sukcesu, które nigdy nie przestaje brzmieć” – komplementują muzykę skrzypaczki krytycy. Ale jak sama konkluduje „ ma misję do spełnienia: chcę wnieść swój wkład w muzykę i zrobienie tego na swoich warunkach”. Z takim wyzwaniem skrzypaczka wymyka się komercyjnej sferze muzyki, stając się bezwiednie ikoną tego, co w wielkiej sztuce najważniejsze: artystką non-konformistką z ogromnym, rozbuchanym talentem i ambicjami. Podczas koncertów ma się wrażenie, że Regina Carter i jej grupa znają cel swojej misji, a niekończące się zasoby energii, w uroczy i zabawny sposób zdobywają publiczność na całym świecie. ” Regina Carter tworzy muzykę łatwą w odbiorze i jednocześnie zapierającą dech w piersiach. Swoją muzyką zabiera słuchacza w niezwykłą podróż, na którą składają się przeszłość i przyszłość jazzu” napisał po koncercie amerykański Time Magazine.

Urodzona w Detroit, córka przedszkolanki i pracownika zakładów Forda, wyrastała w atmosferze amerykańskiej klasy średniej lat sześćdziesiątych, gdzie muzyka klasyczna i edukacja w tym kierunku były w modzie. W wieku dwóch lat zaczęła grać na pianinie, a jako czterolatka rozpoczęła naukę gry na skrzypcach. Mając dwanaście lat była najmłodszym muzykiem słynnej Detroit Civic Symphony Orchestra. Jej spotkanie z jazzem odbyło się dość późno. W swoje szesnaste urodziny wybrała się na koncert Stephane’a Grappelli’ego, legendarnego skrzypka z Francji, którego długoletnia współpraca z gitarzystą Django Reinhardtem, uczyniła obu światowej sławy legendami jazzu. Regina Carter wspomina, że właśnie dzięki temu koncertowi zrozumiała co chce grać, ile radości i wolności może dostarczyć muzyka improwizowana. Studiowała muzykę w New England Conservatory of Music oraz Michigan’s Oakland University. Przez jakiś czas występowała z popularnym, żeńskim kwartetem Straight Ahead, z którym nagrała dwa albumy dla Atlantic Records. Afro – Amerykanka, Regina Carter grająca jazz na skrzypcach musiała stawiać czoła trzem powszechnym w USA stereotypom: większość instrumentalistów jazzowych to mężczyźni, większość muzyków smyczkowych jest biała, większość skrzypków to muzycy klasyczni. Stad na przekór wszystkiemu coraz mocniej wchłaniała jazz. W 1994 roku związała się z lokalnym ruchem Black Rock Coalition i nawiązała współpracę z liderami modnej „ new black music ” : Muhalem Richardem Abramsem ( z AACM), Greg’em Tate oraz popularnym „ A String Trio of New York”.

Przełomowym dla młodej skrzypaczki był rok 1998, gdy zaproponowano jej kontrakt w słynnej Verve Records. Pod opieką legendarnego John Claytona zrealizowała albumy “ Rhythms of the Heart” (1999) oraz “ Motor City Moments” (2000), które przedstawiły zdumionemu jazzowemu środowisku wielki talent artystki. Zrealizowany w duecie z pianistą Kennym Barronem album „ Freefall ” zyskał nominacje do prestiżowej Grammy Awards w 2002 roku. Odtąd jazzowa skrzypaczka zapraszana była do projektów wybitnych artystów: zagrała w „ Blood on the Fields ” Wyntona Marsalisa, zaproszona została przez Cassandrę Wilson do udziału w jej „ davisowskim ” albumie „Travelling Miles ” , pojawiała się w nagraniach i koncertach królowej hip-hopowego soulu Mary J. Blige oraz awangardowych projektach Johna Blake’a. W 2001 roku Regina Carter pojechała do Włoch by zapoznać się z muzyką Niccolo Paganiniego. Nieoczekiwanym efektem tej podróży był nie tylko zachwyt nad ogromną spuścizną kompozytora z Genui, ale także pomysł, by zagrać „swój jazz” na oryginalnych skrzypcach legendarnego muzyka. Regina Carter jako pierwsza artystka jazzowa i zagrała na Il Cannone, skrzypcach należących do samego mistrza Niccolo Paganiniego. Po roku wróciła do Włoch by na tych skrzypcach zrealizować album „ Paganini: After A Dream „. Świat jazzu i muzyki klasycznej był zauroczony. Recenzent Time Magazine komplementował „ Carter tworzy muzykę, której się pięknie słucha, która jest odkrywcza, czasami wręcz brawurowa … swoich słuchaczy Panna Carter zabiera na wyprawę w przyszłość jazzu.”

