Phronesis: We Are All

Modern Jazz / Pianistyka Jazzowa
premiera polska: 2018-12-27,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Europa
opakowanie: kartonowe etui
opis:
multikulti.com:
Phronesis powraca z emocjonującym studyjnym albumem “We Are All”.
To już ósmy album w dyskografii zespołu, o którym światowe media piszą w samych superlatywach:
“One of the most exciting bands on the planet today" JAZZWISE

“As the pile of talented and exciting piano trios continues to grow ever higher, it takes a very talented and exciting threesome to rise to the top and stay there. Enter Phronesis." ALLABOUTJAZZ

“a group at the peak of its creative powers…with total confidence in their own abilities" JAZZMANN

"A frenetic grooving, great young band with bags of confidence" TIME OUT

“Phronesis creates music from the heart and soul, and makes the world just that little bit better “ ALLABOUTJAZZ

“...captures the coiled-spring energy that’s made them a European festival favourite...Once in, there’s no coming up for air." DOWNBEAT

"...a striking and a highly enjoyable range of all-original music...Contemporary trio jazz of the highest order and as such, totally recommended." JAZZ JOURNAL

Tym razem zespół prezentuje sześć kompozycji (po dwie napisane przez każdego z członków tria) nagranych w kwietniu w kopenhaskim studiu The Village.
Ideą przewodnią nowej płyty jest autorski komentarz członków zespołu do nurtujących ich kwestii. Każda kompozycja to kolejny kontekst, kolejny temat.
„Matrix for D.A.” jest hołdem dla Douglasa Adamsa, brytyjskiego pisarza, autora kultowej powieści s-f „Autostopem przez Galaktykę”.
„The Tree Did Not Die” z kolei stanowi zwrócenie uwagi na problematykę ochrony przyrody poprzez oddanie honorów utworzonemu w roku 1908, kalifornijskiemu Parkowi Narodowemu Muir Woods, który obejmuje ochroną jedną z ostatnich ostoi sekwoi wieczniezielonej.
„Breathless” inspirowany jest słowami zmarłego na początku bieżącego roku Stephena Hawkinga. Cytatem będącym ostrzeżeniem dla współczesnej cywilizacji, stanowiącym wyraz troski o kondycję i przyszłość naszego świata.

Chciałoby się powiedzieć, że nazwa zespołu zobowiązuje, słowo 'Phronesis' (z gr. fronesis) miało istotne znaczenie w społeczeństwie i filozofii starożytnej Grecji. Fronesis to szczególny rodzaj mądrości. To mądrość praktyczna, zdolność właściwej oceny sytuacji i własnych celów postępowania. To wiedza o tym, co robić i czego nie robić, oparta na doświadczeniu i byciu świadomym tego, co dzieje się dookoła.
Kontrabasista Jasper Hoiby, pianista Ivo Neame i drummer Anton Eger z tego zobowiązania wywiązują się koncertowo!


WYBRANE RECENZJE/SELECTED REVIEWS
JazzPRESS:
We Are All tria Phronesis to płyta z przesłaniem. Mottem albumu jest cytat z amerykańskiego pisarza i jednego z pierwszych obrońców natury Johna Muiro (1838-1914), zwracający uwagę na to, że wybory ludzkiej jednostki nigdy nie są podejmowane w oderwaniu do całej reszty wszechświata. Zdjęcia na okładce i wewnątrz wydawnictwa są dopełnieniem tego przesłania. Nagrania zarejestrowano w kwietniu tego roku w Kopenhadze, a na
europejskim rynku okazały się pod koniec września.

We Are All to ósma płyta tria Phronesis. Pierwsze jej przesłuchanie nie było najłatwiejsze. Ta muzyka nie daje się polubić zbyt szybko, a jednak mój zachwyt dla jej twórców nie słabnie. Tej muzyki nie można przestać słuchać. Niewiele ponad czterdzieści minut, tylko sześć utworów, ale za to jakich!

