Ay Linda Amiga

opis:
multikultiproject.blogspot.com - ocena * * * * *:
Granica sacrum i profanum jest przekraczana coraz częściej. Jednak sama śmiałość to za mało, by sprawić niespodziankę. O ile jazzowe wariacje na tematy klasyczne z XVIII i XIX wieku nie są już rzadkością, o tyle repertuar renesansowy i barokowy trafia na warsztat muzyków jazowych rzadko. Mamy bowiem do czynienia z dużo trudniejszym zadaniem. Od czasu wyśmienitej "Officium" Jana Garbarka i The Hilliard Ensemble w 1993 roku pojawiło się kilka innych brawurowych odniesień do tego okresu. Warto tu przywołać nagrania Michela Godarda, ale też Paolo Pandolfo czy Christiny Pluhar i jej zespołu L'Arpeggiata.

"Ay Linda Amiga" to płyta ze wszech miar wyjątkowa. Mamy tutaj fantazyjne odczytanie najwybitniejszego kompozytora XIV-wiecznej Francji, mistrza Ars nova - Guillaume'a de Machaut, angielskich barokowych klasyków jak John Dowland i Henry Purcell, doskonale znaną pieśń Claudio Monteverdiego "Chiome D'Oro", czy hiszpańską "Ay Linda Amiga" anonimowego autora. Intrygujące połączenie muzyki baroku z jazzem tylko z pozoru brzmi ryzykownie. Muzycy obdarzeni wielką wyobraźnią i kulturą muzyczną są w stanie te pozornie przeciwstawne światy połączyć w nową i zupełnie spójną całość. Tak jest w przypadku piątki muzyków, tworzących Music 4 a While. Muriel Bruno, Johan Dupont, André Klenes, Jean-François Foliez i Martin Lauwers jawią się, jako wędrowni muzykanci, których wszystko ciekawi. To muzyka bardzo sugestywna, a przy tym doskonale rozrywkowa w najlepszym tego słowa znaczeniu. To muzyka nasycona emocjami w maksymalnym stopniu, dająca poczucie obcowania z nieskończonym pięknem. Atmosfera tajemniczości i niewątpliwy pietyzm w podejściu do zamierzchłej tradycji stanowią o wyjątkowej atrakcyjności nagrania. Jednak w centrum zainteresowania członków Music 4 a While jest potencjał improwizacji tkwiący w oryginalnych kompozycjach.
Jazz i muzyka barokowa mogą korzystać z tych samych tematów a i podejście do muzycznej materii (improwizacja) jest podobne, profanum pięknie splata się więc z sacrum przeszłości...mam tylko nadzieję, że nie mamy do czynienia z efemerydą, tylko pomysłem z fonograficzną przyszłością.
autor: Mateusz Krępski

Editor's info:
In this new release, early music meets jazz. Music 4 A While takes a contemporary, personal and original look at music from the fourteenth to the seventeenth centuries. Brought together by pianist Johan Dupont, five musicians revisit mostly European music written during the Renaissance. They bring their unique vision to this ancient repertoire by giving these songs contemporary and original arrangements. After their first album was released in July 2013, the group is back with a second album, a musical adventure of new boldness and power. The new repertoire consists of ten tracks, including the radiant “Ay Linda Amiga,” attributed to an anonymous writer from sixteenth century Spain. The choice of title is not an accident. More than consolidating the band’s approach, “Ay Linda Amiga” effectively resonates like a timeless tune that makes a mockery of borders. To achieve its aesthetic ambitions, Music 4 A While called on several guests: Stephan Pougin on percussion, Adrien Lambinet on trombone, Luis and Sergio Pinchera on backing vocals and Cesar Guzman on charango, a traditional l ute from South America. All these sounds and vibrations go beyond tradition, and are neither folklore nor repetition. They create something more like “authenticity that is not a rehashed version of antiquity, but an innovative reunion,” to paraphrase the anthropologist Jacques Berque.