Kolejna, autorska płyta Reginy Carter ukazała się dopiero w 2006 roku, ale podobnie jak jej poprzednie nagrania, wzbudziła entuzjazm na całym świecie. „ I’ll Be Seeing You: A Sentimental Journey “to muzyczny hołd dla matki Reginy, Grace Lousie Carter. Album zawiera intymne, akustyczne aranżacje utworów z lat dwudziestych, trzydziestych i czterdziestych. W poszukiwaniach specyficznego nastroju tamtych czasów Regina Carter zaprosiła do współpracy m.in. wybitne wokalistki Dee Dee Bridgewater i Carlę Cook, klarnecistę Paquito D’Riverę, akordeonistę Gila Goldsteina. Album ten zwiastował także artystyczny zwrot w muzyce Reginy Carter. Coraz wyraźniej słuchać w jej nagraniach inspiracje czerpane wprost z muzyki klasycznej, tanecznego swingu, „ new black music”, folkowych skojarzeń z Południa USA, rhythm’ n’ bluesa a nawet muzyki etnicznej. Zatem kolejny album „ Reverse Thread” skrzypaczka zrealizowała wraz z muzykami afrykańskimi, ale w tak kulturowo zagmatwanym tyglu, że trudno dopatrywać się w pomyśle znamion „mody na ludowość”.

Regina Carter genialna instrumentalistka, jako pierwsza wykonawczyni jazzowa, zagrała na bezcennych, ponad dwuwiekowych Il Cannone Guarnei del Gesu, skrzypcach należących niegdyś do samego mistrza Niccolo Paganiniego. Regina Carter – obecnie uznawana za najwybitniejszą skrzypaczkę jazzową na świecie – przygodę z muzyką rozpoczęła w wieku dwu lat, jako czterolatka zaczęła grać na skrzypcach. Jej wirtuozeria zwróciła uwagę managerów wytwórni Verve, którzy zaprosili ją do współpracy. Swój najsłynniejszy album „ Paganini: After A Dream “ nagrała na skrzypcach Paganiniego, a zawarty na nim materiał to jazzowe interpretacje kompozycji mistrza. Niezaprzeczalnym jest fakt, iż podczas koncertów ma się wrażenie, że Regina Carter i jej grupa mają niekończące się zasoby energii i muzycznych skojarzeń i w uroczy i zabawny sposób zdobywają publiczność na całym świecie. Jej nowy projekt obejmuje jazzowe interpretacje etnicznych i folkowych ballad granych z niezwykłym pietyzmem, werwą i estradową emocją.
autor: Dionizy Piątkowski

jazzarium.pl:
Ella Fitzgerald jest bodaj największą wokalistką w jazzowej historii. Nie dziwota więc, że inspiruje pomimo upływu lat. Jak się okazuje wpływom tym nie ulegają tylko wokalistki, ale także ze wszech miar instrumentaliści, biorąc na warsztat coraz to kolejne standardy i dodając do nich swoją muzyczną wizję. Skrzypaczka Regina Carter uległa temu trendowi i postanowiła popełnić instrumentalny tribute ku pamięci wielkiej Elli. Pomysł dość powszechny i odtwórczy, ale mimo to znajdzie na pewno swoich zwolenników, nie tylko ze względu na szacunek dla Elli Fitzgerald.

Płyta „Ella: Accentuate the Positive” to zbiór jakościowo zróżnicowany. Z jednej strony zawiera nudne bluesowe utwory („I’ll never be free”), a także kompozycje w których pierwotna linia melodyczna wokalu Elli Fitzgerald zostaje przejęta przez skrzypce Reginy Carter – jednym słowem „odtwórczość po pełnej bandzie” („Crying in the Chapel”). Ale tuż obok, na tej samej płycie znajdują się perełki: świetnie zaaranżowane, nabierające nowego, zwiewnego charakteru utwory, z rozbudowanymi improwizacjami (tytułowe, bardzo przestrzenne „Ac-Cent-Tchu-Ate the Positive”, romantyczne „Dedicated to You”, czy funkowe „Undecided”). Trzeba przyznać, że przeważają te drugie – większość utworów jest zrobiona z pomysłem i wychodzi naprzeciw oczekiwaniom współczesnego słuchacza, jednocześnie w dobrym stylu rozliczając się z minioną epoką.