Otwierający One for Us zaczyna się przepiękną linią melodyczną kontrabasu, na którym gra Jasper Hoiby. Po chwili następuje eksplozja dźwięków całego tria. Momentami może się wydawać, ze brak w tym sensu, ale w tym całym szaleństwie masy nut, rytmu jest przepiękna harmonia. I porządek, który
daje słuchaczowi poczucie kontroli nad tym, czego słucha. Chociażby na chwilę.
Następny – Matrix for D.A. to utwór, z którym nadal mam problem. Zostawiam wiec słuchaczom konkluzje i oceny. The Edge jest z kolei popisem przede wszystkim basisty. Sposób grania Hoiby’ego jest absolutnie wyjątkowy, chociaż trudno mi, jako laikowi, opisać, na czym ta wyjątkowość polega. Po prostu dotyka najbardziej ukrytych strun mojej muzycznej wrażliwości. Ten utwór to idealny mix wszystkich nastrojów. Zmiennych jak pory
roku w mojej ukochanej Szkocji, gdzie w ciągu godziny można poczuć wiosnę, lato, jesień i zimę. The Edge ma dla mnie ten sam efekt. Jest tutaj absolutnie wszystko. Od delikatnej nostalgii po radosny optymizm, poprzez wątpliwości i niepewność.
Emerald Horseshoe to utwór, w którym można się zagubić. Ale przepięknie. Kompozytorem jest Ivo Neame, pianista Phronesis, i to właśnie jego instrument jest tutaj wiodący. Kompozytorem następnego Breathless jest Jasper Hoiby. Ten utwór jest dokładnie taki, jak jego tytuł. Być może ze względu na ten tytuł właśnie skojarzył mi się z Where Breathing Starts Torda Gustavsena. Obie kompozycje są niby zupełnie inne, ale mnie wydały
się dziwnie podobne. Oba utwory sprawiają, że momentami brakuje tchu.
The Tree Did Not Die – dla mnie absolutny hit tego krążka. Melodia wzbudzająca w słuchaczu ekscytujący niepokój, zaskakująca przejściami z grania akustycznego na elementy elektroniki. Główną rolę gra tutaj jednak rytm. Może dlatego, że utwór skomponował perkusista Anton Eger. Momentami kontrabas i perkusja brzmią razem, jakby przekazywały sekretne wiadomości alfabetem Morse’a, a potem klawisze przejmują to dziwne staccato, aby zakończyć znowu akustycznie pięknym legato. Ten utwór powinien zostać wykorzystany jako promo płyty. Jest nieprawdopodobny.

Phronesis nie podaje łatwych rozwiązań. Jak często mawiał znany prezenter radiowy o różnych muzykach: „jeńców nie biorą”. Jeśli jednak pozwolimy sobie zatracić się w tej muzyce, można już tak zostać na bardzo długo. Z własnej i nieprzymuszonej woli oczywiście.
autorka: Małgorzata Smółka
Editor's info:
We Are All, the trio’s eighth and newest studio album, offers plenty of emotional range and musical richness for committed Phronesis fans and new listeners alike. But in its title and scope, it also seeks to focus attention on the interconnectedness of all living species and the responsibility we hold as human beings to coexist in harmony with our environment, and to protect the beauty, fragility and welfare of our planet, and each other.

Phronesis have been one of the most talked about and acclaimed European bands during the past decade. And for good reason. Over seven studio and live albums, the trio have built a world-wide reputation for the melodic fluency of their writing, muscular, bold sound and visceral, highly kinetic musical interplay. They have also gained a considerable live following for the excitement of their energetic life-affirming performances.

We Are All, the band’s eighth and newest studio album, offers plenty of emotional range and musical richness both for committed Phronesis fans and new listeners alike. But in its title and scope, it also seeks to focus attention on an important message of togetherness and balance beyond the one they demonstrate on the bandstand. The trio aim to shine a light on the interconnectedness of all living species and the responsibility we hold as human beings to coexist in harmony with our environment, and to protect the beauty, fragility and welfare of our planet, and each other.

“More than ever before, we feel we have a responsibility to use whatever influence we have to voice environmental, political and social concerns, and use our creativity to raise awareness, to prompt discussion and to share a message, hopefully as a force for good. The history of civilisation is often told in terms of the struggle for power between nations and competition between those nations over resources. The question is whether humans will have the ability to cooperate with each other in the future, whether we will have the capacity to “love our neighbours” regardless of differences of race, religion and gender, and love and protect our planet in spite of the ravages of corporate capitalist society.”

Neame’s polyrhythmic and polymorphic ‘Matrix for D.A.’ references writer Douglas Adams, whose assessment of the state of humanity in his foreword to ‘The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy’ is still as humorously profound as it was almost 40 years ago.

Eger’s ‘The Tree Did Not Die’ is a message of hope and musical tribute to the Redwoods of Muir Woods, California and the trees’ ability to create a new generation through their root systems even when damaged or destroyed. The tune is rooted in the trio’s acoustic sound world, but it too branches out into new sounds.

Hoiby’s ‘Breathless’ speaks for itself – reflecting both our wonder at the natural world and the toll humanity is taking on natural resources, which are the very breath of life.

The late, great Stephen Hawking gave humanity the following advice: “We will not establish self-sustaining colonies in space for at least the next hundred years, so we have to be very careful in this period.” We can interpret this to mean that we must find unity in the face of adversity, the collective survival of the species depends on peace on our planet. “We Are All” is a paean to that peace.

muzycy:
Jasper Hoiby: double bass
Ivo Neame: piano
Anton Eger: drums

utwory:
1. One For Us 9.02 (Jasper Hoiby)
2. Matrix for D.A. 7.05 (Ivo Neame)
3. The Edge 5.57 (Anton Eger)
4. Emerald Horseshoe 5.30 (Ivo Neame)
5. Breathless 5.01 (Jasper Hoiby)
6. The Tree Did Not Die 8.20 (Anton Eger)

total time - 40:58
wydano: 2018-09-20
nagrano: Recorded on 4th & 5th April 2018 by August Wanngren at The Village Recording Studios, Copenhagen.
Mixed in May 2018 by August Wanngren at Virkeligheden.
Mastered in May 2018 by Thomas Eberger at Stockholm Mastering.

more info: www.editionrecords.com
more info2: www.phronesismusic.com