Na albumie, oprócz świetnej Reginy Carter i jej zespołu, usłyszeć można również wokalistki (Charenee Wade, Miche Braden, Carla Cook), dla których zmierzenie się z twórczością Elli było z pewnością nie lada wyzwaniem. Poradziły sobie świetnie: piosenki, które śpiewają („Ac-Cent-Tchu-Ate the Positive”, „Undecided”) z miejsca stają się „samograjami” które całemu projektowi dodają porywistości i energii. Pozostali muzycy nie pozostają w tyle. Album pod względem instrumentalno-dźwiękowym jest bardzo bogaty i zróżnicowany. Elektryczne skrzypce dialogują na przemian z fortepianem, klawiszami rhodes’a, lub gitarą na tle osadzonej sekcji rytmicznej, wykorzystującej zarówno kontrabas, jak i w bardziej funkowych momentach - gitarę basową.

Na duży plus zasługuje również wybór utworów na album. Jest dość niebanalny – w większości są to piosenki nieco mniej znane i raczej pomijane na popularnych dziś składankach „The Best Of…”. Dzięki temu, album Reginy Carter potraktować można jako test znajomości twórczości Elli Fitzgerald, zaawansowaną wersję „Jaka to melodia?”. Płyty można słuchać też w formie celebracji urodzin wielkiej Elli. Bowiem w tym roku patronka albumu „Ella: Accentuante the Positive” obchodzi okrągłe, setne urodziny.
Autor: Marta Jundziłł

Editor's info:
A hundred years after her birth, there are still plenty of lessons to be learned from listening to Ella Fitzgerald. But that s not the only takeaway that Regina Carter has gleaned from Ella s storied career. On her new album, Ella: Accentuate the Positive, the virtuoso violinist reveals the many aspects of Fitzgerald that have influenced her own remarkable path in music. That translates to an album that avoids the more obvious song choices in favor of more obscure though no less rewarding tunes from deep inside Ella s bountiful catalogue. Instead of trying to echo Fitzgerald s own choices and arrangements, or attempting the near-impossible task of evoking her beloved voice on the violin, Carter has done what has always set her apart followed her own dauntless instincts, resulting in a singular new take on both familiar and hidden classics.

Carter s enchantment with Ella Fitzgerald continued from childhood into adulthood and she grew to realize how much technique and virtuosity were involved in producing a sound so warm and inviting. The ability to spark that connection was central to Carter s choice of songs for Ella: Accentuate the Positive. From the gospel-tinged performance on the opening Ac-cen-tchu-ate the Positive to the airily funky arrangement of Crying in the Chapel and the bluesy take on I ll Never Be Free that sets the tone for the slinky groove of All My Live.

Regina Carter draws from a diverse well of influences that include classical, jazz, Motown swing, funk, and world music among others. Over a span of more than two decades, she has established herself as an enduring and creative force in jazz, thanks to a string of highly acclaimed solo and collaborative recordings, a prestigious MacArthur Fellowship and a relentless tour schedule that has taken her to all corners of the globe. She has performed with a variety of high-profile jazz and pop artists including Aretha Franklin, Lauryn Hill, Mary J. Blige, Billy Joel, Dolly Parton, Max Roach and Oliver Lake. A master of improvisational jazz violin, Carter s performances highlight the often overlooked potential of the jazz violin for its lyric, melodic and percussive potential.

muzycy:
Regina Carter - skrzypce
Charenee Wade, Miche Braden, Carla Cook - vocal
Marvin Sewell - gitara akustyczna, gitara elektryczna
Xavier Davis - fortepian, organy Hammonda, Fender Rhodes piano
Chris Lightcap - kontrabas, gitara basowa
Alvester Garnett - perkusja, perkusjonalia

utwory:
1. Ac-cent-tchu-ate The Positive
2. Crying In The Chapel
3. I'll Never Be Free
4. All My Life
5. Dedicated To You
6. Reach For Tomorrow
7. Undecided
8. Judy
9. I'll Chase The Blues Away

total time - 54:26
wydano: 2017-04-20
nagrano: Recorded at The Samurai Hotel Recording Studio, Astoria, New York, on November, 2016

more info: www.okeh-records.com
more info2: reginacarter.com